Misplaatst
ANNA VISSER
Het moet de rechtgeaarde
calvinist heden ten dage zwaar te moede zijn. Hem worden allerhande
eigenschappen toegedicht, bijvoorbeeld dat hij van nature met zijn
geweten worstelt. En dat geweten wordt, zo wil Vrij Nederland,
zwaar op de proef gesteld door wat de 'kwestie-Zorreguieta' is gaan
heten: "Bij de worsteling die calvinisten met hun geweten dienen te
hebben, hoort ook dat in de drang naar morele perfectie en mondiale
gerechtigheid een meisje van goede wil niet vertrapt mag worden."
Morele perfectie en mondiale gerechtigheid: dat is het doel waarnaar wij
streven! Klinkklare onzin natuurlijk, zoals er wel meer raars staat in
het betreffende artikel 'De oranjes kropen door het oog van de naald'.
Bijvoorbeeld dat professor Baud in New York aan Máxima's vader
uitlegde "hoe in het calvinistische Nederland tegen het verschil tussen
'goed' en 'fout' wordt aangekeken". Het epitheton calvinistisch dekt de
lading niet: niet de meerderheid van de Nederlandse bevolking denkt in
termen van 'goed' en 'fout'. Dat doen, met name, de eertijdse linkse
wereldverbeteraars die tijdens hun 'verzet', ver en veilig na de oorlog,
de termen 'goed' en 'fout' schaamteloos hebben misbruikt. Als we J.
Rentes de Carvalho mogen geloven, gaat Máxima een moeilijke
toekomst tegemoet, schrijft hij in HP/De Tijd. "[Zij] zal haar
leven lang worden bespied en beoordeeld door diegenen die meer haast
maken met het verbeteren van de wereld dan van zichzelf. Want zelfs in
hun stoutste dromen hebben ze nooit durven hopen op zo'n perfecte
zondebok: buitenlands, niet van adel, foute vader (...) fout land, fout
regime, verkeerde godsdienst..." Maar ze kan, aldus Rentes de Carvalho,
"troost, steun en solidariteit zoeken bij die Nederlanders, en daar zijn
er gelukkig ook veel van, die de hand in eigen boezem steken voordat ze
de wereld beschuldigen en die zich soms oprecht afvragen of ze niet in
het verkeerde land wakker zijn geworden". Het valt te hopen dat zij
zich, anders dan in de jaren '60 en '70, niet de mond laten snoeren door
de spraakmakende elite. Ten overvloede: Zorreguieta vrijpleiten is niet
aan de orde, zie bijvoorbeeld HN. Maar met het besluit dat hij
niet bij het huwelijk aanwezig zal zijn, zou voor wat Nederland betreft
de discussie gesloten kunnen worden.
Wie wel de mond gesnoerd zou moeten worden, is natuurlijk minister
Jorritsma die de Franse president Chirac een 'engerd' heeft genoemd.
"Zo'n btise doet duizenden manuren en miljoenen guldens gestoken in het
verbeteren van de betrekkingen met Parijs, in één klap
teniet. (...) Dit voorval bewijst eens te meer dat Jorritsma ongeschikt
is om de eerste VVD-premier van Nederland te worden", aldus
Elsevier. In HP/De Tijd zegt de cultureel attaché
in Parijs over Jorritsma's uitglijder: "Ik denk dat het een uiting is
van een misplaatst superioriteitsgevoel dat uiteindelijk een
minderwaardigheidscomplex maskeert."
Misplaatst zijn volgens prof. Kees Hoogduin de negatieve reacties binnen
de geestelijke gezondheidszorg op het werken met protocollen en vaste
methoden teneinde mensen met psychische klachten uit de WAO te houden,
meldt HP/De Tijd. Volgens Hoogduin is psychotherapie "een gewoon
vak en geen kunst! Maar dan roept iedereen: kunde, ambacht, dat is saai,
daar ben ik geen therapeut voor geworden. Dan zeg ik: moet je maar een
ander vak kiezen." Hij laakt collega's die zeggen dat burn-out
gevallen op z'n minst twee jaar behandeld zouden moeten worden: "Als je
dat durft te zeggen, weet je niet wat je die patiënt aandoet. Die
mensen zijn namelijk in ieder geval hun baan kwijt en voelen zich
buitengesloten."
Zoals velen in Amsterdam zich buitengesloten voelen en even zovelen dat
niet in de gaten hebben: "Dat Amsterdam onafzienbare buurten kent waar,
zodra de hoogconjunctuur verdwijnt, grote structurele vraagstukken naar
boven zullen komen - men weet het niet en men wil het ook niet weten",
aldus Geert Mak in zijn 'Amsterdam-lezing' waarvan De Groene
Amsterdammer een verkorte versie afdrukt. Niet alleen in Amsterdam,
in heel Nederland is sprake van misplaatste arrogantie.