Tijn Kramer
Europarlementariërs werken lang en hard. Maar ze zitten te veel in Brussel. Op werkbezoek met parlementslid Alman Metten.

DE EER IS Hoogovens te beurt gevallen. Alman Metten (50), veertien jaar Europarlementariër voor de PvdA en lid van onder meer de commissie economische zaken en industriebeleid, kent de klappen van de zweep. Samen met de PvdA-Kamerleden Herrebrugh en Witteveen ziet hij - niet voor het eerst - de platen staal met een temperatuur van ruim 1.100 graden Celsius door de walsen vliegen.

In de periode voorafgaande aan de verkiezingen is het werkbezoek vooral bedoeld om de contacten warm te houden. Even bijpraten. In afwachting van de verkiezingen die Metten ingaat met een zevende plaats op de lijst van de socialisten. Een positie die naar verwachting recht geeft op een nieuwe termijn in Brussel.

Werkbezoeken zijn een vast ingeroosterd onderdeel in de agenda van een Europarlementariër, ook als het parlement met reces is. Het werk gaat immer door en daarom wil Metten ook niet horen van termen als 'zakkenvuller'. ,,De werkdruk is enorm. Ik heb het vanaf begin november bijgehouden en ik kom op werkweken van 70 tot 80 uur. Verder vergadert het Europees Parlement 46 weken per jaar. Dat is veel, zeker in vergelijking met de Tweede Kamer die 34 weken per jaar vergadert.'' Te veel vindt Metten. ,,We zullen er nooit in slagen poot aan de grond te krijgen in de lidstaten als we zo vaak in Brussel zijn.''

Een paar keer per maand gaat Metten op werkbezoek. Op vrijdag om zoals bij Hoogovens de wensen en klachten van de multinational aan te horen. In de ochtend is er uitgebreid vergaderd. Hoewel volgens Metten ook Hoogovens zijn vaste lobbyisten in de Belgische hoofdstad heeft zitten, maakt het bedrijf ook aan Metten nogmaals zijn zorgen kenbaar over onder meer het protectionistische staalbeleid van de Amerikanen. Bij de lunch (soep, zalm, broodjes en een door Metten onaangeroerd glas Meursault) wordt er nog wat nagebabbeld. ,,Dit maak ik niet zo vaak mee, hoor'', zegt Metten, doelend op de warme lunch.

Excursies buiten Europa horen bij het werk van de Europarlementariër en het zijn de welkome afwisselingen in het vaste stramien. ,,Ik zit drie weken van de maand in Brussel, de laatste in Straatsburg. Op zondag of maandag reis ik meestal naar Brussel af waar ik maandagmiddag om twee uur vooroverleg heb met de socialistische leden van de economische commissie. Dan nemen we de geschilpunten door zodat we tot een gemeenschappelijke stem kunnen komen. Om drie uur begint dan de commissievergadering die tot half zeven duurt. Daarna neem ik veelal nog wat post door die ik uit Nederland heb meegenomen. Tenzij je als een kluizenaar leeft, kom je daar in het weekend niet doorheen. Om negen uur kom ik dan meestal aan in het hotel. Daarna ga ik wat eten. Dat gebeurt meestal in je eentje in vaste restaurants. Maar een enkel keertje eet je met collega's. De volgende dag begint de commissievergadering dan weer om negen uur en dan herhaalt het programma zich in grote lijnen.''

Na de stemmingen, de commissievergaderingen, overleg van de subcommissies en het wandelgangenwerk gaat Metten in de Brusselse weken op dondermiddag veelal naar Nederland. ,,De vrijdag is voor de werkbezoeken, spreekbeurten en dergelijke. Daarna dus de post. Mensen realiseren zich vaak niet hoeveel post ik binnenkrijg. In Brussel zijn er heel veel belangenverenigingen, alleen al 10.000 lobbyisten.''

Zo zijn er wel meer aspecten van zijn werk die veel mensen niet kennen. De onwetendheid over Brussel is groot. ,,En dat is gevaarlijk. Dat hebben we ook weer gemerkt met de crisis rond de Europese Commissie. Mensen weten vaak niet eens het verschil met het Europees Parlement. Er is zo'n fundamenteel gebrek aan kennis over Europa. Mensen hebben er soms absoluut geen flauw benul van wat ik doe. Daarom gaat deze verkiezingscampagne ook een beetje tegen de stroom in. Allereerst om aan te tonen dat we lang niet zo verrot zijn als iedereen denkt maar ook om te laten zien dat Europa zo belangrijk is dat je het niet kunt negeren, wat je er verder ook van denkt.''

De scepsis van veel kiezers ten opzichte van Brussel schiet Metten in het verkeerde keelgat. ,,Het imago is negatief en veel van dat negatieve nieuws is terecht geweest. Maar de aanpak van de problemen is veel minder in het nieuws geweest. Het hele verhaal over declaratie van reiskosten voor niet gemaakte reizen is bijvoorbeeld allang aangepakt. Nu moet een parlementariër zijn reisbescheiden overleggen. De Portugees die zich hieraan schuldig maakte en is ontmaskerd door de Duitse televisie, is zijn immuniteit kwijt en moet zich inmiddels verantwoorden voor de Portugese rechter. Het Europees Parlement is een organisatie van 626 man. Je kan het moeilijk het hele parlement verwijten als er een keer wat fout gaat. Wel als er niets aan gedaan wordt. Het ligt nu eenmaal in de structuur van het nieuws dat schandalen breder worden uitgemeten dan de aanpak ervan.''

Toch is er voor de media volgens de Europarlementariër een belangrijke rol weggelegd. ,,Ruim dertig procent van Nederlandse wetgeving komt mede tot stand in Brussel. Dat weten veel mensen niet. Ik denk dat er een soort 'Brussel Vandaag' moet komen. Om tot een groter bewustzijn te komen wat er in Brussel gebeurt. Er worden heel belangrijke beslissingen genomen die de burgers direct raken. Zoals de hele toestand over genetisch gemodificeerd voedsel om maar een voorbeeld te noemen. De televisie van België, Frankrijk en Duitsland is wel uitgebreid aanwezig. Ik ben ervan overtuigd dat in Brussel interessante televisie te maken is.''