NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS 
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In Turkije staan steeds meer mensen stil bij het leed dat de PKK hun heeft aangedaan. PKK-leider Abdullah Öcalan moet dus streng worden gestraft.

Door onze redacteur BERNARD BOUWMAN

ISTANBUL, 18 FEBR. Voor Fadime bestaat er geen twijfel over wat de Turkse regering met de gevangen PKK-leider Abdullah Öcalan moet doen. ,, Doodmartelen'', zegt zij beslist in het flatgebouw waar zij woont in Istanbul, terwijl de buren goedkeurend knikken. ,,Niet te snel, zodat hij lekker veel pijn heeft. En als hij gecrepeerd is, moeten ze zijn lijk ophangen in de zon, zodat hij smelt en er niets, maar dan ook niets van hem overblijft.'' Turkije staat nog steeds op zijn kop door de arrestatie van staatsvijand nummer één. Maar overheerste eerst alleen de vreugde over de Turkse actie in Kenia, nu staan steeds meer Turken stil bij het leed dat de PKK hun heeft aangedaan. En dat leed moet gewroken worden, daar is iedereen het over eens. ,,Geen straf is hard genoeg om Öcalan te laten beseffen wat hij Turkije heeft aangedaan.'' Treurig staat Serdar op de militaire begraafplaats Sehitler Mezarligi bij het graf van zijn vriend Osman. Deze werd drie maanden geleden bij Cirnak doodgeschoten door aanhangers van de PKK. Serdar die zelf in het leger zat, geen brieven mocht ontvangen en daarom gisteren pas van het overlijden van zijn vriend hoorde, strekt met een weids gebaar zijn hand uit over de begraafplaats, die bezaaid is met bloemen voor de overleden militairen. ,,Vijfendertigduizend mensen heeft de PKK vermoord. Die hadden allemaal familie. Ik zou willen dat Öcalan hier komt en zelf het leed voelt dat hij al die mensen heeft aangedaan.''

Ook Fadime heeft geleden onder de terreur van de PKK. ,,Vrijheidsstrijders'', zegt zij minachtend, ,,het zijn viespeuken. Ze leven in grotten en stinken. Als het leger een grot opruimt is het eerste wat ze vinden poeders tegen vlooien. En anticonceptiemiddelen, want de strijders van de PKK willen wel seks, maar geen kinderen.'' Fadimes dorp Hazara, bij de stad Sivas, was rustig tot de PKK zich ermee ging bemoeien. De eerste keer dat zij kwamen, richtten zij al gelijk een bloedbad aan. ,,Ze wilden iedereen bang maken omdat ze voedsel en geld van de mensen nodig hadden.'' Na die eerste keer kwamen ze nog vele malen terug. Als je ze geen geld gaf, trokken ze hun pistool en maakten ze je ter plekke koud. Hazara bestaat inmiddels niet meer, vertelt Fadime treurig, iedereen is gevlucht. Alleen wolven, beren en wilde zwijnen durven zich nog in het gebied te wagen. ,,De smerige leugenaar'', zegt Fadime woedend als zij Öcalan op de televisie hoort verklaren dat hij eigenlijk niets tegen Turken heeft.

Voor het leed dat de Koerden is aangedaan, hebben weinig Turken oog. Steevast wordt 35.000 doden genoemd als het dodental dat de PKK in Zuidoost-Turkije heeft veroorzaakt. Dat een deel van die mensen is gedood door het leger, wil er bij de meeste Turken niet in. En dat de Koerden 'anders' zijn, een eigen taal hebben en dus ook misschien een eigen staat zouden willen hebben, is al helemaal een brug te ver. ,,Turkije is een land met één volk'', zegt filmdirecteur Hakan Ganimgil bij het Taksimplein, terwijl een Koerdische krantenverkoper sceptisch toekijkt. ,,Er is geen verschil tussen Koerden en Turken. Als ze samen in een café zitten, dansen ze op dezelfde muziek.'' Ook Ganimgil hoopt dat Öcalan hard wordt aangepakt. ,,Als Turkije té vriendelijk is, komt Öcalan vast na een maand of drie op de televisie om uit te leggen hoe goed hij het heeft in de gevangenis'', zegt hij spottend. ,,En als dat gebeurt, heeft er een leegloop van PKK-strijders uit de bergen plaats. Want het leven daar is hard, dus kun je maar beter in een Turkse gevangenis zitten.'' Veel Koerden in Istanbul denken daar anders over, maar zij houden zich stil, omdat zij bang zijn het nationale feest te verstoren. ,,Ook onze Koerdische bovenburen zijn blij dat Öcalan is gepakt'', zegt de buurvrouw van Fadime. ,, Ach, dat denk je maar'', antwoordt die. ,,Ik weet zeker dat ze het afschuwelijk vinden. Dat durven ze alleen niet tegen jou te zeggen.'' Ook de Koerdische krantenverkoper Sedat bij het Taksimplein is voorzichtig. Steeds kijkt hij om zich heen voordat hij iets zegt. Vanuit zijn kiosk kon hij goed zien hoe dinsdagavond op het plein feest werd gevierd. Hij vond het in één woord ,,afschuwelijk''. Zelf kan het hem allemaal niet zoveel schelen, maar zijn ouders lijden er erg onder dat de Koerdische leider nu in Turkse handen is. Opeens kijkt hij mij strak aan. ,,Waarom kon Nederland Öcalan niet opnemen? Was dat niet veel beter geweest dan wat er nu gebeurt?''

Maar bij de meeste Turken kan Nederland (en Europa in het algemeen, behalve Italië dat Öcalan enige tijd gedoogde) geen kwaad meer doen. Eindelijk begint Europa te begrijpen, zo is de opvatting, wat voor een misdadiger die hele Öcalan nu eigenlijk is. Zelfs aartsvijand Griekenland krijgt een vriendelijk woord, omdat het de Turkse regering bij de arrestatie heeft geholpen. Europa zal geen spijt krijgen van die hulp aan Turkije, zo zeggen vele Turken. Bang voor terreuraanslagen van de PKK hoeft Nederland in ieder geval niet te zijn. ,,Het hoofd van de slang is afgehakt'', zegt Ibrahim uit de wijk Sultanahmet, ,,en dan kan de slang niet meer bijten.'' Ook de in een duur Westers pak gestoken filmdirecteur Hakan Ganimgil is niet bezorgd. ,,Weet je waar je bang voor moet zijn'', zegt hij, terwijl hij met zijn hand een baard in de lucht tekent, ,,de moslim-fundamentalisten. Die zijn pas gevaarlijk. Daarmee vergeleken is de PKK niets meer.''

Zie ook:
Bezetting missies grotendeels voorbij (17 februari 1999)

Koerdenleider Öcalan zag er geen gat meer in (17 februari 1999)

'Turken zijn onze moffen' (17 februari 1999)

'Koerden zijn broeders' (17 februari 1999)

Duitsland vreest golf van PKK-geweld (17 februari 1999)

Mediashow advocaat strandt in transitruimte (17 februari 1999)

Koerdenleider werd gepakt door loslippigheid (17 februari 1999)

PKK-leider Öcalan zit vast in Turkije (16 februari 1999)

PKK meer en meer politieke organisatie (16 februari 1999)

Koerdisch wespennest (16 februari 1999)

Aankomst PKK-leider Öcalan voorkomen (1 februari 1999)

Tijdbom Öcalan (21 november 1998)

Uitlevering (26 november 1998)

Arbil als inzet (2 september 1998)

'Öcalan voor Europees gerechtshof' (2 september 1998)

NRC Webpagina's
18 FEBRUARI 1999

( a d v e r t e n t i e )