NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ROBERT MISSET
MARSEILLE, 8 JULI. Alleen invaller Clarence Seedorf vond gisteravond na de voor het Nederlands elftal zo gruwelijke apotheose de kracht zijn medespelers te troosten en de vrienden onder zijn Braziliaanse tegenstanders te feliciteren. De anderen vervloekten hun missers vanaf de strafschopstip, verbeten de pijn na een doelpunt zonder waarde of gruwden over een penalty die een meer ervaren scheidsrechter wél had kunnen toekennen. Vijf momenten gaven de pas na rust opwindende confrontatie tussen Nederland en de regerend wereldkampioen Brazilië kleur.

Subliem was de tackle waarmee de uitblinkende Frank de Boer in de tweede verlenging een solo van Ronaldo onderbrak. Die actie illustreerde zijn topvorm. Maar de beste speler van het Nederlands elftal bleef in het Stade Vélodrome met lege handen. ,,Deze nederlaag doet zoveel pijn, omdat we zo dicht bij de overwinning zijn geweest'', stamelde Frank de Boer. ,,Ook de wereldkampioenen hebben we op eigen helft teruggedrongen. We dwongen zelfs Brazilië zich als een counterploeg te gedragen. Het is heel zuur zo te moeten verliezen, omdat het zo lang duurt voor we dit weer kunnen bereiken. Als we vijf procent beter waren geweest, hadden we gewonnen.''

De door Barcelona begeerde Ajacied vond dat Nederland vooral stroef draaide in de verlenging. ,,We hebben te veel onnodig balverlies geleden, waardoor we Brazilië niet meer onder druk konden zetten. Vooral in het tweede deel van de verlenging kwam Denilson gevaarlijk door. We hebben geen mogelijkheden meer gehad om de wedstrijd te beslissen, terwijl ik na de gelijkmaker van Kluivert het idee had dat de Brazilianen er doorheen zaten. Ik riep nog tegen mijn ploeggenoten: 'Kom op pressen, afmaken die hap.' Maar ze konden niet meer.''

De Noord-Hollandse nuchterheid overheerste ook bij Ronald de Boer, al voegde hij daar deemoedig aan toe zich ,,eigenlijk geen houding te kunnen geven''. Hoe moest hij zijn emoties beteugelen na zijn fatale misser vanaf elf meter die Brazilië in extase bracht? ,,Normaal gesproken neemt Ronald altijd heel rustig zijn aanloop en kijkt hij wat de keeper doet'', zei Frank over de losse flodder van zijn tweelingbroer. ,,Voor mij kwam zijn misser onverwachts. Hij had wat langer moeten wachten op de reactie van Taffarel.''

De visie van Ronald: ,,Een vreselijk moment, dat mag gewoon niet gebeuren. Ik had slechts een onderdeel van een seconde langer hoeven te wachten, dan zou Taffarel in de andere hoek zijn gedoken. Ik heb die strafschop gewoon slecht genomen. Ik zag Van der Sar huilen. Bij mij komen de tranen wellicht nog, want ik vrees dat ik pas vannacht zal beseffen dat we een unieke kans op het bereiken van een WK-finale hebben verspeeld. Toen Kluivert zo ongeveer in de laatste minuut van de verlenging net naast schoot, realiseerde ik me plotseling dat het al afgelopen had kunnen zijn. Helaas hebben we het kunststuk uit de duels met Joegoslavië en Argentinië niet kunnen herhalen.''

De druk op Ronald de Boer was bij een 4-2 achterstand moordend geweest, omdat Phillip Cocu al eerder had gefaald in het zenuwslopende naspel vanaf elf meter. De tweede schlemiel van Oranje moest de bal eerst goed leggen voor hij mocht vuren. ,,Dat had geen invloed op mijn strafschop'', zei Cocu. ,,Ik vond het wel tekenend, want die koekenbakker van een scheidsrechter wilde volgens mij dat Brazilië zou winnen. Maar Taffarel zat er bij alle penalty's goed bij. Ik schoot de bal niet overtuigend genoeg in en hij pakte hem uit de hoek. Het geluk dat we tegen Argentinië hadden, ontbrak nu. Anders hadden we het niet eens op strafschoppen hoeven laten aankomen. Het blijft immers een loterij.''

Zonder morren had alleskunner Cocu tegen Brazilië de rol van de geschorste linksback Arthur Numan overgenomen. ,,Dat ging best lekker'', vond de van PSV naar Barcelona verhuisde Cocu. ,,Aan die goal van Ronaldo kon ik weinig doen. Hij is zo snel. Toch heb ik verder weinig van de Brazilianen gezien. Volgens mij waren ze verschrikkelijk bang voor ons. Ze durfden niet aan te vallen en liepen alleen maar achteruit. Alleen in de eerste minuten van de verlenging gaven ze even gas. Slechts bij vlagen heeft Brazilië als een wereldkampioen gespeeld. Die ploeg heeft gewonnen, terwijl wij niet hebben verloren, dat geeft toch een wrange nasmaak aan deze wedstrijd.''

Het vierde opvallende moment in de halve finale tussen Nederland en Brazilië kwam op naam van spits Patrick Kluivert, die Oranje vlak voor het einde van de reguliere speeltijd weer hoop gaf met een schitterende kopbal na een voorzet van Ronald de Boer. Maar hoe moest hij een doelpunt vieren dat achteraf geen waarde meer had? ,,Ik voelde me sterk, die goal zat er aan te komen'', zei de spits van AC Milan, die zijn treffer vierde door heupwiegend bij de cornervlag Roger Milla van Kameroen te imiteren. ,,Na de gelijkmaker was ik ervan overtuigd dat we zouden winnen. Het was veelzeggend dat Brazilië na mijn doelpunt een man extra in de verdediging hield.''

Juist daarom kon Kluivert de verbanning naar de troostfinale zo moeilijk accepteren. ,,Ik kan nog steeds niet geloven dat we eruit liggen. We hadden een ploeg om wereldkampioen te worden en dan verlies je na het nemen van strafschoppen. Ik heb altijd al een hekel gehad aan dat noodzakelijke einde van een wedstrijd. Dat had ik kunnen voorkomen. Maar vlak voor het verstrijken van de verlenging ging mijn schot rakelings naast.''

Uiteindelijk werd het vijfde, kapitale moment in de ontmoeting tussen Nederland en Brazilië wellicht het meest besproken. Diep ontgoocheld nam pinchhitter Pierre van Hooijdonck alvast afscheid van een WK dat hij een ander aanzien had kunnen geven als zijn botsing met Baiano anders was beoordeeld. ,,Ik heb twee jaar van mijn carrière gegeven om dit mee te mogen maken. Daarom voel ik me nu zo machteloos in de wetenschap dat ik absoluut een strafschop had verdiend'', stamelde de spits van Nottingham Forest.

Van Hooijdonck begreep het niet. ,,Hoe kan de FIFA voor een halve finale op een WK in vredesnaam een scheidsrechter aanstellen uit Lutjewinkel die hier niets te zoeken heeft? Ik liet me niet zomaar vallen, ik werd echt aan mijn shirt vastgehouden. Dat had het verlossende moment moeten zijn. Once in a lifetime had ik de kans om wereldkampioen te worden. We hadden geschiedenis kunnen schrijven. Nu vrees ik dat ik nog heel lang zal worden achtervolgd door een strafschop die ik nooit heb gekregen.''

Zie ook:
Voetbal: leeuw in gevecht met een zingende kanarie (7 juli 1998)

Een rechtervoet als penseel en pistool tegelijk (6 juli 1998)

Spelen Overmars zeer twijfelachtig door spierblessure (4 juli 1998)

'De wereld wil Van der Sar niet zien' (3 juli 1998)

'We hadden toen moeten winnen' (2 juli 1998)

Hand van God drijft Engelsen opnieuw tot wanhoop (1 juli 1998)

Geluk lacht Nederlands elftal en Hiddink toe (30 juni 1998)

Seedorf keert terug in Oranje op positie Jonk (29 juni 1998)

'Oranje mist brutaliteit van De Kromme' (27 juni 1998)

Nederland met 'klotegevoel' naar achtste finales (26 juni 1998)

'Zubi' brult als een uitgebluste leeuw (25 juni 1998)

Mexicanen hebben tegen Oranje de zon aan hun zijde (24 juni 1998)

'Hele wereld is te koop, Frank en Ronald dus ook' (23 juni 1998)

Onlogische opstelling Nederland pakt goed uit (22 juni 1998)

Het kanon is terug aan het front (20 juni 1998)

Vicieuze bal (20 juni 1998)

Jonk rekent op basisplaats (18 juni 1998)

Sprengers sluit straf niet uit voor Engelsen (17 juni 1998)

Bondsarts pleit voor psychologische hulp Kluivert (16 juni 1998)

Kluivert heeft spijt van por tegen 'matennaaier' (15 juni 1998)

Het leiderschap van een positivo (13 juni 1998)

Bergkamp kan al meespelen tegen Belgen (12 juni 1998)

'Vergiftig Overmars, anders gaat het mis' (11 juni 1998)

Profiel WK voetbal (4 juni 1998)