NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
Televisie
Klooster zonder humor
Toen de roman De Naam van de Roos van de Italiaanse semioticus Umberto Eco overal ter wereld een plek hoog in de bestsellerlijsten veroverde, vroegen veel mediaevisten zich af hoeveel de gemiddelde lezer eigenlijk van het boek begreep. Immers, de historische en filosofische anekdotiek, de verwijzingen en de grapjes waarmee Eco zijn vuistdikke boek had volgestopt waren voor hen al zware kost, hoe moest een leek er dan iets van begrijpen? Zo herkenden de meeste lezers in Eco's held William of Baskerville wellicht nog wel een middeleeuwse Sherlock Holmes die geconfronteerd wordt met de praktische en filosofische problemen van Willem van Ockham en Averroës, maar het plaatsen van de naam van diens leerling, Adson van Melk, is nog van een heel andere orde.
T V V O O R A F :
Ontmantelde liefde
Er zijn momenten in een mensenleven waarop je plotseling een duidelijk beeld van de wereld om je heen krijgt. Niet te combineren puzzelstukjes vallen op hun plek en verschaffen het inzicht waar je jaren naar gesmacht hebt. Je voelt je als de man die het ijskastlichtje uitvond. De deur die hij jarenlang tevergeefs open deed om te zien wat hij aan eten in huis had danste van vreugde in zijn handen toen hij voor het eerst kon kijken naar zijn goed gekoelde etenswaren.
F I L M V O O R A F :
Cowgirls
Dat Gus van Sants bekendste film Even Cowgirls Get the Blues (1993) tevens zijn slechtste is, biedt stof voor een aardig staaltje filmsociologie. En misschien is het nog wel de Van Sant-film met de leukste titel ook (en wellicht daarom het beroemdst?), al zijn ook Drugstore Cowboy (1990) en My Own Private Idaho (1992) nog steeds in de running. In ieder geval maakt Van Sant, anders dan die titels doen vermoeden, geen westerns. De cowboys en -girls uit zijn films zijn de helden van homo- en biseksuele subculturen waar drugsgebruik net zo gewoon is als het eten van een hamburger. Dat is althans de mening van Jellybean Bonanza (Rain Phoenix, het zusje van de toen net overleden River, aan wie Van Sant de film opdroeg). Haar betoog dat alles wat je tot je neemt (eten, drinken, drugs) de chemische samenstelling van je lichaam verandert - "Bedoel je dát met onder invloed?" - is kenmerkend voor de opgewonden toon van de film.
24 JULI 1999
Videoclip
