M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Bruna moest zich schamen
MARIE-JOSÉ KLAVER
Door het veelvuldige gebruik van Internet en andere nieuwe media voelen burgers zich minder bij hun eigen land en cultuur betrokken omdat tijd en plaats een andere betekenis krijgen. Het geschiedenisspel De Jacht door de Eeuwen van Addo Stuur, dat onlangs bij uitgeverij Bruna uitkwam, negeert de informatierevolutie zowel inhoudelijk als technisch volkomen. De cd-rom die bedoeld is om kinderen van de basisschoolleeftijd iets over de Nederlandse geschiedenis bij te brengen, houdt in 1989 met de ineenstorting van de communistische dictaturen in het Oostblok op. De makers hebben zich blijkbaar niet gerealiseerd dat door Internet de tijd in een stroomversnelling is geraakt. Voor jonge kinderen zijn de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog zo lang geleden en zo ver weg, dat de tweehonderd woorden die Jacht door de Eeuwen aan de periode 1933-1945 wijdt niet voldoende zijn om de oorzaken en gevolgen van het nationaal-socialisme uit te leggen. Laat staan dat duidelijk wordt hoe vervolgens de koude oorlog is ontstaan. Ook de andere historische informatie is zo beknopt dat kinderen er nauwelijks iets van leren. De historische figuren die je onderweg ontmoet, zijn zo slecht getekend dat kinderen ze waarschijnlijk niet herkennen als ze ze al eens in een geschiedenisboek hebben gezien. Daarnaast is de grafische en technische uitvoering van de cd-rom buitengewoon amateuristisch. Het spel, dat de geschiedkundige lessen omkleedt, is behalve flauw ook nogal ondoorgrondelijk. Het doel is in 16 verschillende perioden, beginnend bij de Egyptenaren en eindigend in deze tijd (sic!), vijf kleitabletten met hiërogliefen te bemachtigen. Om die op te sporen moet de speler in een tijdcaspsule door de eeuwen reizen op zoek naar de kleitabletten. Op zichzelf niet onaardig bedacht. De navigatie van het spel is echter zo gebrekkig, dat je al je energie moet richten op het reizen van de ene plaats naar de andere waardoor je onderweg niets opsteekt over de Gouden Eeuw of Napoleon. Het komt regelmatig voor dat je in een eeuw blijft steken en er niets anders opzit om het spel te herstarten. De cd-rom zit heel knullig in elkaar. Elk informatiescherm moet afzonderlijk worden afgesloten door op 'ok' te klikken, wat een zeer oubollige indruk maakt. Het is alsof je in het stenen tijdperk van Windows zit. En dat terwijl volgens de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid informatietechnologie al zo krachtig is dat de samenleving erdoor wordt ontwricht. De Jacht door de Eeuwen is misschien geschikt als tegengif. Kinderen voor wie deze cd-rom een prille kennismaking met nieuwe media is, zijn voorgoed genezen. Als kind zou ik sowieso niet blij zijn met deze cd-rom. De maker van het spel speelt namelijk vals! Kinderen mogen niet in een spijkerbroek in de Romeinse tijd aankomen, maar Addo Stuur mag wel verschillende historische figuren die na elkaar hebben geleefd op één afbeelding zetten. Alsof alleen volwassenen recht op anachronismen hebben. De Jacht door de Eeuwen is een gemiste kans. In een tijd waar volwassenen steen en been klagen over het gebrek aan historisch besef en kennis van de vaderlandse geschiedenis van kinderen, is een goede educatieve cd-rom over geschiedenis een gat in de markt. Bruna moest zich schamen.
De Jacht door de Eeuwen (Bruna. Cd-rom voor Windows 3.11 en 95. Prijs 49,95 gulden)
|
NRC Webpagina's
3 APRIL 1998
Schijfje vol gemiste kansen
|
Bovenkant pagina |