MINDER STEMMEN, MEER GEWELD

VOORPOST

PARTIJEN

MAATREGELEN

LANDEN

MUZIEK

MEDIA

INTERNET

SYMBOLEN

BOEKEN

Intellectuele metapolitiek

Extreem-rechts in Nederland heeft een nieuw platform: Voorpost. Het miniscule LANS geldt als kweekvijver voor het kader.

Tijn Kramer

Eerst zaaien en dan pas oogsten. Dat is het motto van Voorpost en het Landelijk Actieplatform voor Nationalistische Studenten (LANS). Na verschillende ‘mislukkingen' van extreem-rechtse partijen bij de Nederlandse verkiezingen, met het dieptepunt in mei 1998, hebben enkele extreem-rechtse kopstukken de partijpolitiek verlaten. In plaats daarvan hebben ze gekozen voor ‘metapolitiek', het verspreiden van het extreem-rechtse woord, onafhankelijk van partijen.

Voorpost noemt zichzelf een ‘partij-onafhankelijke volksnationalistische organisatie met afdelingen in Vlaanderen, Rijks-Nederland, Zuid- (of Frans) Vlaanderen en Zuid-Afrika'. De organisatie werd al in 1977 opgericht in Vlaanderen als een ‘Heelnederlandse' beweging. Uit het statuut van de beweging blijkt dat Voorpost ,,beoogt de belangen te behartigen van al wie kan worden beschouwd als te behoren tot de Nederlandse etnische gemeenschap''.

Waar komen de standpunten van Voorpost op neer? België bestaat niet, vindt de organisatie. Zij streeft naar een onafhankelijk Vlaanderen: de ‘ontstolen' gebieden Komen, Moeskroen, Edingen, de Jekervallei en Brussel zouden hiertoe behoren. Tevens streeft de beweging naar ‘een volksbewust Rijksnederland', bestaande uit een federatie van Vlaanderen en Nederland.

De standpunten gaan verder dan de Groot-Nederlandse gedachte. Het Europa van Voorpost kent vele nationaliteiten: ook Basken, Catalanen en Bretons dienen een eigen staat te krijgen. Met de ‘nationalistische renaissance' in Oost-Europa in volle gang, zo meent Voorpost, is het nieuwe Europa nog maar een kwestie van tijd. Verder is Voorpost aanhanger van de monarchie, tegen immigratie (,,de hongerigen leren vissen is de toekomstvisie''), tegen de verengelsing van de Nederlandse taal en tegen abortus. Het gedachtegoed van de organisatie blijft niet beperkt tot het Europese continent. Voorpost verklaart zich solidair met de blanke boeren in Zuid-Afrika. In Nederland leidde dit vorig jaar maart tot een actie bij de Rijksuniversiteit Leiden waar Nelson Mandela een eredoctoraat kreeg uitgereikt. Op een spandoek ‘Mandela Moordenaar' wees Voorpost op het terroristische verleden van Mandela en zijn ‘communistische ANC'.

Maar hoe invloedrijk is Voorpost? Belangrijke namen van Voorpost Nederland zijn Marcel Rüter en Tim Mudde, voorheen het ‘slimmere' kader van CP'86. Veel van de leden zijn lid of lid geweest van CD, CP'86 en Vlaams Blok. Het strijdblad Revolte had volgens het weekblad De Groene Amsterdammer in 1998 120 abonnees. De internetsite van Voorpost wordt dagelijks zo'n twintig keer bezocht. Geen indrukwekkende getallen. Belangrijker is de werkwijze van de organisatie. Actie voeren staat hoog in het vaandel. Een paar voorbeelden. Recentelijk voerde Voorpost actie tegen winkelketen America Today dat Amerikaanse kleding importeert en zich in de winkels vooral van de Engelse taal bedient. Bij supermarkt Edah werd actie gevoerd tegen de verkoop van islamitisch geslacht vlees. Voor de ‘minder openbare acties' worden de ‘militanten' ingeschakeld, zoals bij een antiabortusactie in Gent in december 1998.

Acties als deze werden al veel langer uitgevoerd door allerlei extreem-rechtse organisaties. In Nederland heeft dat nooit tot grote electorale resultaten geleid. Groot verschil met eerdere partijen is de wijze waarop achter de schermen wordt gewerkt. Door Voorpost boven de partijen te stellen, wordt voorkomen dat (extreem-)nationalisten continu met elkaar aan het bekvechten zijn. De contacten met de ‘buitenwereld' lijken ook beter geregeld. Waar de CD na al die jaren slechts een oppervlakkige internetsite heeft, is die van Voorpost omvangrijk te noemen.

Voorpost-voorzitter Rüter heeft met een scherp oog naar de successen van nieuw-rechts in Frankrijk gekeken. Al sinds 1968 werkt de nieuw-rechtse organisatie Grece (Groupement de Recherche et d'Études pour la Civilisation Européenne) aan een culturele en intellectuele bij- of herscholing van de eigen leden; doel is deze leden voldoende bagage mee te geven om deel te kunnen nemen aan het politieke debat. Het heeft het Front National uiteindelijk veel succes gebracht.

In dat licht kan ook de oprichting in 1996 van de Nederlandse Landelijke Studentenvereniging (NLSV) worden gezien. Deze overkoepelende kweekvijver voor het extreem-rechtse kader van de toekomst is in 1999 verder gegaan als Landelijk Actieplatform voor Nationalistische Studenten LANS). De vereniging, die slechts een handjevol leden telt, wordt aangevoerd door student cultuurwetenschappen Jan Koevoet en student geschiedenis Ruud Diesveld. In veel opzichten lijkt LANS op een jongere versie van Voorpost: een eigen blad, een persvoorlichter, een internetsite en recente acties tegen verengelsing van de Nederlandse taal en voor ‘het zelfbeschikkingsrecht van het Oostenrijkse volk'.

De vier doelstellingen van LANS betreffen een goede communicatie onderling en met de buitenwereld, actie voeren en de vorming van eigen leden in de nieuw-rechtse traditie. Het is dan ook geenszins opmerkelijk dat het manifest van LANS een directe vertaling is van het manifest van de Franse organisatie Grece.

Voorzitter Foto's bestaan er nauwelijk van Marcel Rüter, de voorzitter van Voorpost Nederland. Artikelen van zijn hand, al dan niet onder pseudoniem, zijn er echter des te meer verschenen. In zijn politieke carrière binnen extreem-rechts zapt hij tussen partijen en verenigingen en laat hij veel schriftelijk van zich horen. Johannes Petrus Marcel Rüter werd in 1963 geboren te Rhenen. Opgegroeid in een VVD-nest kiest hij later een beduidend rechtsere koers en verkeert in neo-nazistische jongerenorganisaties. Voor JFN Nieuws, het orgaan van het Jongeren Front Nederland, schrijft hij al in 1983 artikelen over Zuid-Afrika die zeer pro-apartheid zijn. Het is een thema dat hem ook later blijft bezighouden: hij reist naar het land en raakt betrokken bij pro-apartheidsorganisaties. In Nederland verricht hij werk voor de Nederlands Zuid-Afrikaanse Werkgemeenschap en heeft hij contact met de fascistische pro-apartheidorganisatie Afrikaner Weerstandsbeweging. Ook als voorzitter van Voorpost staat hij achter de blanke Afrikaner boerenbevolking. Medio jaren tachtig gaat Rüter zich actief met politiek bezighouden: hij wordt bestuurslid van de Conservatieve Volkspartij, die al snel wordt opgeheven. In 1992 wordt hij lid van het Nederlands Blok, waarvan hij in 1994 penningmeester wordt. In de tussentijd schrijft Rüter artikelen voor verschillende extreem-rechtse uitgaven zoals het fascistische Duitse blad Nation Europa en het tijdschrift Europe Nouvelles. Tevens is hij een vertrouweling van de weduwe Rost van Tonningen. Carrière maakt hij pas echt binnen CP'86, waarvan hij in 1993 lid wordt. Hij houdt zich bezig met de reorganisatie van de partij en is een organisator van vele demonstraties en acties van de partijleden. Daarnaast steekt hij veel tijd in het opbouwen van een scholingsapparaat voor de leden - het succes van Nieuw-Rechts in Frankrijk en België heeft hem geleerd dat dit een belangrijke factor is bij het behalen van electoraal gewin. Rüter richt tevens de organisatie SOS op: Studie, Opbouw en Strijd, dat door middel van nieuwsbrieven en brochures de leden op de hoogte moet houden of brengen van het (extreem-)nationalistische gedachtegoed. In september 1996 verlaat Rüter het inmiddels ‘zinkende schip' CP'86. In november van dat jaar wordt hij voorzitter van Voorpost Nederland. Naast zijn politieke bezigheden runt Rüter een kledingwinkel.ons1 Marcel Rüter