Marteling
Regimes van 156 landen maken zich schuldig aan
marteling of inhumane behandeling van onderdanen. Tot die conclusie komt
de Britse organisatie Redress Trust. Van deze landen hebben er 106 de
Conventie tegen Martelen ondertekend.
| In de nacht van 6 april 1994 brak er in Rwanda een waar bloedbad uit. In de honderd dagen daarna werden per dag gemiddeld 7.000 mensen vermoord. De slachting van de Tutsi-minderheid en van gematigde Hutu's was zorgvuldig gepland.
Foto: Simon Norfolk/Transworld
|
Onderdrukking, marteling en onmensenlijke behandeling zijn sinds jaar en
dag methodes van (ondemocratische) regimes om hun volk onder de duim te
houden. Mensenrechtenorganisaties houden deze praktijken echter scherp
in de gaten. Daarom is er grote vraag naar nieuwe werktuigen en methoden
die geen sporen achterlaten.
Politieke contole
De Europese Unie heeft in januari het rapport `an appraisal of
technologies of political control' uitgebracht. De samenstellers hebben
een schatting gemaakt van alle vormen van `politieke controle', de
eufemistische benaming van staatsterreur. Onderdrukkingsmethoden zijn
onderverdeeld in: `hardware', `software' en `liveware'.
Hardware
,,Het Esperanto onder de martelproducten.'' Zo omschrijft
mensenrechtenorganisatie Amnesty International het leger aan
elektroshockwapens dat bij martelingen gebruikt wordt. Bij deze
apparaten gaat het meestal om stroomstokken die elektrische schokken
kunnen geven tot 200.000 volt. Maar er zijn ook oproerschilden,
dartpijltjes en riemen die onder stroom kunnen worden gezet. Van China
tot de VS gebruiken overheden elektriciteit om de weerstand van mensen
te breken.
Software
Geestelijke en psychologische intimidatie laten helemaal geen zichtbare
sporen na. Er zijn zeer gespecialiseerde methodes om de menselijke wil
te slechten. Volgens het rapport van de Europese Unie bracht het Britse
leger gevangen terroristen in Noord-Ierland in de waan dat ze niet meer
op hun zintuigen konden vertrouwen. Dat gebeurde door gevangenen een kap
over het hoofd te doen, hen een paar maten te grote overall te laten
dragen, een constant sisgeluid in de cel te laten horen, en ze urenlang
in dezelfde positie neer te zetten. Bedoeling was dat ze volledig
gedesorienteerd zouden doorslaan. De CIA gebruikte tot 1997 handboeken
waarin dergelijke ondervragingstechnieken beschreven stonden.
Liveware
Buitenlandse adviseurs, paramilitaire deskundigen en politiespecialisten
leveren de kennis voor het martel- en onderdrukkingsapparaat. Deze
`liveware', zoals de informatiedragers en innoveerders van de
staatsterreur genoemd zijn, worden in sommige gevallen opgeleid op
speciale scholen. In Georgia, VS stond tot 1991 `The school of the
Americas' beter bekend als `school of the assassins', `de school van de
moordenaars'. Hier werden doodseskaders uit Honduras en Guatemala
opgeleid door Amerikanen.
|