|
|
 ECLIPS IN BEELD ALLEEN IN SUPERLATIEVEN TE BESCHRIJVEN NEDERLAND EN BELGIË OMRINGENDE LANDEN EUROPA OOGGETUIGEN HET WEER WETENSCHAP NATUUR KIJKEN, FOTO'S, FILM MYTHEN EN LEGENDEN BIJBEL REIZEN BOEKEN LINKS  |
Eclips
SÜDDEUTSCHE ZEITUNG
[...]Nee, ook deze laatste zonsverduistering voor de
millenniumwisseling kondigde niet het einde der tijden aan, hij was ook
geen voorbode van de ondergang van de wereld waarmee obscure sekten hun
aanhangers aan het schrikken maken. Hoogstens kan men uit de fascinatie
die dit natuurspektakel al op voorhand teweegbracht opmaken dat we ons
allemaal dood amuseren. Maar misschien is ook de wat oudere en
sceptischer diagnose van Franz Grillparzer terzake van de negentiende-
eeuwse beschaving van toepassing dat wij niet anders zijn dan roodhuiden
in lakschoenen.
TROUW
[...]Deze vooruitgang is tegelijk ook relatief. Met de definitieve
bezwering van het angstgevoel, lijkt ook het ontzag voor het wonder op
zijn retour te zijn. De tegenwoordige mens is vooral ook heer en meester
van de situatie. Hij reist naar de beste plaatsen om het wonder als het
ware in zijn zak te kunnen steken en om helemaal zeker te kunnen zijn
stapt hij gewoon in het vliegtuig. [...]Maar het is de vraag of voor de
beleving van de wonderen van de kosmos het opgaan in massa's de meest
aangewezen weg is. Een verstilde blik op een inktzwarte sterrenhemel
lijkt dan wel zo effectief. Ondertussen lijkt de mens zich al weer op te
maken voor het volgende gebeurtenis. Zich onbewust van de paradox dat
met de groeiende massaliteit waarmee 'wonderen' beleefd worden, ook de
vluchtigheid van het bestaan toeneemt.
DIE PRESSE
[...]Gelukkig beschikken wij over de zegeningen van de techniek die er
de vorige eeuw tijdens de de totale zonsverduistering in Wenen nog niet
waren. De auto brengt ons daar naar toe waar wij heen willen. Omdat
helaas iedereen over een auto beschikt en ook iedereen dezelfde
bestemming heeft, staan we allemaal in de file vast. Om te zien dat een
natuurwet werkelijkheid blijkt te zijn. Dit was het dan. Een mediaophef
die de mensen duizelig heeft gemaakt, een file die zich oploste en een
(bijna) heel gewone woensdag daarna.
NEDERLANDS DAGBLAD
[...]Het echte wonder is dat het elke dag 'gewoon' zo gaat: dat God de
zon doet schijnen, over bozen en goeden, dat die gloeiend hete gassen
het leven niet verzengen, dat ergens één zo'n planeetje is
met precies genoeg warmte en vochtigheid en natuurlijk evenwicht om
leven in honderdduizenden vormen en gedaanten mogelijk te maken.
Je snapt niet dat mensen in zoveel toeval kunnen geloven. Het staat met
koeienletters in dat boek, het ligt vlak vóór hen, maar ze
kunnen het niet lezen. Wat voor eclipsbril heb je dan op?
DAGBLAD DE LIMBURGER
[...]Er is geen enkele reden extra gewaarschuwd te zijn alleen omdat
de zon twee minuten achter de maan verdwijnt. Wel kan de
zonsverduistering een gevoel van heilzame betrekkelijkheid opleveren. We
zien een glimp van een ontzaglijk raderwerk in actie. Is de aarde dan
niet een stofje in het heelal, Nederland niet een zandbakje aan zee en
Limburg een wegberm langs het Maaspad?
DE STANDAARD
[...]Het is er dus niet van gekomen. Geen nood, over enkele maanden
krijgen we een nieuwe kans. En als het op 1 januari 2000 niet wil
lukken, dan stellen we het einde van de wereld wel weer wat uit.
Het moet zijn dat we er heimelijk wat naar uitkijken. Anders zou het
einde niet zo vaak worden voorspeld. Bewust of onbewust willen we graag
de laatste generatie zijn, de afronding van een geschiedenis van
duizenden jaren.
GAZET VAN ANTWERPEN
[...]Zelfs al is dat ongewone en uitzonderlijke in onze dagen perfect
en eenvoudig wetenschappelijk verklaarbaar, toch blijft het voor sommige
mensen omgeven met een waas van geheimzinnigheid. Ze ontdekken een
zekere mystiek in natuurfenomenen of zien er een aanleiding in voor
filosofische overpeinzingen. Nog andere gaan af op het puur
sensationele. Hoe dan ook, de eclips domineerde de eerste dagen van deze
week totaal. Met woensdag als emotioneel hoogtepunt. Vandaag is alles
voorbij en gaan we over tot de orde van de dag. Want de verpozing bij de
zonsverduistering heeft de vaak rauwe realiteit allerminst doen
verdwijnen. De dioxinecrisis is nog lang niet overwonnen. De ellende en
het onrecht, hier en elders, zijn helemaal de wereld niet uit. Alle
eclipsmania ten spijt.
|
NRC
Webpagina's
|
| Bovenkant pagina |
