M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Ruziënde brillenwinkels
HENK VAN GELDER
Maar eerst een korte inhoud van het voorafgaande. Een vrolijke vent loopt breedlachend door de winkel van Pearle-brillen, waar overal grote pamfletten hangen met de kortingen die dezer dagen gelden. Onder de verbaasde blik van een verkoopster haalt hij bijkans alle schappen leeg, legt de monturen in plastic kratjes, sjouwt ze mee naar buiten en laadt ze daar in een bestelbusje waarop de naam Hans Anders prijkt. "Jááá", roept de onmiskenbare stem van Kees Prins buiten beeld, "wie profiteert er nou níet van de uitverkoop van de eeuw?" De suggestie is duidelijk: zelfs de prijsbrekers van Hans Anders komen hun inkopen bij Pearle doen, want zó goedkoop is het nergens anders. "Het is inderdaad geen toeval dat er een busje van Hans Anders in de commercial rijdt", beaamde Pearle-woordvoerder Bart Scheffer in het vakblad Reclameweek. "We wilden onze boodschap - de uitverkoop van de eeuw - op een bijzondere manier communiceren." Het betrokken reclamebureau, Benjamens Van Doorn Euro-RSCG, kreeg alle eer: "Wij wilden een spraakmakende commercial en zijn er in geslaagd deze te maken." Zó spraakmakend was het reclamefilmpje, dat de Vendex-dochter Hans Anders onmiddellijk in het geweer kwam. Op 6 december, al een dag na de eerste uitzending, werd Pearle per advocatenbrief gesommeerd ermee te stoppen. Dat deed het brillenbedrijf onmiddellijk. Althans: de crèmekleurige bestelbus van Hans Anders werd blauw gemaakt en via computermontage kwam er ook een andere naam op de zijkant te staan. Niet meer Hans Anders, maar de (fictieve) Witte Brillenhal. Pearle pleegde die ingreep, aldus advocaat mr R.E.P. de Ranitz, "omdat ze van het gezeur af wilden." Het was maar een grapje. Maar als Hans Anders daar zo zwaar aan tilde, wilde Pearle niet de beroerdste zijn. Dat was voor Hans Anders echter lang niet genoeg. Het bedrijf vindt ook de tweede versie onrechtmatig. Na alle publiciteit weet het publiek intussen heel goed wie er eigenlijk met die Witte Brillenhal is bedoeld, opperde mr. G.L. Schipper namens Hans Anders. Het bedrijf vroeg niet alleen om onmiddellijke stopzetting van de Pearle-campagne, maar ook om een prominente rectificatie op pagina 3 van alle landelijke dagbladen (grofweg geschat op een kostenpost van 350.000 gulden) en een voorschot van 100.000 gulden op een schadevergoeding die wellicht in een vervolgprocedure wordt geëist. De Ranitz wilde daar echter niets van weten. De schade is niet aangetoond, zei hij, en trouwens: "Die blauwe auto heeft niks meer met Hans Anders te maken. Sinds de bewerkte versie wordt uitgezonden, heeft Hans Anders geen poot meer om op te staan." En zo bleef de zaak voorlopig onbeslist. Tot de uitspraak komt. Veel te laat om nog iets aan de Pearle-campagne te kunnen veranderen, maar toch nog nuttig genoeg. Niet alleen voor Hans Anders, maar ook voor alle reclamemakers die een grapje over een concurrent willen maken. Op de vraag of dat mag, bestaat in Nederland immers nog geen eenduidig antwoord.
|
NRC Webpagina's
21 DECEMBER 1999
De Reclameheld van de Eeuw |
Bovenkant pagina |