|
Hackers
De lange rechtsgang van hacker Kevin Mitnick
De computerkraker Kevin
Mitnick zit al ruim 3 jaar zonder proces vast in voorarrest op beschuldiging van computervredebreuk en fraude. Als het aan de Amerikaanse Justitie ligt, komt de hacker voorlopig
niet uit de gevangenis. Marie-José Klaver
Na een wilde klopjacht in cyberspace wordt
op 15 februari 1995 de hacker Kevin Mitnick gearresteerd op verdenking
van inbreken in computers, misbruik van het telefoonnetwerk en diefstal
van duizenden credit card nummers. "A most-wanted cyberthief is caught in
his own web," kopt de New York Times op de voorpagina. Mitnick was al drie jaar op de vlucht voor de FBI. Tijdens zijn
onderduikperiode werkte hij onder een valse identiteit als programmeur en
kraakte via Internet duizenden computers van bedrijven en
Internetproviders. Zijn overmoed werd hem fataal. Tijdens de kerstdagen had Mitnick de
computer van de briljante beveiligingsexpert Tsutomu Shimomura gehackt
die al snel door had met wie hij te maken had. Shimomura is zo beledigd
dat Mitnick zijn computer heeft gehackt en racistische boodschappen op
zijn antwoordapparaat heeft ingesproken dat hij de FBI waarschuwt en
aanbiedt ze te helpen met het opsporen van Mitnick. Twee spannende weken breken aan. Shimomura, één van de
beste computer beveiligingsdeskundigen ter wereld, volgt de sporen van de
nietsvermoedende Mitnick op het Net. FBI-agenten en New York
Times-journalist John Markoff kijken mee hoe Mitnick inbreekt in
telefooncentrales, programma's steelt bij Motorola en Apple en 20.000
credit card nummers van klanten van de provider Netcom kopieert. Shimomura komt er achter dat Mitnick opereert via Sprint, een mobiel
telefonienetwerk in Raleigh in de staat North Carolina. Hij vliegt van
San Jose naar Raleigh en localiseert met scanners Mitnicks appartement,
van waaruit de hacks plaatsvinden. "Hij heeft waarschijnlijk in mijn
computer ingebroken omdat ik voor telefoonmaatschappijen werk," vertelt
de Japans-Amerikaanse security expert later op een persconferentie. Op
Shimomura's harde schijf stonden ook afluisterprogramma's voor mobiele
telefoons. "Ik denk dat hij die zocht," verklaart Shimomura. "De echte reden om hem op te sporen was om duidelijk te maken dat we
dit soort gedrag niet kunnen tolereren," vertelt Shimomura de San
Francisco Chronicle. Volgens de beveiligingsdeskundige is Mitnick
geen erg bekwame hacker, maar wel een die veel schade zou kunnen
aanrichten. In een lang voorpagina-artikel van John Markoff in de New
York Times wordt het beeld van de schadelijke hacker bevestigd.
Markoff citeert in zijn artikel een officier van Justitie die zegt dat
Mitnick vermoedelijk toegang had tot software en bedrijfsgeheimen met een
waarde van vele miljarden dollars. Mitnick wordt gearresteerd en belandt na een verblijf in de gevangenis
in Raleigh in het huis van bewaring van Los Angeles. Hij wordt
veroordeeld tot 22 maanden cel omdat hij tijdens zijn proeftijd
misdrijven heeft gepleegd. Half december 1996 zou hij vrij moeten komen.
De regering besluit echter dat hij in voorarrest moet blijven voor een
nieuw proces, waarin hij van 25 misdrijven wordt beschuldigd. Zijn verblijf in de gevangenis duurt nu al meer dan drie jaar, wat
uitzonderlijk lang is voor een verdachte die niet gewelddadig of
vuurwapengevaarlijk is. Mitnick heeft niets kapot gemaakt en ook geen
misbruik gemaakt van de credit card nummers die hij heeft gestolen. Al even uitzonderlijk is dat rechter Mariana Pfaelzer altijd heeft
geweigerd om hem op borgtocht vrij te laten, omdat ze bang is dat Mitnick
met zijn hackersvaardigheden de samenleving schade toe zou brengen.
Tijdens zijn voorarrest mag Mitnick geen telefoons en computers aanraken
uit vrees voor nieuwe hackpogingen. "Ik denk dat het gevaar dat de wereld van mensen als Kevin te duchten
heeft zwaar overtrokken is," zegt ex-hacker Rop Gonggrijp, die Mitnick eenmaal ontmoet heeft en tijdens zijn onderduikperiode regelmatig
telefonisch contact met hem had. "Ik kan alleen maar zeggen dat ik Kevin
ken als een zachtaardig en vriendelijk persoon." Volgens de jurist Roger Slates, die Mitnick regelmatig in de
gevangenis in Los Angeles bezoekt, lijden de autoriteiten aan een
'irrationele angst' voor hackers. "De ambtenaren die bij de zaak
betrokken zijn weten niets van computers en zijn bang dat Kevin kan
toveren met elektronica," aldus Slates. "Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Kevin moest hangen omdat
er nu eenmaal een 'evil hacker' nodig was om de hacker-jacht en
bijbehorende budgetten te rechtvaardigen," zegt Gonggrijp, die na een
paar jaar mede-directeur van de provider Xs4all, voortgekomen uit
Nederlandse hackerskringen, geweest te zijn nu een eigen
computerbeveiligingsbedrijf heeft. Gonggrijp: "In dat licht is een
eerlijk proces volgens mij altijd moeilijk." Het is inderdaad maar de vraag of Mitnick een eerlijk proces krijgt.
Tot nu toe zijn alle verzoeken van Mitnick om een laptop te mogen
gebruiken om zich op zijn proces dat op 14 april is begonnen voor te
bereiden door de rechter afgewezen. Toegang tot een computer is geen
overbodige luxe. Officier van Justitie David Schindler heeft verklaard
dat de miljoenen documenten (200 miljoen pagina's) die als bewijs tegen Kevin dienen in
uitgeprinte vorm niet in de rechtszaal passen. Op de Mitnick-mailing list postte Slates dat Pfaelzer tijdens de
laatste hoorzitting die eind maart plaats vond verschillende keren
herhaalde dat borgtocht voor Mitnick uitgesloten is. Slates bezoekt zijn
vriend regelmatig in de gevangenis om hem juridisch bij te staan en
uitgeprinte e-mails van vrienden en fans langs te brengen. Hoe Mitnick zich zonder computer door de brei aan gegevens - de files
van de verdediging beslaan maar liefst 9,7 gigabyte - kan worstelen, is
volstrekt onduidelijk. "Als hij geen computer krijgt, kan hij zichzelf
ook niet verdedigen omdat hij het bewijsmateriaal tegen hem niet kan
bekijken," vertelt Slates. Na drie jaar gevangenschap, waarvan hij er acht maanden in een
isoleercel moest doorbrengen, begint binnenkort het proces tegen Mitnick.
Hij kan tot 18 maanden of tot 8 jaar gevangenisstraf veroordeeld
worden, afhankelijk van de financiële schade die de slachtoffers
hebben ondervonden. Die schade zal moeilijk vast te stellen zijn omdat
Mitnick nooit gebruik gemaakt heeft van de gestolen credit card nummers
of software heeft doorverkocht. Het proces zal waarschijnlijk lang duren. De miljoenen documenten en
logfiles die als bewijsmateriaal dienen, moeten allemaal op hun waarde
beoordeeld worden door. Een deel van het bewijsmateriaal is te vinden op
de website van Tsutomu Shimomura en John Markoff (www.takedown.com). Er
zijn onder andere enkele telnetsessies gesimuleerd waar op te zien is dat
en hoe Mitnick bij Internetprovider The Well inbreekt en de mail van
Markoff leest. Het is niet de eerste keer dat Mitnick terecht staat voor hacken. Als
teenager wordt Mitnick gearresteerd omdat hij ervan verdacht wordt een
aantal gebruiksaanwijzingen voor het databaseprogramma COSMOS te hebben
gestolen uit een kantoor van de telefoonmaatschappij Pacific Bell. Omdat
hij minderjarig is krijgt hij een jaar voorwaardelijk. In 1987 wordt Mitnick voor de tweede keer gearresteerd, ditmaal op
verdenking van het kraken van een computer van een softwarebedrijf. Hij
bekent, betaalt een kleine boete en wordt voorwaardelijk vrij
gelaten. Een jaar later wordt hij door de FBI gearresteerd en beschuldigd van
het stelen van een prototype van het besturingssysteem van Digital
Equipment Corporation, software die vele tonnen waard is. Hij wordt
veroordeeld. Zijn advocaat weet de rechter - die aanvankelijk zo bang is
voor Mitnicks computervaardigheden dat hij geen gebruik mag maken van
telefoons - ervan te overtuigen dat Mitnick aan computerverslaving lijdt.
Na een jaar in de gevangenis gezeten te hebben, brengt Mitnick een half
jaar in een therpeutisch centrum door. Tijdens zijn behandeling mag hij
geen computer en geen modem aanraken. In 1992 duikt Mitnick onder. De FBI zoekt hem voor het hacken van de
computers van een telecommaatschappij. Mitnick en de FBI spelen bijna
drie jaar lang een virtueel kat- en muisspel. In die periode houdt hij
via IRC (Internet Relay Chat) en mobiele telefoongesprekken contact met
zijn vrienden. De hacker blijft de autoriteiten steeds net een stap voor. Met behulp
van zijn vaardigheden om informatie los te krijgen - van mensen en uit
computersystemen - ontmaskert hij een FBI-agent die zich als hacker
voordoet en een ex-hacker die als informant voor de FBI werkt. Pas als
hij eind 1994 de computer van Shimomura kraakt, gaat het mis. Shimomura
neemt zijn reputatie als beveiligingsexpert te serieus om het erbij te
laten zitten en opent de jacht op Mitnick. Over Mitnicks laatste twee weken in vrijheid zijn twee boeken
verschenen. Shimomura en Markoff beschrijven in Take Down de jacht op
Mitnick en de jorunalist Jonathan Littman doet in The Fugitive
Game vanuit Kevins perspectief verslag van de digitale drijfjacht op
's werelds bekendste hacker. Littman, die op dat moment aan een boek over de hacker Kevin Poulsen
werkt, heeft al bijna een jaar regelmatig telefonisch contact met
Mitnick, die hem op de gekste tijdstippen belt om hem over zijn leven en
stunts op de digitale snelweg te vertellen. In The Fugitive Game, dat als ondertitel 'Online with Kevin
Mitnick' heeft, beschrijft Littman minutieus hoe Mitnick steeds verder in
de val wordt gedreven. Het boek is een stuk interessanter dan Take
Down van Markoff en Shimomura omdat het over Mitnick zelf gaat en
Litmann hem aan het woord laat. Tijdens een telefoongesprek op 19 januari
1995, ongeveer een week voor zijn arrestatie, begint Mitnick bang te
worden. Hij vraagt Littman uit te zoeken of het echt waar is dat hij
ervan wordt verdacht miljoenen dollars schade veroorzaakt te hebben.
"Things are not good," klaagt Mitnick. Na het verschijnen van de beide boeken krijgen Markoff en Littman
ruzie. Littman verwijt Markoff zijn bevoegdheid als journalist
overschreden te hebben en actief meegewerkt te hebben aan opsporing,
misschien wel om een primeur te hebben, suggereert Littman. Wat Litmann
echter vergeet te vertellen is dat hij waarschijnlijk degene is
geweest die Markoff en Shimomura onbedoeld op het spoor van Mitnick heeft
gezet. Tijdens een ontmoeting tussen beide journalisten merkt Littman
enigszins opschepperig tussen neus en lippen door dat Mitnick Markoffs
geheime account op het netwerk van Shimomura heeft gehackt. Markoff
schrikt en zegt dat hij helemaal geen account bij Shimomura heeft. Omdat
Markoff goed bevriend is met Shimomura, wat Littman niet wist, is hij wel
al op de hoogte van de pogingen tot inbraak in Shimomura's systeem. Ironisch en ook enigszins wrang is dat zowel Markoff als Littman veel
geld aan Mitnick hebben verdiend. Hun boeken waren bestsellers. Markoff
kreeg ongeveer zelfs een anderhalf miljoen dollar voorschot voor Take Down en
heeft ook de rechten voor de verfilming van het boek verkocht. Mitnick heeft nooit uit winstbejag gehackt heeft. Hoe het met Kevin Mitnick afloopt, is niet te zeggen. In de Verenigde
Staten is hacken een misdrijf dat zeer serieus wordt genomen. Hackers
zijn een bedreiging voor de samenleving, is de gangbare opvatting. Het is
niet ondenkbaar dat Mitnick, hoewel hem al jarenlang een eerlijke rechtsgang
wordt onthouden, tot een zware straf wordt veroordeeld. Website over Kevin Mitnick (met juridische informatie): www.kevinmitnick.com
|
NRC Webpagina's 1 mei 1998
|
Bovenkant pagina |
|