R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
B E E L D :
De wereld tussen benen en buiken Je moet ze gezien hebben om te begrijpen waarom ze zo leuk zijn, zei een van de filmjournalisten die de jeugdtelevisieserie De Daltons bekroonde met de KNF-prijs van de Nederlandse Filmkritiek tijdens het afgelopen Nederlands Filmfestival. Hij heeft gelijk. De Daltons zijn leuk. Ze zijn met z'n drieën, of eigenlijk met z'n vieren, want er is ook nog een klein broertje, en soms met z'n vijven, want het buurjongetje Gijs-Jan wil ook nog wel eens meespelen. Ze heten Jelle, Erik en Tim, en vooral zes-en- een-half-jarige Tim is belangrijk want hij is onze ogen en oren. T V V O O R A F : Zaanse nachten Het motto van de Zaanse dichter Henk van de Wal luidt: "Verlichting is permanente dronkenschap zonder te hoeven betalen". Van hem is ook de liedtekst: "Blauwe ogen, blank van vel/Zaanse meisjes, ik mag ze wel". Het televisiedrama Zaanse nachten volgt de bezongen alcoholicus op zijn nachtelijke omzwervingen en heeft een in de Nederlandse filmcultuur tamelijk uitzonderlijke vorm: een stream of consciousness la Bukowski. En dat in een filmisch al even onontgonnen landschap; het is de eerste film die geheel in de Zaanstreek werd opgenomen. F I L M V O O R A F : Totaal verrot Sinds ik een aflevering van de tekenfilmserie South Park heb gezien ben ik behoorlijk in de war. Eigenlijk vind ik het geweldig en heb ik me enorm vermaakt maar... Ja, wat maar? Kan ik niet tegen het geweld waarmee kleine Kenny vermoord wordt? Alsof Popeye zo lekker omging met Brutus in hun vete om de notoire anorexia-patiënte Olijfje. Alsof de jarenlange gevechten tussen Tom en Jerry niet schreeuwden om interventie van de Verenigde Naties.
|
NRC Webpagina's
30 OKTOBER 1999
Videoclip
|
Bovenkant pagina |