Derderangs

Bart Kirchof (75)
Woonplaats: Kampen

,,Ik wil een claim indienen, maar de kwestie is of het wel zin heeft. Ik wacht nu al 55 jaar tot er iets komt en ik heb nog niks gezien. Het geld zou ter compensatie dienen van mijn ouderlijk huis, een machtig mooi teakhouten huis op Java, de inboedel ervan en de bijbehorende gronden van zo'n vier hectare.

,,Afgezien van het verlies van onze bezittingen, gaat het ook om de beschadiging van mijn gezondheid. Ik heb last van mijn hart, vanwege de spanningen die ik heb door mijn gevangentijd. Ik heb drieënhalf jaar in jappenkampen gezeten.

,,Mijn vader was een KNIL-man, dus ik ben geboren en getogen in Indië. Toen de oorlog uitbrak, zat ik als 10-jarig jongetje op de metaalschool in Malang. Een jap zei: 'jullie Nederlanders moeten opsodemieteren, het kamp in met jullie!'. Ik kwam van de hemel in de hel terecht.

,,Het doel was om ons kapot te maken. Ik ben tot op het bot vernederd. We kregen bullepees- en bamboeslagen, moesten werken en werden uitgemergeld. Ik heb mensen gezien wier hoofd werd afgehakt en vrouwen die door vier, vijf mannen werden verkracht en daarna van binnen met bamboestokken werden kapotgemaakt.

,,Dat heb ik gezien en veel meer, maar toen ik in '54 terugkwam in Nederland, kreeg ik niks, geen uitkering, helemaal niks. Ik kwam van de regen in de drup terecht. Mijn diploma's waren hier niks waard en ik moest me verplicht laten omscholen, terwijl ik al een vak had.

,,Daarna ging ik werken, maar ik ben altijd een derderangsburger gebleven. Vanwege mijn bruine kleurtje. Mijn moeder was Indische; voor een blanke Nederlander was het een vernedering als ik op het werk iets beter kon.

,,Het geld zou ik ook willen vanwege de manier waarop de Nederlandse staat mij heeft behandeld. Ik durf er verder niks over te zeggen - de BVD leest dit ook - maar als het in Indonesië niet zo corrupt en gevaarlijk was, ging ik direct terug.''