NIEUWSSELECTIE
KORTE
BERICHTEN
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
S e l e c t i e
Televisie
Een poging tot regie van de chaos
Als iemand me halverwege de jaren zeventig, toen de wereld nog klein genoeg was voor twee kanalen, had verteld dat de Nederlandse televisie over luttele jaren een dolgedraaide discobal zou zijn geworden, of een maalstroom van seksuele ontboezemingen, soaps en verkeersongelukken, had ik hem schaapachtig aangekeken, een hap van mijn ham-kaas tosti genomen en me weer geconcentreerd op de ontknoping van Lassie.
T V V O O R A F :
Birdland heeft alles te weinig
De titel Birdland doet mij onherroepelijk denken aan de melancholieke sax van Charlie Parker, die immers als Bird door het leven ging en in New York werd geëerd met een jazzclub onder de naam Birdland. Maar die associaties zijn snel weg, want de serie onder die titel begint met een slap nummertje cocktailjazz en tegelijk zien we hoe een groepje vogels zich nestelt in de dakgoot van de psychiatrische kliniek waar Birdland is gesitueerd. Dit heeft niets meer met Charlie Parker te maken, en alles met een nieuwe variatie op de politiebureau- of ziekenhuis- of advocatenkantoorformule waarop al zo vaak een televisieserie werd gebaseerd.
F I L M V O O R A F :
C'eravamo tanto amati
Een vrouw kan misschien van drie mannen houden, en drie mannen ook wel van elkaar, maar drie mannen kunnen niet van één vrouw houden. Zo simpel ligt het eigenlijk in C'eravamo tanto amati (wij hielden zoveel van elkaar). De drie zijn mannen uit de provincie, die samen als verzetsjongens de oorlog zijn doorgekomen en elkaar even uit het oog verliezen als ze één voor eén naar Rome trekken. De vrouw is Stefania Sandrelli, van binnen even zacht als ze er van buiten uitziet. Eerst wordt Nino Manfredi verliefd op haar, dan Vittorio Gassman, dan Stefano Satta Flores en ten slotte trouwt ze toch met Nino Manfredi.
7 JULI 1997
