NIEUWS | TEGENSPRAAK | SUPPLEMENT | AGENDA | ARCHIEF | ADVERTENTIES | SERVICE 





RIJKSMUSEUM

SCHATKAMER

ACHTER DE SCHERMEN

VERBOUWING

AANKOPEN

DEPOTS

BEZOEKERS

INFORMATIE



Overzicht eerdere
afleveringen Profiel


Foto Tara Fallaux
VRIJHEID
Robert van Langh (31)
Hoofd afdeling Metaalrestauratie

Ik heb een prachtvak. Elke dag ga ik fluitend naar mijn werk. En hier, tussen de microscopen, spoelbakken en straalkabines, fluit ik gewoon verder. Ziet u die 17de-eeuwse zilveren plaquette? Als je hem tegen het licht houdt, worden er in het reliëf allemaal scheurtjes zichtbaar.

Hoe komt dat en hoe kunnen we dat met 18de-eeuws zilver voorkomen? Zoiets uitzoeken vind ik heerlijk. U denkt misschien die man wil leuk en interessant doen. Nee, het werk is gewoon heel interessant. En ik merk dat de vier studenten die ik opleid zo gedreven zijn dat ze niets liever willen dan in het weekeinde doorwerken.

Of het nu om 19de-eeuwse gietijzeren haardplaten gaat, om 16de-eeuwse sieraden of om een 17de-eeuwse kokosnootbeker met zilverbeslag: ze komen allemaal wel een keer op deze afdeling van twee man terecht. Het museum bezit zo'n 20.000 stukken van edele en onedele metalen, waaronder 3.500 stuks zilver.

‘Ach, met metaal gebeurt toch niets', hoor je mensen wel zeggen. Er gebeurt van alles mee, maar heel geleidelijk. Vooral de luchtvervuiling in de 19de eeuw heeft veel schade aangericht.

Ik zoek uit waarom het verguldsel van een 17de-eeuwse zilveren beker afbladdert, waarom op het been van een loden putti - een tuinbeeld - ineens loodwit verschijnt. Of waarom het witte emaille waarmee een 16de-eeuwse gouden collier-hanger is ingelegd, op sommige delen een andere kleur vertoont.

Een bezoeker hier stootte een anderhalve meter hoge 15de-eeuwse kandelaar om. Blijkt ineens dat de beschadigde rand niet van brons is, zoals de rest, maar van tin. Ik heb ontdekt dat die er al in 1874 opzat. Dus laten we die dan maar zitten. Maar vreemd blijft het wel. Ik heb hier alle vrijheid om de meest uiteenlopende chemische corrosieprocessen te onderzoeken. Ik kan de wereld rondreizen, mijn uitvindingen uitdragen en samenwerken met het laboratorium van Hoogovens en met collega's in verre musea.

Als je in dit museum iets wil, krijg je alle kansen. In Antwerpen, waar ik mijn opleiding volgde en zeven jaar woonde en werkte, wordt voor preventieve conservering nauwelijks geld vrijgemaakt. In dit museum wèl. Ik voel me ook thuis in Amsterdam. Ik mag zijn wie ik ben - een Bourgondiër - en daar houdt men hier wel van.

Het is een goed gevoel het cultureel patrimonium te beschermen en ik hoop dat door dit stukje in de krant nieuwe, jonge denkers en doeners gemotiveerd raken om voor het restauratievak te kiezen.

NRC Webpagina's
11 mei 2000

Metaalrestauratie
Papierrestauratie
Textielrestaurateur
Glas, keramiek en steen
Nederlandse geschiedenis
Meubelrestauratie
   Bovenkant pagina


NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD