NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

MARIE-JOSÉ KLAVER
'Get a life!' is een veelgehoorde kreet op Internet, bedoeld voor mensen die achter de computer het echte leven dreigen te verzaken. 'Get a life' is ook de naam van een computer die tienduizenden wezens herbergt. Op deze machine, die aan het Internet hangt, vindt een experiment met kunstmatig leven plaats. TechnoSphere heet de artificiële wereld waar zich zelf voortplantende en elkaar uitmoordende cyberwezentjes in een onherbergzaam landschap door elkaar heen krioelen (www.technosphere.org.uk).

Kunstmatig leven in het TechnoSphere-landschap

Wie op TechnoSphere inlogt, kan een creature, de gangbare naam voor kunstmatig leven, aanmaken. Het kan een herbivoor of een carnivoor worden. Deze keuze in het creatieproces is belangrijk voor de vorm van het hoofd en de overlevingskansen. Bij de carnivoren kan de kersverse digitale ouder uit een aantal indrukwekkende kaken met scherpe tanden kiezen. De statistieken op de site laten zien dat carnivoren langer leven. Het plantenetende cyberkroost moet het met zuignapachtige monden stellen. Na het kiezen van de vorm van het lichaam, de wielen, de ogen en de naam is het afgelopen met de invloed die de ouders op hun creature kunnen uitoefenen. Het wezen wordt in een 3D-landschap uitgezet, waar het tussen ongeveer 45.000 andere moet zien te overleven.

De bezitters worden per e-mail van het wel en wee van hun schepselen op de hoogte gehouden. ,,P-119III (ID 215342), the child your creature GrumbelI (ID 155981) 'fathered', has just been born'', luidt een bericht van TechnoSphere. Artificial life, vaak afgekort tot alife, creëert en bestudeert simulaties van organismen en systemen. Het is een jonge wetenschap, die aanvankelijk met veel scepsis werd bekeken door biologen en andere natuurwetenschappers. In de traditionele opvatting over leven is er geen ruimte voor niet-organische levensvormen die alleen in de computer bestaan. Na enkele succesvolle simulaties in de jaren tachtig, die inzicht boden in de werking van complexe systemen en zelflerende computerprogramma's, draaiden de meeste tegenstanders van alife bij.

Internet voegt een nieuwe dimensie aan alife toe: interactie tussen mensen en kunstmatig leven. Via het web en e-mail zijn dagelijks duizenden met hun TechnoSphere-beestjes bezig. Sommige cyberouders loggen verschillende keren per dag in om te zien wat hun schepsel aan het doen is. Voor de makers van TechnoSphere betekent Internet een behoorlijke schaalvergroting van hun experiment. Via het web is TechnoSphere uitgegroeid tot een wereldwijd digitaal netwerk waar veel meer variaties aan alife voorkomen dan een paar onderzoekers in een laboratorium kunnen scheppen.

Proeven met artificial life hebben de grenzen tussen echt en onecht leven vervaagd. Kunstmatige systemen in cyberspace gaan nog een stap verder. De interactie tussen menselijk en virtueel leven laat zien dat de grens tussen echt en onecht flinterdun is. Mensen hechten zich zo aan hun digitale schepselen dat ze er homepages voor maken en mailinglijsten voor oprichten. Wat is het verschil tussen echt en kunstmatig leven als volwassen mensen over hun cybercreature als over een kind praten? (,,Mijn Peco slaapt de laatste tijd erg veel.'') Het toppunt van vervaging tussen real life en virtual life is de World Wide Web-simulator van de Tamagotchi, het behoeftige Japanse eitje (www.urban.or.jp/home/j un/tama/java). Wie geen zin heeft om een voor echte Tamagotchi te zorgen - wat veel tijd kost en op de gekste momenten voor hinderlijk gepiep zorgt - kan op een webpagina met een nabootsing spelen. Alleen het lichtknopje werkt niet, omdat op het web de zon nooit ondergaat.

(www.technosphere.org.uk)

Eerder verschenen in deze rubriek:

ISDN
(29 april 1997)
Dwarsverbanden in de media
(6 mei 1997)
Mörings webbronnen
(12 mei 1997)
Evangelisatie voor beslissers
(20 mei 1997)
Wachten op je eigen naam
(27 mei 1997)
Meelopers en verlaten huizen
(3 juni 1997)
Snel, sneller, snelst
(10 juni 1997)
Snelle inhaalrace voor vrouwen
(17 juni 1997)
De opmars van het duwen
(24 juni 1997)
In stilte groeien de wetten