Een jongen slaat in een woonkamer zijn vader in elkaar en wendt zich daarna tot de camera met de triomfantelijke tekst: ,,Maar ik rook niet!'' Een jonge ober piste stiekem in een glas, zette dat bij een zeurende klant op tafel en verkondigde eveneens dat hij niet rookte. Een meisje greep een man die onder een auto lag te sleutelen in het kruis en riep dus ook vergoelijkend dat zij niet rookt.

Een jongen raakt zijn vader vol op het gezicht. Maar hij rookt niet (Foto: Stivoro).

De doelgroep - tussen 12 en 16 jaar - zag volgens de Stichting Volksgezondheid en Roken de grap van die spotjes wel in. Maar de Reclame Code Commissie ontving anderhalf jaar geleden klachten van diverse ouders: die hadden het zonder dit soort humor, die snel wordt nageaapt, al moeilijk genoeg met hun opgroeiende kinderen. Ze vonden de campagne 'onbeschoft, normvervagend en onacceptabel'. De commissie oordeelde echter dat ideële campagnes niet onder de reclamecode vallen. Wie een goed doel wil dienen, mag eerder naar komisch bedoeld geweld grijpen dan de adverteerder die een product wil verkopen.