NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
TOULOUSE, 30 JUNI. Zeven, acht minuten voor het einde van een zenuwslopende wedstrijd, was Edgar Davids toe aan vervanging. De energieke middenvelder kampte met krampverschijnselen, liep op zijn tandvlees en kon de naderende verlenging zeker niet meer spelen. Guus Hiddink aarzelde, maar besloot op intuïtie het laatste fluitsignaal af te wachten. ,,Ik dacht, de negentigste minuut haalt hij nog wel.'' Het geluk lachte Hiddink en Oranje toe. In 92ste minuut was het uitgerekend Davids die Nederland met een venijnig afstandsschot de overwinning bezorgde op Joegoslavië (2-1).

In weerwil van alle kritiek op de samenstelling van het elftal speelde Oranje tactisch een vrij behoorlijke wedstrijd. Zonder Kluivert, Winter en Jonk, maar met een gedisciplineerd opererende Seedorf die zich na een zwak begin goed herstelde, domineerde het team van Hiddink een groot deel van de wedstrijd. De linies sloten beter op elkaar aan dan in eerdere WK-wedstrijden. Er zat meer balans in het elftal. Afgezien dan van een paniekerige fase kort na rust, die bijna fataal werd. Nederland liet de bal rond gaan en wachtte geduldig op een opening in de Joegoslavische vesting. In de eerste helft gebeurde dat aanvankelijk in een te laag tempo. Maar uiteindelijk ontstaat er met zoveel balbezit altijd een kans waaruit een doelpunt kan worden gemaakt.

Hiddink gaf achteraf toe dat hij de Joegoslaven aanvallender had verwacht. Tweede spits Milosevic en aanvallende middenvelder Stankovic bleven op de bank. Ex-PSV'er Petrovic begon verrassend genoeg niet als linksback maar hangend op rechts. Jugovic werd als opkomende linkshalf verwacht. Ook daarvan bleek nauwelijks sprake. Reiziger had geen kind aan de speler van Lazio Roma. Mijatovic moest het voorin maar uitzoeken. In de klamme warmte waren zijn krachten al snel gesloopt. Toen Hiddink een uur voor de wedstrijd de Joegoslavische opstelling zag, verbaasde hij zich. Alle spionagewerkzaamheden en video-opnames waren in één klap nutteloos geworden. Hij zegde een afspraak met de televisie af en besloot zijn ploeg in de kleedkamer nog eens goed te instrueren.

Achteraf vond Hiddink dat Oranje de ruimte voor de Joegoslavische defensie beter had kunnen benutten. Bergkamp stond tamelijk geïsoleerd omdat zijn assistent-spits Cocu veel pendelde tussen de voorste en de middelste linie. Ronald de Boer vond achteraf dat de aanwinst van Barcelona nog meer zijn momenten moet kiezen om voor het doel op te duiken. Bergkamp hield de hele wedstrijd drie verdedigers bezig. Ronald de Boer speelde zijn beste wedstrijd van het WK. Hij kwam regelmatig langs zijn directe tegenstander en hij ontliep vaak op een slimme manier de dubbele dekking. In de tweede helft wisselde hij met Overmars van vleugel om Jugovic te dwingen nog meer te verdedigen. Het paste allemaal in het kader van het tactisch steekspel.

Maar intussen kon Oranje toch ook veel op de helft van de tegenstander spelen. Zoals Ajax dat enkele jaren geleden onder Van Gaal wist af te dwingen. Veel kansen leverde dat spel tegen een kluwen van Joegoslavische verdedigers aanvankelijk niet op. In een slaapverwekkende eerste fase zagen de vele duizenden Oranje-fans op de tribunes (vindingrijkheid is weer troef geweest, de KNVB had slechts tweeduizend kaarten ontvangen voor dit duel) alleen afstandsschoten van Bergkamp en Seedorf. De laatste viel vervolgens in negatieve zin op door vrije trappen en corners slecht te nemen. Maar kort voor rust was dat allemaal vergeten toen Bergkamp uit een verre pass van Frank de Boer het Nederlands elftal op voorsprong bracht. De verwachting was dat Oranje in de tweede helft het karwei zou afmaken. Maar het liep anders. Uit een vrije trap van aanvoerder en spelmaker Stojkovic, die later tot verbijstering van iedereen werd gewisseld, kopte Komljenovic de bal hard in het net. De bal zeilde over het hoofd van Cocu heen, de Joegoslaaf die niet in de ploeg werd verwacht stond geheel vrij. Hiddink achteraf: ,,Daar werd ik bijna een beetje spastisch van. Ik had juist gewaarschuwd voor vrije trappen en corners.'' Twee minuten daarna leek Oranje de wedstrijd volledig uit handen te geven. Stam hield Jugovic aan zijn shirt vast en hoewel de Joegoslaaf op de been bleef, zag de Spaanse arbiter er een strafschop in. Mijatovic eiste de bal op en ging bij de penaltystip staan. En zoals wel vaker bleek dat een speler die zijn draai niet heeft gevonden in de wedstrijd geen strafschoppen moet nemen. Mijatovic schoot de bal wild op de lat. Hiddink: ,,Ik wist precies hoe hij ze nam bij Valencia toen ik daar nog trainer was. Mijatovic wacht net zo lang met schieten tot de doelman een hoek heeft gekozen. Daarom had ik van tevoren tegen Van der Sar gezegd: 'Blijf staan, zo lang het kan.'''

Mihajlovic zou later verklaren dat de gemiste strafschop een destructief effect had op de mentaal zwakke Joegoslaven. ,,Dat moment is cruciaal geweest. Daarna geloofden we er niet meer in. Nederland was veel sterker.''

Het duurde echter nog tot de tweede minuut in blessuretijd voordat Davids Oranje naar de kwartfinales schoot. In de consternatie die volgde vlak na de gemiste strafschop ging Dennis Bergkamp op het lichaam van Mihajlovic staan. De grensrechter vlagde wild, maar de spits bleef een rode of zelfs maar een gele kaart bespaard.

Het Nederlands elftal, dat vanochtend weer naar het basiskamp in Monaco vloog, kan vanavond ontspannen de verrichtingen volgen van Argentinië en Engeland. Seedorf hoopt dat de Engelsen de volgende tegenstander van Oranje worden, omdat hij revanche wil na de blamage op het EK in Engeland (4-1). De gebroeders De Boer ontmoeten het liefst Argentinië. ,,Tegen die ploeg hebben we nog nooit gevoetbald'', zei Ronald de Boer.

Op de vraag of het Nederlands elftal voor het duel van zaterdagavond nu geen mutaties meer ondergaat, gaf Hiddink geen bevestigend antwoord. ,,Ik houd er een moderne manier van coachen op na. De conservatieve opvatting was vroeger dat je een winnend team niet wijzigt. Ik beschik echter over zestien, zeventien spelers van een gelijkwaardig niveau die ik afhankelijk van de situatie kan inzetten. Soms word je bovendien gedwongen om andere spelers in te passen. Nu weer heeft Reiziger een blessure aan het middenvoetsbeentje.''

Dat zou de bondscoach weer een alibi verschaffen om Aron Winter terug te brengen in het elftal, de schlemiel van Oranje wiens incasseringsvermogen oneindig lijkt.

Zie ook:
Seedorf keert terug in Oranje op positie Jonk (28 juni 1998)

'Oranje mist brutaliteit van De Kromme' (27 juni 1998)

Nederland met 'klotegevoel' naar achtste finales (26 juni 1998)

'Zubi' brult als een uitgebluste leeuw (25 juni 1998)

Mexicanen hebben tegen Oranje de zon aan hun zijde (24 juni 1998)

'Hele wereld is te koop, Frank en Ronald dus ook' (23 juni 1998)

Onlogische opstelling Nederland pakt goed uit (22 juni 1998)

Het kanon is terug aan het front (20 juni 1998)

Vicieuze bal (20 juni 1998)

Jonk rekent op basisplaats (18 juni 1998)

Sprengers sluit straf niet uit voor Engelsen (17 juni 1998)

Bondsarts pleit voor psychologische hulp Kluivert (16 juni 1998)

Kluivert heeft spijt van por tegen 'matennaaier' (15 juni 1998)

Het leiderschap van een positivo (13 juni 1998)

Bergkamp kan al meespelen tegen Belgen (12 juni 1998)

'Vergiftig Overmars, anders gaat het mis' (11 juni 1998)