Aan de basis van zo goed als alle voedselwetgeving in de wereld staat de Codex Alimentarius. Dit is een voedselcode die is opgesteld door twee organisaties van de Verenigde Naties: de FAO (Food and Agriculture Organization, die zich bezighoudt met landbouw en voedselproductie) en de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie, die zich richt op volksgezondheid en consumentenbescherming in relatie tot gezondheid).

Dat de VN een wereldwijde voedselcode noodzakelijk achten, lijkt vooral een economische reden te hebben. "Uitbraken van voedselgerelateerde ziektes kunnen handel en toerisme schaden en leiden tot verlies aan inkomsten, werkloosheid en juridische processen. Voedsel van slechte kwaliteit kan de commerciële geloofwaardigheid van leveranciers schaden, zowel nationaal als internationaal, terwijl voedselbederf verspillend en duur is en een nadelige invloed kan hebben op de handel en het consumentenvertrouwen'', schrijft de Codex Alimentarius Commission in een toelichting op haar werk.

Deze commissie, de CAC, is ingesteld in 1961. De jaren hieraan voorafgaand hadden de WHO en de FAO zich al bezorgd getoond over de grote verschillen in voedselstandaarden die diverse landen hanteren. Dit bemoeilijkt de internationale handel, waarvan de waarde wat voedsel betreft tegenwoordig enkele honderden miljarden dollars per jaar bedraagt. Importlanden moeten er vanuit kunnen gaan, dat ingevoerd voedsel veilig is.

In 1985 werd het belang van de Codex onderstreept in een resolutie van de VN, waarin de lidstaten werden opgeroepen de standaarden zo veel mogelijk te implementeren in hun beleid.

De commissie bestaat geheel uit wetenschappers van diverse disciplines. Zij worden persoonlijk benoemd op basis van hun kennis. De wetenschappers komen elke twee jaar bijeen om de Codex aan te passen aan nieuwe inzichten. De CAC telt vier groepen van subcommissies:

General subject committees (voor onder meer pesticiden, etikettering, voedseladditieven en dieetvoeding)

Commodity committees (voor fruit, vetten, mineraalwater, suiker en dergelijke)

Intergovernmental task forces (diervoeding, fruit- en groentesappen en biotechnologie)

Regional coordinating committees (voor zes regio's)

Meer informatie:

De Codex Alimentarius Commission:

www.fao.org

Twee databases met standaarden voor residuen van pesticiden en veterinaire medicijnen:

apps.fao.org