NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HET WAS IN DE TIJD dat voor sommigen de Europese integratie wel heel hard ging: de ene markt, de open binnengrenzen, de schaduw die de euro vooruit wierp. Op dat moment verklaarde iemand het begrip subsidiariteit van toepassing op het proces van eenwording.

Voortaan moest de spankracht van de Europese bureaucratie worden ingetoomd en diende nauwkeuriger te worden nagegaan op welk bestuursniveau een probleem moest worden aangepakt. Zo kwam de term, zonder nadere specificatie, in het Verdrag van Maastricht, en vervolgens in het Verdrag van Amsterdam. Wie zo wilde kon subsidiariteit aanroepen om Europa buiten de eigen nationale belangenbehartiging te houden. De gevolgen van deze anti-integratiestroming voor een organisatie die is opgericht om integratie te bevorderen laten zich niet moeilijk raden. Het jongste slachtoffer is het voorstel van Commissievoorzitter Prodi om, analoog aan de Amerikaanse Food and Drug Administration, een bovennationale autoriteit in het leven te roepen met regelgevende en controlerende bevoegdheden op het gebied van de voedselvoorziening. Voor dat plan waren een paar alarmerende aanleidingen: de gevolgen van de gekkekoeienziekte en het schandaal rondom de dioxinekippen. De voedselketen bleek bevuild te zijn met allerhande oneigenlijk veevoeder, een gang van zaken die riskante consequenties bleek te hebben voor de uiteindelijke consument, de mens - een feit dat bovendien tijden lang bewust aan de publieke aandacht onttrokken was geweest.

ONDER DRUK VAN lidstaten heeft Prodi zijn plan nu teruggebracht tot een instituut dat geen bestuurlijke bevoegdheden zal hebben, maar toch zoveel wetenschappelijk gezag moet verwerven dat politici zich niet kunnen permitteren adviezen van het instituut over de voedselveiligheid terzijde te leggen. Het is intussen nog maar de vraag of het voorstel in afgezwakte vorm meer kans maakt. Het mes van een dergelijk instituut snijdt namelijk aan twee kanten, los van formele bevoegdheden. De BSE- affaire toont dat aan. Het Verenigd Koninkrijk nam het niet zo nauw met de voedselveiligheid en werd hard afgestraft, maar ook Frankrijk, dat tegen de wil van de Gemeenschap de straf verlengt, geraakte justitieel in moeilijkheden. Beide landen hebben nu op grond van tegengestelde motieven reden om zich tegen communautaire regelgeving te verzetten. Bien étonné de se trouver ensemble.

De voorstanders van een zoveel mogelijk handhaven van nationale soevereiniteit, onder het voorwendsel van subsidiariteit, hebben iets uit te leggen. Want juist de kwaliteit van voedsel hebben nationale autoriteiten niet weten te verzekeren. Bij de ene markt hoort dat ene controleorgaan - uitgerust met verregaande bevoegdheden.

Zie ook:

Brussel vormt Europees voedselbureau (13 januari 2000)

( a d v e r t e n t i e s )