Zaterdagochtend 18 juni 1932 was 'een morgen uit duizend'. Zo'n 50.000 mensen verzamelden zich voor dag en dauw op het vliegveld Twenthe om getuige te zijn van de landing, even na acht uur, van het luchtschip Graf Zeppelin. Het gevaarte was ruim zes uur eerder uit Friedrichshafen vertrokken, met eindbestemming Rotterdam. Een journalist van de Nieuwe Rotterdamse Courant deed verslag van de spectaculaire landing in Twente en beschreef de hectische taferelen vlak voor de landing in Rotterdam.

,,Twenthe is in de war. De ober van Hotel de Graaff, waar het verzamelpunt is van alle Zeppelinreizigers - ook de minister van waterstaat logeert er - liep vanmorgen om half vier al met een verslapen gezicht op zijn teenen over de gangen, om zeer matineuze gasten te wekken. Gisteravond laat n.l. ging het gerucht dat er toen al zooveel menschen op den weg waren, dat het morgenochtend, zoo zei men tenminste, om 6 uur al onmogelijk meer zou zijn om het vliegveld te bereiken. Want niet iedereen verkeert in de gunstige positie van Prins Hendrik en de ministers, die langs den gereserveerden weg naar het terrein werden geleid. (...)

Om 5 uur zijn de mooiste plekjes op het vliegveld al bezet. In drommen staan de menschen rondom het gereserveerde gedeelte, waarboven het bord prijkt: 'Ingang passagiers Zeppelin'. In een dikke haag staan de bezoekers van de andere rangen langs den zoom van het veld. De zon komt even boven de kim en kostert de duizenden, die op het vochtige douwland toch even staan te huiveren. Blauw trekt de ochtendnevel op uit de zwijgende dennenbosschen rondom de groene vliegwei. Het is een morgen uit duizend!(...)

Half acht. Prins Hendrik komt aan. De muziek zet het Wilhelmus in, applaus stijgt op. De prins begroet de autoriteiten. Jammer, dat de lucht nu betrekt. Grijze wolken komen opzetten. Opeens stijgt gegil op. Wat is er aan de hand? Duizenden kijken om. En wat blijkt? De drie houten hangars hebben gekraakt. Geveltoeristen zijn op de daken geklommen en op zooveel last zijn ze niet berekend. (...)

Twee minuten voor acht. Laag komt het gevaarte over de donkere dennebosschen aanzetten, recht op het terrein aan. Het is een machtig gezicht, dit groote groene veld met de witte turners, met het lustig vlammend vuurtje, waarvan de rook de windrichting aangeeft en waaromheen de duizenden en duizenden.(...)

Nu stijgen de passagiers uit. Zij begeven zich naar het gereserveerde gedeelte, waar zij toegesproken worden door de burgemeester Edo Bergsma. Slechts brokstukken van de rede komen door, want het publiek is druk in gesprek. Honderden foto-toestellen zijn in actie. Alleen het 'Hoch, Hoch, Hoch', waarmede de burgemeester zijn rede beëindigd, komt hard door, omdat hierbij geholpen wordt door de groote menigte, die rondom hem is komen te staan. De lucht betrekt hoe langer hoe meer. Er waait nu een koude wind over het terrein. De vertegenwoordiger van Wambersie verzamelt de passagiers en op de tonen van een vroolijken marsch marcheeren zij, Prins Hendrik en de ministers voorop, naar de Zeppelin. (...)

Snel schiet het gevaarte de lucht in, de donkere wolken tegemoet, die zich in het Westen hebben samengepakt. Maar als een wonder verschijnt het daar ineens in een halo van licht. Terwijl wij beneden ons drukken voor den naderden regen, heeft het luchtschip de stralende zon gevangen. Het is een duidelijk symbool der luchtvaart. (...)

Ook Rotterdam bereidde zich op de komst van het luchtship voor. De groen-wit-groene vlag wappert van den St. Laurenstoren en bulletins van de Nieuwe Rotterdamsche Courant hebben het vanmorgen gemeld: het staat thans vast, de Zeppelin komt! (...)

Lijn twee reed van 10 uur vanmorgen af al met volle wagens en door de Brielsche laan reden auto's af en aan. Nabij de Vlaskade stonden heele rijen met wagentjes van zoetelaars: bont gekleurde opschriften prezen allerlei waar aan, van zure bommen tot crisis-ranja-voor-5-cent-per-glas toe. Tientallen venters liepen er al vroeg rond, met speldjes in den vorm van een luchtschip.''