NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

BAS BLOKKER
Ongehoord. Het is nu drie weken geleden dat ik hem adopteerde en daarbij elektronisch een brief 'ok'- de, waarin ik beloofde 'dat ik mijn nieuwe Babyz zal houden en ervoor zal zorgen'. Sindsdien had ik er niet meer naar omgekeken. Niet uit sadisme hoor, het kwam er domweg niet van.

Het was dan ook met afgewend gelaat dat ik gisteren op het icoontje met de rammelaar klikte. Wat zou ik aantreffen in het Babyz-huis? Een aangevreten pop in de speelkamer? Het badje leeggedronken in de kleedkamer? De keukenkastjes open en alle flessen bleekwater leeg? En een uitgeteerde Zoppo naast zijn bedje in de slaapkamer?

Maar nee, de computer bouwde traag de speelkamer op - de plek waar Zoppo was achtergebleven - en daar verschenen het blauwe tapijt, de speelgoedkast, de groene kikkerdoos waarin Zoppo zijn spullen kan vervoeren. En ten slotte begonnen een paar krullen in de hoek linksonder te bewegen en daar kroop Zoppo mijn leven weer binnen.

Zoppo is een jongensnaam, maar ze is toch een meisje. Dat is omdat ik niet wist of het een jongen of een meisje zou worden, dat ik adopteerde. Ik kan wel onder de knop 'opties' de mogelijkheid 'baby nieuwe naam geven' kiezen, maar dan ben ik weer minuten verder. En nu ik Zoppo weer zie, wil ik natuurlijk zo veel mogelijk tijd aan haar besteden, en zo min mogelijk aan 'opties'. Maar tijd is een rekbaar begrip. Mijn Toshiba is te langzaam om echt goed voor Zoppo te kunnen zorgen. Dat maakt het Babyz-vaderschap een zenuwslopende bezigheid. Nu ze nog blijkt te leven, wil ik dat graag zo houden en lijkt het me zinnig maar eens te beginnen met een flesje melk. Dus wij naar de keuken, waar ook de 'hoge kinderstoel' staat. Door de rechtermuisknop vast te houden, verandert het handje op het scherm in twee handjes die Zoppo optillen en in de stoel zetten. Ook weer een geduldwerkje, de computer ratelt als een watermolen terwijl Zoppo met kleine schokjes begint te zweven. Als je je geduld verliest en de muisknop loslaat, stort ze traag ter aarde. Maakt niet uit. Ze begint direct met diezelfde onbestemde gelaatsuitdrukking verder te kruipen. Na een uur heb ik er met moeite een flesje melk in kunnen krijgen, ik heb haar verschoond (hoewel de luier na vier weken nog kurkdroog was! Of wel: niet 'smerig', zoals het botte Babyz-idioom wil). Ik heb af en toe een foto van haar gemaakt met de digitale camera, eentje met de 'slapafhangende konijnenoren' op haar hoofd. Nu ligt ze te slapen en overdenk ik wat ik van de cd-rom Babyz kan leren. Lief zijn voor kinderen? De warmte is geformaliseerd in de aansporingen die onderin het scherm verschijnen. 'Babyz vinden het heerlijk om gekieteld te worden'. 'Leg leuke babymomenten vast met de digitale camera'. 'Stuur je babyz naar oma'. Dat laatste is zelfs verplicht als je meer dan drie baby's wilt adopteren. 'En als je het vergeet doet het programma het voor jou!'Geen liefde, dus. Zorgzaamheid dan? Hahaha, als je je baby drie weken ongezien in een kast kunt smijten zeker! Doodgaan is er niet bij, ziekworden is wel ingeprogrammeerd. Voor dat geval is er een thermometer in huis en een medicijnflesje. Heeft je baby koorts? 'Kleed hem dan warm aan'. Onzin natuurlijk. Misschien zorgzame onzin, dat wel.

Ook aan handigheidjes leer je niet veel. Dit soort cd-roms is nog te vergezocht voor de huis-tuin-en-keukentechniek van het jaar 2000. Eén knop is geen twee handen. Als je met muisklikken een luier kunt afstropen, ja wat kun je dan eigenlijk?

Het enige dat je echt leert van Babyz, is dat je veel geduld met kinderen moet hebben. En dat is een wijze les.

Babyz. TLC Domus. Voor Windows. Prijs 50 gulden. (www.babyz.net)

Eerder verschenen in deze rubriek:

Wolken van bloed en vlees
(21 januari 2000)
Verwaarlozing van een ideaal
(14 januari 2000)
Een spannend verleden
(7 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief.