NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ROTTERDAM, 2 JULI. Oranje was in 1978 een paar centimeter van de wereldtitel af, maar verloor uiteindelijk in de verlenging. Aanstaande zaterdag is het weer zover: Nederland-Argentinië. Jan Poortvliet, een van de spelers van '78, bezoekt in Frankrijk alle wedstrijden van het Nederlands elftal in Oranjeshirt. ,,Ik ben een echte supporter'', zegt de 19-voudig international. ,,Het volkslied doet me nu veel meer dan toen ik daar zelf op het veld stond. Het is schitterend om dat grote Oranjelegioen te zien. Die steun misten we destijds in Argentinië. We stonden er helemaal alleen voor.''

De spelers van toen zien de wedstrijd van zaterdag in Marseille niet als een revanche. ,,De jongens die nu spelen, hadden nog luiers om'', zegt Dick Nanninga, destijds de Nederlandse doelpuntenmaker. ,,Ze weten waarschijnlijk niets van die finale.'' Poortvliet: ,,Weet je hoe we revanche kunnen nemen? Door wereldkampioen te worden. Argentinië is gewoon een passant op weg naar de wereldtitel.'' De mannen van 1978 hebben altijd beseft dat ze in Buenos Aires heel dicht bij eeuwige roem waren. ,,Ik kan er nog steeds ontzettend van balen'', zegt Ernie Brandts, de noeste verdediger van weleer. ,,Een tweede plaats telt niet, tweede, derde of tiende, het is allemaal hetzelfde. Het gaat alleen maar om de titel.'' Poortvliet, die voor het WK pas één interland had gespeeld: ,,We hadden die finale moeten winnen. Altijd, elk moment denk ik daar aan.''

Argentinië kwam in de eerste helft met 1-0 voor, maar Nanninga maakte acht minuten voor tijd gelijk met een ferme kopbal. ,,Toen die voorzet van René van de Kerkhof kwam, wist ik direct dat het raak zou zijn. Zoiets voel je gewoon'', aldus Nanninga. De robuuste spits was meegenomen naar het WK als pinchhitter. Voor de finale had Nanninga al drie keer mogen invallen. In de tweede helft tegen Argentinië riep bondscoach Ernst Happel in de dug-out twee woorden tegen hem: 'Dick, warmlaufen.' ,,Meer heeft hij het hele toernooi niet tegen me gezegd. Maar ik wist wat me te doen stond.''

De spelers die in 1978 in de WK-finale verloren van Argentinië concluderen twintig jaar later dat Oranje na de gelijkmaker van Dick Nanninga had moeten doordrukken. Brandts: ,,Krol en Haan hadden mij naar voren gestuurd om met mijn lengte naast Dick meer druk te zetten. Dat lukte aardig. Maar na onze goal riep Krol me terug. Haan wilde dat ik voor bleef staan, maar Krol was de aanvoerder, de leider.'' Nanninga: ,,We moesten 1-1 maken, maar voor de titel hadden we nóg een doelpunt nodig.''

Nederland was er dichtbij. Vlak voor tijd schoot Rob Rensenbrink tot grote schrik van heel Argentinië de bal op de paal. De linkerspits heeft de afgelopen jaren al vaak moeten uitleggen dat het geen grote kans was. ,,Die bal lag helemaal bij de achterlijn, ik kon hem net halen en onder de keeper door schieten'', zegt Rensenbrink. Nanninga beaamt dat. ,,Die bal stuitte ook nog behoorlijk.''

Er wordt beweerd dat de Nederlandse spelers in grote problemen waren gekomen als het 2-1 was geworden. Nanninga: ,,Ik heb toen gezegd dat de scheidsrechter dan misschien nog een kwartier had laten doorspelen of Argentinië een strafschop had gegeven. Zo'n sfeer hing er ook wel een beetje. Maar ja, voor het oog van de hele wereld hadden ze het ook niet te gek kunnen maken.'' Brandts: ,,Later heb ik me weleens afgevraagd hoe we bij de bus hadden moeten komen als we hadden gewonnen.''

Er hing een explosieve sfeer in het afgeladen stadion. ,,Het leek wel of er een half miljoen mensen waren'', aldus Nanninga. De koude oorlog begon al voor de wedstrijd toen de Argentijnen protesteerden tegen de manchet om de geblesseerde hand van René van de Kerkhof waarmee hij in de voorgaande zes duels zonder enig probleem had gespeeld. De Italiaanse scheidsrechter Gonella, die later als een thuisfluiter werd bestempeld, trapte in het theater van de Zuid-Amerikanen en dreigde Van de Kerkhof uit te sluiten.

Maar toen Happel zijn ploeg beval van het veld te lopen, bond men snel in. Met vertraging werd er afgetrapt. ,,Door dat incident waren we ontzettend geladen'', herinnert Poortvliet zich. ,,Dat heeft misschien ook negatief uitgepakt. Als je bijvoorbeeld naar de beelden van dat tweede doelpunt kijkt, zie je Suurbier en ik voor het doel mistrappen. We waren zo getergd, een soort blinde woede. Normaal geef je zo'n bal een keek.''

Het ging er af en toe ruw aan toe. Johan Neeskens bloedde flink nadat de Argentijnse captain Daniel Passarella hem met een elleboog vol in het gezicht had geraakt. De wond moest na de wedstrijd worden gehecht. Maar toen had de spijkerharde 'Nees' al wraak genomen. ,,Samen met Haan heb ik die Luque even teruggepakt, dat was zo'n zeikerd. Ik weet ook wel dat het zo niet hoort, maar we wilden toch iets terugdoen. Ook zij moesten bloeden.''

Zaterdag komt de assistent van Guus Hiddink Passarella tegen als bondscoach van de Argentijnen. Neeskens zal hem vriendelijk begroeten. Wat twintig jaar geleden gebeurde is weliswaar niet vergeten, maar wel vergeven. Ook hij heeft één grote revanche in gedachten: wereldkampioen worden. ,,Ik heb twee WK's net verloren, de derde keer moet het maar eens goed gaan'', aldus Neeskens.

De helden van weleer zijn optimistisch over zaterdag. Brandts, trainer bij PSV, en Nanninga, die geen bloemen meer verkoopt maar vertegenwoordiger in sanitair is, verwachten een overwinning. Poortvliet, die komend seizoen het Belgische Overpelt traint, denkt zelfs dat het 3-0, 4-0 voor Nederland zal worden. ,,Oranje heeft nog niet laten zien waartoe het echt in staat is. We hebben gewoon de beste ploeg. Alleen hoop ik dat onze vriend Zenden wordt opgesteld, met Overmars aan de andere buitenkant. Zo krijgen we die Argentijnen wel in de tang.''

Buenos Aires, 25 juni 1978

WK-finale: Argentinië-Nederland 3-1 na verlenging

Scoreverloop: 38. Kempes 1-0, 82. Nanninga 1-1, 105. Kempes 2-1, 115. Bertoni 3-1. Scheidsrechter: Gonella (Italië). Toeschouwers: 77.000.

Opstellingen:

Argentinië: Fillol; Olguin, Passarella, Galvan, Tarantini; Ardiles (Larossa), Gallego, Ortiz (Houseman); Bertoni, Luque en Kempes.

Nederland: Jongbloed; Jansen (Suurbier) Krol, Brandts, Poortvliet; Willy van de Kerkhof, Haan, Neeskens; René van de Kerkhof, Rep (Nanninga) en Rensenbrink.

Zie ook:
Hand van God drijft Engelsen opnieuw tot wanhoop (1 juli 1998)

Geluk lacht Nederlands elftal en Hiddink toe (30 juni 1998)

Seedorf keert terug in Oranje op positie Jonk (29 juni 1998)

'Oranje mist brutaliteit van De Kromme' (27 juni 1998)

Nederland met 'klotegevoel' naar achtste finales (26 juni 1998)

'Zubi' brult als een uitgebluste leeuw (25 juni 1998)

Mexicanen hebben tegen Oranje de zon aan hun zijde (24 juni 1998)

'Hele wereld is te koop, Frank en Ronald dus ook' (23 juni 1998)

Onlogische opstelling Nederland pakt goed uit (22 juni 1998)

Het kanon is terug aan het front (20 juni 1998)

Vicieuze bal (20 juni 1998)

Jonk rekent op basisplaats (18 juni 1998)

Sprengers sluit straf niet uit voor Engelsen (17 juni 1998)

Bondsarts pleit voor psychologische hulp Kluivert (16 juni 1998)

Kluivert heeft spijt van por tegen 'matennaaier' (15 juni 1998)

Het leiderschap van een positivo (13 juni 1998)

Bergkamp kan al meespelen tegen Belgen (12 juni 1998)

'Vergiftig Overmars, anders gaat het mis' (11 juni 1998)