NIEUWSSELECTIE
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
S e l e c t i e
Televisie
Radio
|
F I L M V O O R A F :
Zaanse nachten
HANS BEEREKAMP
Het motto van de Zaanse dichter
Henk van de Wal luidt: "Verlichting is permanente dronkenschap zonder
te hoeven betalen". Van hem is ook de liedtekst: "Blauwe ogen, blank
van vel/Zaanse meisjes, ik mag ze wel". Het televisiedrama Zaanse
nachten volgt de bezongen alcoholicus op zijn nachtelijke
omzwervingen en heeft een in de Nederlandse filmcultuur tamelijk
uitzonderlijke vorm: een stream of consciousness la Bukowski. En
dat in een filmisch al even onontgonnen landschap; het is de eerste
film die geheel in de Zaanstreek werd opgenomen.
Het scenario zwalkt aangenaam van het ene visioen naar het andere
incident, met als rode draad de verhevigde waarneming van een
drinkebroer. In de vormgeving liet regisseur Kees Hin, doorgaans een
redelijk cerebraal filmmaker, zich voortstuwen door de experimentele
cameravoering van Joost van Gelder, die met extreme close-ups en
onrealistische kleurzwemen, een hels universum oproept. De film is
doortrokken van zwarte humor en een sarcastische mengeling van
grootheidswaan en hulpeloosheid. De hoofdpersoon klampt zich vast aan
verschillende vormen van vrouwentroost, het mooist gepersonifieerd door
Frieda Pittoors als een barmhartige moeder Alcohol: ze dept wonden,
stelt geen vragen en spreidt haar armen wijd open. Tot in de kleinste
rolletjes spelen uitstekend gekozen acteurs de figuranten in het leven
van Henk, onder wie een opmerkelijk serieuze en afstandelijke Hetty
Blok als zijn echte moeder. Zaanse nachten is een niet helemaal
geslaagd, maar overwegend opbeurend experiment, dat onbekende wegen in
durft te slaan. Het is niet het eerste bewijs dat televisiedrama's op
dit moment veel meer durf en vernieuwingsdrang ten toon spreiden dan
Nederlandse speelfilms. Het is bijna jammer dat aan het slot een aantal
losse eindjes alsnog aan elkaar geknoopt worden, want de film moet het
juist hebben van brutale losse flodders, zoals de schitterende
openingsscène waar een geldspuwende betaalautomaat wordt begeleid
door jubelzang van een Russisch mannenkoor bij de bushalte.
Zaanse nachten, zondag, Ned.3, 20.50-21.55u.
|
NRC Webpagina's
30 OKTOBER 1999
|