Biologie in Ness-Ziona | Muggen Geissler weet zich niet meer te herinneren wáár die cultures werden gezien, maar achteraf valt met tamelijk grote zekerheid vast te stellen dat het in Ness-Ziona of op de Hebrew University in Jeruzalem moet zijn geweest. Want Israelische onderzoekers hebben in alle openheid over het kweken van muggen gepubliceerd. En het valt niet moeilijk om hun interesse voor muggen, teken en rattenvlooien direct in verband te brengen met een programma voor biologische oorlogsvoering, want ook de ziektekiemen die door muggen, teken en rattenvlooien kunnen worden overgedragen, met de veroorzakers van endemische vlektyfus en pest als bekendste voorbeelden, werden door hen onderzocht. In minstens één geval werd zo'n onderzoek rechtstreeks door het Amerikaanse leger gefinancierd (in 1966). Inmiddels is het gebruik van insecten en andere dieren als ‘vectoren' voor de overdracht van ziektekiemen waarschijnlijk alweer verlaten, al blijven Amerikaanse en Britse CBW-instituten nog steeds veel over muggen publiceren.
Wie de namen kent van de onderzoekers die op het IIBR werken en werkten vindt met de via Internet te raadplegen databanken als Medline en UnCover en de bestanden van het Amerikaanse patentbureau bijna alle artikelen die zij hebben gepubliceerd na 1965 (Medline gaat niet verder terug). Ook vóór de Internet-tijd waren die bestanden al te raadplegen, maar de benodigde auteursnamen worden tegenwoordig veel makkelijker gevonden. Er is de gewoonte ontstaan om lijsten van deelnemers aan symposia op het net te zetten en veel onderzoekers publiceren er hun curriculum vitae, compleet met een publicatie-overzicht. Universitaire werkgroepen zetten lijsten met aanbevolen lectuur op het net en wetenschappelijke tijdschriften plaatsen er hun inhoudsopgaven. Met Internet-zoekmachines als Northern Light, Excite en HotBot is het verzamelen van auteursnamen kinderspel geworden.
Voor wat betreft het IIBR werden zo'n 140 namen gevonden van personen die nu, of al jaren geleden, geruime tijd in alle openheid vanuit het instituut publiceerden. Volstrekte zekerheid over een positie binnen het IIBR was niet in alle gevallen te krijgen omdat de onderzoekers, conform Israelisch beleid, voortdurend heen en weer schuiven tussen verwante instituten en frequent een ‘sabbatical year' opnemen in het buitenland. Bijna zonder uitzondering in de Verenigde Staten, en niet zelden bij een instituut waarvan de betrokkenheid bij CBW-onderzoek vast staat, zoals het Walter Reed Army Institute, de Uniformed Services University, het Amerikaanse CBW-centrum in Edgewood of de University of Utah.
|