Langs de snelweg kan worden gegeten, geslapen en gedanst. Een avond tussen de bedrijfsparty's en een vrijgezellenfeest.

Tijs van den Boomen

ZATERDAGAVOND, kwart voor negen, A59, afslag 36. De parkeerplaats van snelwegmotel Nobis is redelijk gevuld, bij de achteringang verwelkomen een vuurspuwer en een nepagent de gasten van de Combi Party. Voor 92,50 gulden zit je hier de hele avond gebeiteld: onbeperkt eten en drinken, entertainment, een 'heftig swingende party' en een nepbiljet van tien euro om je een echte gokker te voelen aan de roulettetafel. Bij bedrijfsfeesten is de factuur voor 75 procent aftrekbaar, onderstreept de krant Nobis Nieuws. Behalve voor de Combi Party kun je hier ook terecht voor een Moorddiner, een Loco-Loco Discoshow, een Goed-Fout Feessie en een CountryParty.

"Je bent er snel, en je bent ook snel weer weg'', zegt de Duitse directeur van Recuperma, een bedrijf dat machines voor de schrootindustrie bouwt. Het jaarlijkse bedrijfsfeestje is hier, precies midden tussen de Duitse en de Belgische vestiging in. Wie daaruit afleidt dat snelwegen een internationaal gezelschap trekken, komt bedrogen uit. Zelfs een landelijke uitstraling zit er niet in: de overige bedrijven die hier aanschuiven komen uit de omgeving, zoals het installatiebedrijf uit Veldhoven, de groothandel in feestartikelen uit Veghel, het autoschadebedrijf uit Helmond en de rijschool uit Venlo.

Ook de vrijgezellenavond van Frank Hoevenaar is aan de snelweg. Een mooie striptease lijkt hem wel wat. "Maar dat zal er vanavond wel niet van komen'', zegt hij bedeesd. Eigenlijk houden ze bij Nobis niet van vrijgezellenavonden, tenminste als de vrijgezellen van de mannelijke kunne zijn, dat zorgt alleen voor trammelant. Maar ja, als ze zich opgeven als bedrijf is dat moeilijk te controleren.

Voor Franks bruid is elders een vrijgezellenavond georganiseerd, met elf vriendinnen zit zij in een partycentrum aan de andere kant van Brabant. Om half twee zullen de dames de heren komen ophalen en gaan ze samen tevreden naar huis. Het is allemaal uiterst praktisch geregeld: de mannen kunnen onbekommerd drinken; domme dingen als knokpartijen, prostitutiebezoek en extreme liederlijkheid zijn uitgesloten als de omgeving bestaat uit een benzinepomp, een bewaakte parkeerplaats voor vrachtwagens, een carpoolplein en een overstapstation voor vakantiebussen. De megavarkensstallen verderop nodigen evenmin uit tot grote avonturen.

'Gemakkelijk en veilig', dat lijkt het motto van deze party-avonden aan de snelweg: perfect bereikbaar, geen parkeerproblemen, geen overlast. Tegelijkertijd zijn ze minder besloten dan gewone bedrijfsfeesten: er lopen niet alleen collega's rond en dus kun je nieuwe mensen ontmoeten. Niet dat dat veel gebeurt, de meesten klitten bij elkaar, maar toch: spring is in the air. "Je komt elkaar in een heel andere situatie tegen, dat geeft toch een stuk teambuilding'', zegt een van de directeuren van administratiekantoor DCV. Achter zijn rug pakt zijn medewerker buitendienst een vlotte dertiger in zwarte coltrui de frêle secretaresse bij haar billen. Ze verweert zich gedecideerd.

Een prettige omstandigheid: er zijn drie zalen, zodat je niet de hele tijd op elkaars lip zit. Mannen en vrouwen kunnen dus gescheiden optrekken. "Lekker laten dansen die vrouwen, hier is toch ook bier'', zegt een potige verwarmingsinstallateur. En dus zitten de mannen vooral in de Vlaamse bar, terwijl de vrouwen in de rij staan om een liefdeshoroscoop te laten maken: Vrijwilligerswerk en geboortedatum invullen op een strookje papier, twee minuten later heb je de computeruitdraai in handen die gespreksstof biedt voor zeker een kwartier.

In de nauwe gangen is het druk, de versiering is speciaal opgehangen om spontaan van de muur te trekken: Zilvergrijze ballonnen, Hawaï-bloemenkransen en strohoeden, iedereen mag zijn eigen aandenken meepikken. In de Singaporezaal speelt het SuriVrijwilligerswerkse duo Humphrey Wonder de vingers blauw. Ineens herinner ik me dat ik hen al eerder ontmoet heb, toen ze optraden in vakantiepark Port Zélande. "Het gaat goed in Nederland, werk zat. Mijn maat heeft nog een baantje bij de DAF , maar ik speel elke avond'', vertelt Humphrey met onvervalst Brabantse tongval. Door de week treedt hij op bij Holland Casino's en de Gran Doradogroep, in het weekend hier aan de snelweg.

Om één uur 's nachts, terwijl drive-in discotheek Nooitgedacht de geluidsinstallatie nog even helemaal opendraait wat de oudere partygangers van de dansvloer dreunt begint nachtreceptionist Johan de gipsen beelden in veiligheid te brengen. Zorgelijk houdt hij de vrijgezellen in het oog: "Onder de dertig geven mannen altijd problemen, veertien dagen geleden nog een knokpartij.'' Zo niet vanavond: om half twee gaat iedereen braaf naar huis, alleen de medewerkers van het Duits-Belgische schrootmachinebedrijf overnachten in het motel. Bussen en taxi's komen voorrijden, maar opvallend veel mensen kruipen met een slok op achter het stuur: immer gerade aus.

Op de parkeerplaats liggen de truckers allang te slapen, het tankstation is open voor de spaarzame automobilisten die nog onderweg zijn naar Duitsland. Binnen gaat de schoonmaakploeg direct aan de slag om de sporen uit te wissen, want morgen om elf uur voert de A59 weer 200 brunchers aan die onbeperkt komen genieten voor 34,95 gulden.