|
|
|
NIEUWSSELECTIE Russische regering
|
Grozny
IN MOSKOU BEGINT nu door te dringen dat de 'bevrijding' van Tsjetsjenië niet zo simpel is als het, op revanche beluste, volk wordt voorgespiegeld. Via scherpere controle op de media - de onafhankelijke omroep NTV wordt danig tegengewerkt, om nog maar te zwijgen van de buitenlandse media - probeert de regering van premier Poetin de schade te beperken. Ondertussen laat de gedoodverfde president geen gelegenheid voorbijgaan om te verklaren dat hij alle tijd heeft voor zijn klus. Maar de eerste ruzies binnen de krijgsmacht hebben zich al geopenbaard. Een paar weken geleden werd de populaire legergeneraal Sjamanov uitgerangeerd. Vervolgens gaf het leger de binnenlandse strijdkrachten (verantwoordelijk voor de ordehandhaving in 'bevrijd gebied') de schuld van een aantal pijnlijke fiasco's in Grozny. Afgelopen weekeinde is vervolgens de commandant van de politietroepen ontslagen en vervangen door generaal Tichomirov, een veteraan uit de vorige oorlog.
DE MOEIZAME opmars speelt Poetin vooralsnog geen parten. Zijn populariteit onder de bevolking blijft hoog. Maar in de politieke arena manifesteren zich haarscheurtjes. Bij de parlementsverkiezingen van vorige maand had het Kremlin vier potentiële bondgenoten in de strijd geworpen: in het centrum de eigen formatie Eenheid en op de flanken de Unie van Rechtse Krachten van ex-premier Kirijenko en elektriciteitsmagnaat Tsjoebais, de rapalje-partij van Zjirinovski alsmede de communisten. Doel was om de oppositie over de hele linie (van oud-premier Primakov tot de sociaal-liberale econoom Javlinski) te splijten. Dat lukte wonderbaarlijk. Maar sinds vorige week lijkt dat succes te verdampen. Toen het Kremlin en de communisten in de coulissen alle belangrijke posten in de nieuwe Doema onderling hadden verdeeld, liepen de oppositionele partijen én de Unie van Rechtse Krachten weg uit het parlement om er niet meer terug te keren. Vooral het feit dat de partij van Kirijenko meedoet aan die boycot geeft te denken. Het kan een tactisch trucje zijn om de kiezers zand in de ogen te strooien. Eveneens is denkbaar dat Tsjoebais zich werkelijk benadeeld voelt en nu vreest voor een financieel-economisch beleid in achterwaartse richting. Poetin heeft nadrukkelijk te kennen gegeven dat hij de economie onder staatscontrole wil hervormen. De gestage val van de roebel, die afgelopen weken circa tien procent heeft moeten inleveren, wekt de indruk dat de persen weer draaien om de oorlog en andere beloftes (het uitbetalen van salaris, pensioen en wedde) in te lossen. De discussie in Moskou over de vraag of dollar-inkomsten voor honderd procent in roebels moeten worden omgewisseld, heeft de kapitaalvlucht verder gestimuleerd. Temeer daar de centrale bank van Rusland er niet meer op rekent dat het IMF dit kwartaal krediet verstrekt.
ALDUS DREIGT HET voorzichtige herstel van de binnenlandse economie (het geluk bij het ongeluk van de financiële crisis in augustus 1998) in de kiem gesmoord te worden. De consequenties daarvan laten zich raden. Rusland zal zich meer afsluiten voor het Westen. In de nieuwe geopolitieke strategie is dat in theorie al voorbereid. De nucleaire drempel wordt volgens dit concept verlaagd en elke ambitie van voormalige Sovjetrepublieken om toe te treden tot bijvoorbeeld de EU kan op een veto rekenen. De verbale oorlog vorige week tussen Moskou en Warschau, naar aanleiding van de uitwijzing van 'spionnen' door Polen, was daarvan een eerste voorbode. Zelfs de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Strobe Talbott, tot voor kort altijd begripvol voor de dilemma's in Rusland, heeft geen ander antwoord meer dan 'dialoog'. Het keldervolk in Grozny is op zichzelf aangewezen. Het Westen is te druk met zijn eigen verkiezingen en problemen.
Zie ook:
Moskou laakt ontvangst van Tsjetsjeen in VS (15 januari 2000)
|
NRC Webpagina's
24 JANUARI 2000
( a d v e r t e n t i e s )
|
Bovenkant pagina |