Het pad

Ik zag een man die voor me uitliep door het bos
Mijn blikken lieten hem niet los
Een man die zong
En die verdween als in een film
The End
Nee nee, ik heb hem niet herkend
Ik was te jong

En ik liep door
En door
En door en door benieuwd
Naar wat het pad me brengen zou
Ik vond de regen en de dauw
Ik vierde picknick met een vrouw
En ik liep door
De tijd verstreek
De zomer liet me in de steek
Maar zelfs toen de novemberwind
De bladeren van de bomen sloeg
Heb ik gezongen als een kind
- Er is neerslachtigheid genoeg

Ver achter me zong iemand met me mee
Het oude lied, maar helderder van toon
Ik heb die man herkend
Het was mijn zoon

Ivo de Wijs

( a d v e r t e n t i e s )