NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Een vrouw kan misschien van drie mannen houden, en drie mannen ook wel van elkaar, maar drie mannen kunnen niet van één vrouw houden. Zo simpel ligt het eigenlijk in C'eravamo tanto amati (wij hielden zoveel van elkaar). De drie zijn mannen uit de provincie, die samen als verzetsjongens de oorlog zijn doorgekomen en elkaar even uit het oog verliezen als ze één voor eén naar Rome trekken. De vrouw is Stefania Sandrelli, van binnen even zacht als ze er van buiten uitziet. Eerst wordt Nino Manfredi verliefd op haar, dan Vittorio Gassman, dan Stefano Satta Flores en ten slotte trouwt ze toch met Nino Manfredi.

Wat het voor mannen zijn? Dat is eigenlijk ook zo verteld. Manfredi heeft twaalf ambachten en dertien ongelukken, Gassman is de carrièrezoeker en Satta Flores een drammerige filmgek vol zelfbeklag. Als ik hier ophield, zou C'eravamo tanto amati een aardige Italiaanse speelfilm lijken, zoals er zoveel zijn gemaakt. Wie bijvoorbeeld Maccheroni heeft gezien, van dezelfde regisseur tien jaar later, kent ze. Vleugje weemoed, snufje ontroering, veel grappen, veel eten en af en toe hard schreeuwen. En eerlijk gezegd, dat zit ook allemaal in C'eravamo tanto amati.

Maar deze film steekt hoog boven die doorsnee uit. Scola is streng voor zijn personages en dwingt hen ver buiten hun typetje te treden. De snufjes en de vleugjes, die in andere films vaak zo duidelijk te proeven zijn als toevoegingen aan de maaltijd, horen hier echt in het recept. Het scenario is even ingenieus als de enscenering.

Decor van de film is de Italiaanse naoorlogse geschiedenis, met alle teleurstelling en hoop die daarbij horen. En speciaal de Italiaanse film, die als een hemels geluk gevierd wordt. Met ambulancebroeder Manfredi rijden we toevallig net langs de Trevi-fontein als Fellini daar La dolce vita opneemt. Met de echte Fellini en de echte Marcello MastroianniMet deze film bereikt Scola het niveau van betere regisseurs dan hijzelf. C'eravamo tanto amati kan zich meten met Amarcord, die Fellini een paar jaar eerder maakte. Als zulke films iets laten zien, is het dat kunst vorm geeft. En dat het niet uitmaakt of ze een simpel idee omgeeft of een ingewikkeld.

C'eravamo Tanto Amati (Ettore Scola, 1975, It.). Ned.3, 23.07-1.06u.