NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HANS DULFER
Het is nog maar een paar weken en dan zal de ether weer bol staan van euforische radioverslaggeving van de culturele zegeningen van de Amsterdamse Uitmarkt die, als men de organisatoren, de gemeentelijke overheid, de bierbrouwerijen en de gezamenlijke patat- annex hamburgerfabrikanten mag geloven, een 'compleet beeld geeft van wat Amsterdam het komend seizoen aan cultuur te bieden heeft'.

Waarschijnlijk omdat het hier de laatste Uitmarkt van dit millennium betreft is er dit keer een speciaal brilletje (zie boven) met bijzondere werking opgedoken dat, eenmaal opgezet, niet alleen de Uitmarkt- bezoekers een totaal ander beeld geeft van die oh zo vrolijke cultuurkakofonie, maar zelfs diegenen die het gebeuren via de radio (of tv) volgen een hersen-update bezorgt, waardoor het in één keer duidelijk wordt dat de Uitmarkt niet meer is dan een ordinaire vorm van artiestenuitbuiting met vergaande gevolgen.

Sterker nog, met dat speciale millenniumbrilletje op de neus bemerk je bovendien dat de Uitmarkt waarschijnlijk de moeder van het nu zo geroemde Poldermodel is geweest, want al van het begin af aan was er ook daar een consensus tussen de gemeentelijke overheid, het goed verdienende organisatiebureau en de binnenlopende horeca die bepaalde dat de optredende artiesten niets zouden mogen verdienen. Die moesten om de Uitmarkt (lees Poldermodel) tot een succes te maken hun looneisen maar laten vallen en genoegen nemen met eeuwige roem of de vage toezegging dat ze misschien ooit in een van de Amsterdamse zalen of theaters zouden kunnen optreden.

Het spreekt vanzelf dat de radio- & tv-organisaties die de Uitmarkt uitvoerig verslaan het meteen roerend met dat bereikte loonmatigingsbeleid eens waren en het verder verdomden om ook maar iets aan de optredende artiesten te betalen omdat het 'zo goed voor hun carrière zou zijn' als ze op radio of tv zouden komen. De toch al bekende artiesten werden op die manier alleen maar bekender terwijl de onbekende krabbelaars nog verder wegzakten in de anonimiteit.

Er zijn, vreemd genoeg, bandjes die alle jaren op de Uitmarkt spelen, niets verdienen, vijf seconden op radio of tv komen en nooit of te nimmer op de Amsterdamse podia zullen staan maar zich toch elke keer weer met overgave de desorganisatie, het geblaf van de stagemanagers en de brutaliteiten van het omroepvolk laten welgevallen. Eigen schuld, dikke bult! - dan moet je als artiest maar niet meewerken aan dat gratis luchtkasteel dat suggereert dat er in Amsterdam een cultureel seizoen voor de deur staat. Dan moet je je maar niet inlaten met een overheid die een keer per jaar cultureel mooi weer speelt en vervolgens hippe disco's binnenvalt of uitladende drummers bekeurt.

Maar zo eenvoudig is het natuurlijk niet, want het Uitmarkt-model heeft helaas overal uitvoerig navolging gekregen. Wie als niet al te bekende artiest vandaag de dag wil optreden op Pink Pop, Lowlands, North Sea Jazz of wat voor megafestival dan ook, krijgt hetzelfde financiële plaatje en hetzelfde goed-voor-je-carrière verhaaltje voorgeschoteld. Bij radio & tv is het zelfs nog erger, daar is de befaamde fles rode wijn tot standaardtarief verheven en oh wee als je om geld durft te vragen voor je optredens. Het is te hopen dat het genoemde millennium-brilletje-met-verfrissende-kijk-op-de-Uitmarkt voldoende beschikbaar zal zijn om zoveel mogelijk mensen duidelijk te maken dat het Uitmarktmodel bijzonder lucratief is voor de uitbaters maar een ramp betekent voor artiesten. En daar mag aan het eind het het millennium nu toch heus wel eens verandering in komen!

PS. Bij het ter perse gaan van deze column is gebleken dat het Eclips- brilletje ook als Uitmarkt-bril gebruikt kan worden. Maar dan wel andersom opzetten! Op die manier wordt het licht niet tegengehouden maar ziet men juist Het Licht!

Eerder verschenen in deze rubriek:

Vrienden in het buitenland
(2 augustus 1999)
De Stem Martin Ros
(19 juli 1999)
Alstublieft: geen Jazz op Zes
(12 juli 1999)
De tour, de tour, voor altijd
(5 juli 1999)
Radio 1 wordt volwassen
(7 juni 1999)
Boem, boem uit de chatroom
(17 mei 1999)
Samengeknepen billen
(10 mei 1999)
Een vriend in de ether
(26 april 1999)
Inventief B92 omzeilt Milosevic
(29 maart 1999)
Nieuws om de hoek
(15 maart 1999)
Haitinks jaren
(1 maart 1999)
Toneelspel zonder beeld
(22 februari 1999)
De publieke taak (geheim)
(15 februari 1999)
Rustpunt in de rat race
(18 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.