Wijnspreekuur

 VOORKEUR: 

Internet wijngids
Franse wijn
Wijnen uit New Mexico
Wijnen uit Nieuw Zeeland
Wine Spectator
Wijnen uit Californië
Australische wijnen
Wine State Magazine

---

Toen ik enkele jaren terug een huisje kocht in Frankrijk bleek dat we behalve een mooie kast (dat wisten we) ook een fles wijn die eronder lag (wisten we niet) hadden overgenomen. Het is een fles Monbazillac, Château le Christy 1978 (vin vieux 75 cl) App. Monbazillac controlée. De fles zou volgens mijn broer veel waard zijn. Kunt u een indicatie geven hoeveel? Misschien maakt dat de keuze wat makkelijker: opdrinken of verkopen.

Wim Scholten

Het verkopen van een enkele losse fles die niet echt een grote waarde heeft, heeft weinig zin. Monbazillac is goede appellation, maar echt uitzonderlijk kostbare wijnen komen er niet vandaan — u kunt er uw hypotheek niet mee afbetalen. Een 1978 Monbazillac is ruimschoots aan consumptie toe. Ik zou niet aarzelen en de fles opdrinken — als hij tenminste nog goed is.

Mijn vragen betreffen een partij 1988 Nebbiolo d'Alba van het huis Fontanafredda. Na het ontkurken kwam er uit sommige flessen bij het schenken tot mijn verbazing nauwelijks, en soms zelf geen wijn. Er zat namelijk een harde laag wijnsteen in de hals, die ik met mijn pink weg moest duwen. Ik zou u willen vragen wat wijnsteen is, hoe die in de hals kan komen en wat dit betekent voor de kwaliteit van de wijn.

Naam bij redactie bekend

Illustratie Marc Terstroet

U beschrijft een merkwaardig fenomeen. Wijnsteen komt in die mate voornamelijk voor bij ongefilterde witte wijnen; deze ligt dan op de bodem van de fles of hecht zich aan de kurk. Wijnsteen is een product dat wordt gevormd door het in de wijn aanwezige wijnsteenzuur. Het is een volkomen onschadelijk en natuurlijk product, maar veel consumenten zien niet graag 'iets' op de bodem van de fles liggen — het wekt associaties van onzuiverheid op, onterecht overigens. Door filtering van de wijn of de most wordt wijnsteenzuur uit de wijn gehaald. In uw geval is dat duidelijk niet gebeurd en hebben de kristallen zich niet tegen de kurk gehecht maar zijn aan het oppervlak blijven liggen. Hebben de flessen misschien op hun kop gelegen gedurende een aantal jaren? In ieder geval is het niet schadelijk, het is een bewijs dat uw wijn niet is gefilterd, wat de smaak ten goede kan komen. Ook zorgt de wijnsteen-'deksel' nog voor een prima extra bescherming tegen zuurstof in de wijn.

Valt er iets te zeggen over het effect van matige wijnconsumptie op de gezondheid? Er zijn mensen die absoluut niet tegen witte wijn kunnen, andere niet tegen rode wijn. De een slaapt prima na een glas wijn voor het slapen gaan, een ander juist helemaal niet. Zijn daar algemene verklaringen voor?

Jos Valke

Matige wijnconsumptie, zo wijzen medische onderzoeken steeds duidelijker uit, is goed voor de mens, zeker als het gaat om rode wijn. 'Matig' wil zeggen niet meer dan 3 glazen per dag op regelmatige basis — dus niet twee flessen in het weekend en verder niet. Als mensen niet tegen witte wijn kunnen, kan dat liggen aan het zwavelgehalte in de wijn. Het wordt streng gecontroleerd, maar als iemand er voor gevoelig is, dan kan een klein beetje (nodig om de wijn te stabiliseren) al storend werken. Wie niet tegen rode wijn kan, heeft vaak een histamine overgevoeligheid. In rode wijn zit die stof in hogere dosis dan in witte wijn. Wat betreft het slapen — dat heeft met de individuele gevoeligheid voor alcohol van een consument te maken, en ook heel vaak met diens algehele constitutie en stemming.

Als liefhebbers van de Elzasser pinot noir kochten wij dit voorjaar bij een winkel in de Elzas waar we al eerder goede wijnen kochten opnieuw wat flessen van deze wijn. Bij het inpakken zag ik dat op het etiket pinot rouge d'Alsace stond, Côtes du Val St. Grégoire. Op mijn vraag antwoordde de verkoopster dat dit een echte pinot noir was. Thuis begin ik nu toch te twijfelen. Is het wel een pinot noir? En moet je hem gekoeld drinken? Noch gekoeld, noch op kamertemperatuur vind ik hem als een pinot noir smaken.

H.J. over de Linden

Uw vraag refereert aan een interessant stukje Elzas, waar weinig over bekend is, nl. de wijnen van de Côtes en de Côteaux. Deze bevinden zich vooral in de regio Haut-Rhin. De Côteaux du Val St. Grégoire bevindt zich rond Walbach en Turckheim. De wijn wordt er inderdaad (onder andere) gemaakt van pinot noir, maar het is uiterst zeldzaam dat hij onder de naam 'pinot rouge' op de markt wordt gebracht. Ik heb echter nergens een verwijzing gevonden naar een subras dat zo heet, dus het moet een eigenaardigheid van de producent (Cave Vinicole de Turckheim of Gueth & Fils) zijn. Dat de smaak afwijkt van de pinot noir die u gewend bent, kan liggen aan de andere bodemstructuur (graniet/zand en zand/klei), maar ook aan de vinificatie. Deze wijn is het lekkerst op circa 16 graden.

U kunt — wanneer het adres op het etiket vermeld staat — bij de producent informatie vragen over de benaming. Als u het etiket naar de redactie opstuurt, wil ik het eventueel ook voor u doen.

Ongeveer een jaar geleden stond er in NRC Handelsblad een artikel over een Argentijnse wijn die als pluspunt had dat er in die streek wegens het droge klimaat minder gespoten hoefde te worden. Ik vroeg me af of dat alleen zo is in Argentinië en Chili en niet bv in Zuid-Afrika, Australië en Californië.

M. Straesser

Er wordt tegenwoordig in elk wijngebied bijzonder zuinig omgegaan met bestrijdingsmiddelen. Hoe droger het klimaat, hoe minder er hoeft te worden gespoten. Heel veel wijngebieden hebben computerweerberichtservice, waardoor men op het uur precies de weersverwachting kent. Afhankelijk daarvan worden dan eventueel maatregelen genomen. Er wordt in de kwaliteitsgebieden nauwelijks meer 'zomaar' gespoten, omdat de risico's van die behandeling genoegzaam bekend zijn. Dat geldt niet alleen voor Frankrijk, maar ook voor Zuid-Afrika, Australië en Californië. En in uw geval voor Argentinië.

Verder naar Wijnspreekuur [3]

NRC Webpagina's
5 januari 1999

Archief: Wijnspreekuur 23 april 1998