De rellen in Den Bosch volgden op de dood van Pierre Bouleij. Wat gebeurde er precies die zaterdagochtend? Een poging tot reconstructie.

Door onze redacteur BAS BLOKKER

DEN BOSCH, 19 DEC. De dood van Pierre Bouleij was "op zijn minst dood door schuld", zegt advocaat N. Meijering. Hij vindt dat de politie en de burgemeester van Den Bosch moeten erkennen dat ze voor hun beurt hebben gesproken, toen ze het incident uitlegden als 'noodweer'.Op basis van getuigeverklaringen en onderzoek op de plek des onheils komt Meijering, advocaat van de familie en van Bouleij's vriend Willy D., tot een heel andere conclusie. "Noodweer is het als een agent echt geen kant meer op kan en bedreigd wordt." Daar was volgens Meijering geen sprake van. De politie wil na eerdere verklaringen door burgemeester Rombouts en hoofdcommissaris Van Hoorn geen nadere mededelingen doen. De rijksrecherche heeft de zaak in onderzoek. Dat zal enkele weken in beslag nemen, denkt een woordvoerder van justitie in Den Bosch, en dan wordt over eventuele strafvervolging beslist. Hoofdcommissaris Van Hoorn wilde gisteren in Nova alleen nog maar zeggen dat hij de politieman in kwestie 'lijfelijk' had opgezocht.Toch was de politie er die zaterdag vanaf het allereerste begin bij betrokken, zo vertelt een overbuurvrouw van Bouleij, in de kronkelstraat Trompet in het noorden van Den Bosch. Bouleij die op nummer 78 woonde en zijn buren op 76 hadden al dik een halfjaar ruzie, volgens haar en haar dochter. En afgelopen zaterdag gingen de buren ten slotte verhuizen. Onder politiebegeleiding.

De overbuurvrouw had "vol beeld" op de gebeurtenissen. Ze zag een grote groep buiten nummer 76 staan die hielp bij de verhuizing en klaarblijkelijk nog één keer zijn gram wilde halen op Bouleij en diens familie. Volgens de overbuurvrouw is Pierre al die tijd niet buiten geweest, maar andere buren weten zeker dat hij op zeker moment twee agenten klappen verkocht. Ook advocaat Meijering heeft gehoord dat Bouleij het aan de stok had met de politie. Die zouden hem over de grond hebben gesleept tot zijn knieën geschaafd waren. Bouleij, zegt Meijering, liet de schaafwonden zien aan zijn schoonzuster Wilma. 'Kijk nou wat ze weer hebben gedaan', zei hij. Toen gingen ze met z'n allen het huis in. Gevolgd door de politie.

"Drie man politie", zegt de overbuurvrouw. Vier verbalisanten, volgens Meijering. De overbuurvrouw hoorde kort daarop schieten. "Ik heb domweg geteld. Eén, twee, drie keer." En toen, zeggen haar dochter en zij beslist, zagen ze die agent die geschoten had naar buiten rennen, in zijn auto springen en wegracen.

Het huis van de overburen is een exacte kopie van dat van Bouleij. De politie beweerde direct na het incident dat Bouleij de agenten in het halletje had bedreigd. Volgens Meijering was er wel sprake van schermutselingen in het halletje en dreigde Bouleij een agent met een kopstoot, maar heeft hij de agent niet geraakt. Volgens de politie zwaaide Bouleij met een groot mes. In het gedrang zou een agent tegen de trap zijn gevallen en uit noodweer hebben geschoten. Meijering heeft op video verklaringen opgenomen. Van Bouleijs schoonzuster Wilma, die met haar vier kinderen in de huiskamer was. En van Bouleijs vriend Willy, die in het halletje stond, naar eigen zeggen als een buffer tussen de agenten in de gang en Pierre in de huiskamer. 'Ga weg, Pierre', zou Willy hebben geroepen. 'Ga door de tuindeuren naar buiten.'Volgens de verklaring van Wilma bleef Pierre maar roepen dat de agenten zijn huis uit moesten. En ja, Wilma had gezien dat Pierre een mes van het aanrecht pakte. Hij stond ermee in zijn handen, één twee meter achter de deur, aldus Wilma. Maar de politie kon dat niet zien, want de deur van de hal naar de kamer was dicht. En Willy hield die van buitenaf dicht. Zo kan de politie zich dus nooit bedreigd hebben gevoeld, aldus Meijering. Toch moet de politie de deur op zeker moment een stukje hebben geopend. Tot 10 of 20 centimeter, aldus Meijering want daar bobbelt het laminaat en loopt de deur vanzelf vast. Toen is er twee keer geschoten, zeggen Wilma en Willy. Eén kogel ging door de deur. Meijering zegt dat je aan de inslag kunt zien dat van de hal de kamer ín is geschoten. En één ging kennelijk door de deuropening. Bouleij werd twee keer getroffen. Vermoedelijk in de onderbuik - hij kromp ineen, aldus Meijering - en in de borst.

Zie ook:

( a d v e r t e n t i e s )