NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent
WASHINGTON, 19 JULI. Met opmerkelijk succes wist John F. Kennedy Jr. zijn twee levens te verenigen. Als de aantrekkelijke zoon van de vermoorde president was hij de lieveling van de roddelpers en een superster in de Amerikaanse cultuur van beroemdheden. Maar tegelijk was hij vastbesloten om meer van zijn leven te maken, om zijn eigen weg te zoeken, en om in sommige opzichten zelfs een normaal bestaan te leiden.

Foto Reuters

Dat maakte hem niet tot een vijand van de paperazzi die hem overal volgden. JFK Jr. besefte dat hij zijn hele leven publiek bezit was. De foto's van zijn jeugd staan prominent in Amerika's nationale familie-album: als peuter kruipend in de Oval Office onder het presidentiële bureau; als drie-jarige ernstig saluerend voor de kist van zijn vermoorde vader.

Een journalist uit die jaren schrijft deze week zonder ironie in Time: ,,Hij was ons kind.''

Na de moord op president Kennedy probeerde Jacqueline Kennedy, de jonge weduwe, haar twee kinderen Caroline en John te beschermen tegen de schijnwerpers van de media. Dat lukte maar ten dele. Johns problemen op school werden breed uitgemeten in de pers. En toen hij opgroeide tot een sportieve en joviale bink, kon de hele wereld lezen over zijn amoureuze avonturen. Hij werd uitgeroepen tot meest begeerde vrijgezel en stond bijna iedere maand wel op het omslag van een tijdschrift.

Desondanks slaagde JFK Jr. erin, beter dan veel andere beroemdheden, om een ontspannen kijk op het leven te houden. Hij capituleerde niet voor de constante druk van de media. Maar hij ging er ook geen tot mislukken gedoemde strijd mee aan. Hij vond een zeker evenwicht tussen zijn rol als celebrity, waar hij af en toe onmiskenbaar van genoot, en zijn wens om een privé-leven te hebben.

Het bezorgde hem veel plezier dat het hem in 1996 lukte om zijn huwelijk met Carolyn Bessette (een public relations medewerker van Calvin Klein) voor de pers stil te houden tot de dag na het evenement. Maar zijn fascinatie voor de media was tegelijk zo groot dat hij er - na een korte periode als medewerker van de openbare aanklager in New York - zijn professionele leven aan wijdde.

Hij was een van de oprichters en de hoofdredacteur van het tijdschrift George, een glossy maandblad dat politiek behandelt alsof het showbusiness is, dezelfde wonderlijke combinatie die voor alle Kennedy's altijd zo belangrijk is geweest. John Kennedy maakte gebruik van zijn status als beroemdheid om aandacht voor het blad te vragen en politici tot interviews te bewegen. Hij bemoeide zich intensief met de journalistieke produktie van George (dat genoemd is naar George Washington, de eerste Amerikaanse president) en maakte ook zelf interviews. Hoewel de Kennedy's diep geworteld zijn in de Democratische partij, heeft het blad geen politieke voorkeur. Door tegenvallende advertentie-inkomsten was het voortbestaan al vóór de verdwijning van Kennedy onzeker.

Als telg uit de Kennedy-familie en enige zoon van zijn legendarische vader ontkwam John F. Kennedy Jr. niet aan de vraag naar zijn politieke ambities. Hij sloot niet uit dat hij zich ooit voor een politieke functie verkiesbaar zou stellen, maar verder wilde hij niet gaan. Sommige Kennedy-getrouwen hoopten niettemin dat hij de fakkel zou overnemen. ,,Hij was teveel begaan met de toestand van het land, en vooral de groeiende ongelijkheden in rijkdom, om zijn leven lang toeschouwer te blijven'', schrijft de historicus Arthur Schlesinger Jr., die adviseur van zijn vader was, vandaag in Time. ,,Ik kreeg het gevoel dat hij voorbestemd was voor politiek leiderschap.'' Maar ook de hoop op deze Kennedy is nu vervlogen.

Kennedymythe flikkert nog één keer op (19 juli 1999)

( a d v e r t e n t i e s )