|
|
|
NIEUWSSELECTIE Stemming Moeten chauffeurs gecompenseerd worden voor de hoge brandstofprijzen? |
Geblokkeerd beleid
DE 'KALE' PRIJS van ruwe olie is de afgelopen jaren meer dan verdriedubbeld. Dat heeft de regeringen er niet van weerhouden de belastingen op brandstof verder op te voeren: om tekorten te bestrijden en om, ter bescherming van het milieu, het energieverbruik en de mobiliteit af te remmen. Natuurlijk is het beroepsgoederenvervoer over de weg, gezien zijn economisch belang, hier en daar voor de gestegen kosten gecompenseerd, maar dat heeft de pijn niet kunnen wegnemen, zoals de afgelopen dagen is gebleken. Het probleem ligt bij de zogenoemde eigen rijder (bezitter van één, twee vrachtwagens). Zijn marges zijn beperkt en voor zijn klandizie is hij afhankelijk van de grote ondernemingen in het wegtransport. Zijn positie tegenover zijn opdrachtgevers is zwak. Van die laatsten is de afgelopen dagen weinig vernomen.
HET ZWARTEPIETEN tussen regeringen, olielanden en oliemaatschappijen heeft de regeringen niet kunnen redden. Ook het schuilen achter de brede rug van de Europese consensus heeft niet geholpen. Het publiek wijst de eigen regering aan als schuldig aan het ongemak. Het correcte besluit van het weekeinde om de dieselaccijns niet te verlagen had overigens zijn eigen logica. De hoge olieprijs is een gevolg van schaarste. Belastingverlaging neemt die schaarste niet weg. Sterker, het gevaar is niet denkbeeldig dat zo een verlaging wordt geabsorbeerd via verhoging van de productiekosten. De consument schiet er dan niets mee op terwijl de belastingbetaler uiteindelijk het gelag betaalt. Schaarste wordt bestreden door verruiming van het aanbod en/of vermindering van het gebruik - bijvoorbeeld door verhoging van de prijs. De verdediging door de regeringen van hun gemeenschappelijk beleid heeft geen indruk gemaakt, hoezeer zij ook het gelijk aan hun kant hebben. Verder dan een verwijzing naar de werking van de markt en naar de rol van de verschillende marktpartijen zijn zij niet gekomen. Alleen Blair heeft er op gewezen dat de straat niet het beleid mag bepalen. Dat bleef een vrome wens. In een crisis leert men zijn politici kennen. Op de Derde Weg heerst pragmatisme. Het poldermodel dankt zijn reputatie aan het compromis. In een crisis is meer nodig. Moed en overtuiging bijvoorbeeld.
Zie ook:
Kabinet tot compensatie diesel bereid (15 september 2000) |
NRC Webpagina's 16 SEPTEMBER 2000
|
Bovenkant pagina |
|