Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ROTTERDAM, 15 JULI. Niemand - ook de volleyballers zelf niet - had het deze week nog voor mogelijk gehouden. Maar Nederland speelde gisteravond eindelijk weer eens een beetje als in de glorietijd, die aanvankelijk zo ver weg leek. Italië werd in Rotterdam met 3-1 verslagen. Het was de eerste nederlaag voor de wereldkampioen in deze finalepoule van de World League en meteen de eerste zege voor de thuisploeg.

Het succes zorgde voor opluchting bij spelers, begeleiders en toeschouwers van Nederland. "We weten nu dat we nog steeds fatsoenlijk kunnen volleyballen", was de eerste reactie van spelverdeler Peter Blangé. Hij zei dat hij zich voor het eerst na lange tijd in het veld niet machteloos had gevoeld. Het was ook bijna een jaar geleden dat Nederland een soortgelijk resultaat had behaald: winst tegen de Verenigde Staten in de finale van een pré-olympisch toernooi in Sydney.

De vraag is wat deze verrassende prestatie betekend met het oog op het kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen. Dat cruciale evenement is al over anderhalve week in Frankrijk. Kan Nederland moed en zelfvertrouwen putten uit deze 3-1 tegen Italië? Of was het slechts een korte opleving en vervalt de ploeg weer terug in het oude, negatieve stramien? Het antwoord komt mogelijk vanmiddag al als Nederland zijn laatste wedstrijd in deze finalepoule tegen Verenigde Staten speelt. Dan zal moeten blijken of er echt sprake is van een ommekeer.

De bondscoach klonk schor na afloop van het duel tegen Italië. Maar hij legde uit dat dat door een verkoudheid kwam en niet door de emotie van de overwinning. "Want er is geen ruimte voor euforie", waarschuwde Gerbrands. "We moeten het hoofd koel houden om ons doel, een olympisch ticket, te halen. Dit was maar een hele kleine stap naar de volgende wedstrijd en het volgende toernooi." De overwinning kwam wel net op tijd, concludeerde Gerbrands. "Het beste medicijn om uit het dal te komen, is winnen."

Gerbrands was de eerste om toe te geven dat zijn ploeg op weg was geholpen door de matige service van Italië. Nederland had daar goed op gereageerd. Elke speler pakte zijn punten mee. "We kunnen pas iets bereiken als iedereen zijn basishandelingen goed verricht. Dat heb ik vanochtend op de training nog geroepen. We moeten ons als toppers gedragen en niet als bange hazen", zei Blangé.

De opleving kwam uitgerekend tegen Italië. In het verleden vochten beide ploegen menige titanenstrijd uit, zoals de olympische finale van Atlanta. En als de Nederlanders zich niet weer, zoals eerder deze week tegen Joegoslavië en Rusland, door een ploeg wilden laten overklassen, was dat tegen de oude rivaal. De Italianen ontkenden dat ze Nederland hadden onderschat. "Dat doe je niet met een ploeg met zulke spelers", zei tweede spelverdeler Paolo Tofoli.

Italië kon zich ook geen nederlaag permitteren. Want als ze vandaag ook nog van Joegoslavië verliezen, valt de ploeg nog buiten de finale met een half miljoen dollar als hoofdprijs. Coach Andrea Anastasi begon zonder de niet helemaal fitte topspelers Gardini en Giana. Ze werden later toch nog ingebracht, maar konden de eerste nederlaag van hun ploeg ook niet meer voorkomen.

Nederland won de eerste set met 25-23, verloor de tweede ondanks twee matchpoints met 27-25, maar nam in de derde set weer ruim afstand (25- 19). Bij 16-15 in de derde set werd Richard Schuil vervangen door Dieleman. De Fries had twee set behoorlijk gepresteerd. Met een stoïcijnse Dieleman won Nederland de vierde set (25-22) en de wedstrijd (3-1). Door de zege op Italië kan Nederland zelfs nog de wedstrijd om het brons halen. Dan moet er vandaag wel van de Amerikanen worden gewonnen.

Het negatieve nieuws was gisteren dat hoofdsponsor van de Nederlandse ploegen, SNS, bekend maakte dat het zijn contract, dat tot 31 maart 2001 loopt, niet zal verlengen. Volgens een woordvoerder van de bank hadden de slechte resultaten van de laatste tijd "geen enkele rol" in het besluit gespeeld.

Zie ook:

http://www.nrc.nl/W2/Nieuws/2000/07/13/Spo/01.html (13 juli 2000)

( a d v e r t e n t i e s )