NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS 
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Jeroen van Bergeijk
,,Finally you've got one'', verzucht de voice-over van het computerspelletje Deer Hunter. Na vele pogingen ben ik er dan toch eindelijk in geslaagd: ik heb een hert doodgeschoten. ,,You nailed him. That was a clean kill''. Even later prijkt er een hertekop aan de muur van mijn tropheeënzaal.

Deer Hunter ('the interactive hunting experience') is al maandenlang het best verkochte computerspelletje van Amerika. Het jagen op onschuldige bambi's is aan gene zijde van de oceaan zo populair, dat er al een hele serie vervolgen en imitaties op de markt is gebracht met weinig originele namen als Deer Hunter II, Rocky Mountain Trophy Hunter, Redneck Deer Huntin' of Duck Hunter. Speelgoedfabrikant Tiger Electronics - bekend van het uiterst populaire interactieve knuffelbeest Furby - heeft recentelijk zelfs een Deer Hunter speelgoedgeweer op de markt gebracht.

Anders dan te onzent, is jagen - net als het dragen van bontjassen - in Amerika maatschappelijk min of meer geaccepteerd. Dat de natuur in de Verenigde Staten iets meer behelst dan ,,een stukje bos, ter grootte van een krant'' heeft daar vanzelfsprekend veel mee te maken. Tegelijkertijd woont ook in Amerika de overgrote meerderheid van de bevolking in verstedelijkte gebieden en krijgt men herten alleen op de kinderboerderij van dichtbij te zien. Vandaar waarschijnlijk de populariteit van dit spelletje: nu kun je eindelijk zelf beleven hoe het is om op een wild beest te jagen. Bovendien is Deer Hunter spotgoedkoop en kun je het zelfs op een oude Pentium 75 prima spelen.

Bij aanvang van het spel kies je uit verschillende geweren of, voor de sportief aangelegde jager, een pijl en boog. Je kunt jagen in een besneeuwde vlakte, een bergachtig gebied of een uitgestrekt bos. Om de herten te lokken krijg je een geurtje (urine), een fluitje, en een soort ratelaar. Niet dat het veel uitmaakt, want na een half uur valt er nog steeds in geen velden of wegen een hert te bekennen. Slechts de wind blaast rond je oren, zo nu en dan hoor je een vogeltje tsjilpen.

Deer Hunter doet veel denken aan Myst. Net als bij die klassieker kom je in een fraai vormgegeven doch eenzame wereld terecht. Net als bij Myst moet je heel lang doelloos rondzwerven voordat er wat gebeurt. En net als bij Myst komt de oplossing uiteindelijk in de vorm van vergezochte om niet te zeggen onbegrijpelijke aanwijzingen. Wat blijkt namelijk? Je moet tegen de wind inlopend een spoor van hertepoep volgen. En als je dat maar lang genoeg doet, komt je vanzelf wel een hert tegen. En dan begint het spelletje pas, want het daadwerkelijk neerleggen van het dier is zo mogelijk nog ingewikkelder.

Telkens wanneer het hert zijn einde nadert, gaat hij er in galop vandoor.

Deer Hunter wordt door vriend en vijand geprezen omdat het een goede indruk geeft van hoe het er tijdens het jagen werkelijk aan toegaat. Zelfs het orgaan voor de hertenjacht in Amerika, Buckmasters Magazine, roemt het spel om zijn realisme. Als dat inderdaad klopt, hoef ik nooit van mijn leven een echt geweer aan te raken. Na het spelen van Deer Hunter is er namelijk maar een conclusie mogelijk: jagen is onvoorstelbaar saai!

Mijn perspectief is misschien verstoord door bloederige, adrenaline verhogende spelletjes als Doom en Quake, maar zelfs iemand die nog nooit een buitenaards wezen overhoop heeft geschoten, moet over engelengeduld beschikken om dit spel uit te spelen.

Deer Hunter. Het spel wordt om esthetische, ethische en commerciële redenen in de Benelux niet verspreid. Zie verder Internet (o.a. www.gtinteractive.com)

Eerder verschenen in deze rubriek:

Grabbelton Citroën
(26 februari 1999)
Seksloos broddelwerk
(19 februari 1999)
Knokken vanuit je luie stoel
(12 februari 1999)
Beterschap!
(5 februari 1999)
Thuis achter het stuur
(29 januari 1999)
Slenteren met de muis
(15 januari 1999)
Het zijn de details
(8 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.