|
|
Zeven dagen stappen
Meer geld, vrijheid en iedere dag van de week stappen vraagt om variatie en vernieuwing. Het uitgaansleven van studenten breidt zich uit.
Vrijdagmorgen, bijna half twaalf. Her en der breekt de zon door het wolkendek, een groep studenten installeert zich op een van de terrassen van het Leidseplein in Amsterdam. Schooltassen worden onder de tafel geschoven, de mobiele telefoons komen op tafel en het eerste rondje wordt besteld. Zes bier. Weekend! Vrijdagmiddag, vijf uur. Het is gaan regenen, de groep zit nu binnen en speelt een luidruchtige dartwedstrijd. Legio plannen zijn er al geweest voor de avond, maar stuk voor stuk zijn ze verworpen. Dat er gestapt gaat worden is onbetwist. Maar het hoe, wat en waar van het stappen wordt met elk biertje dubieuzer. Hoe dan ook. "We gaan wel wat leuks doen vanavond, hè, jongens, toch?" Zaterdagmiddag begint met dikke ogen, een hamerend hoofd, vier koppen koffie en een broodje gebakken ei. Hoe de vrijdagavond verder is verlopen? "Nou, eh, drinken enzo. En een beetje dansen. En vrouwen versieren ja. Oh, ook nog een klein beetje schreeuwen. Leuk was het. Vanavond weer? Dat staat vast." Waaruit bestaat het uitgaansleven van studenten? Zuipen op de sociëteit en in de geijkte studentenkroegen? "Vanzelfsprekend", zegt Ronald Kooper, eigenaar van café Kooper op het Leidseplein. "Maar het uitgaansleven van studenten is zich wel duidelijk aan het verbreden. Studenten gaan ook naar de film, naar discotheken, feesten en jazzcafés. Ze begeven zich op alle terreinen van het uitgaansleven." Ook de dagen waarop studenten uitgaan, verschuiven. Is voor veel studenten de donderdag nog de traditionele stapavond, steeds vaker storten ze zich ook op zaterdag in het uitgaansleven. We zijn wederom op het Leidseplein. Het is nog vroeg, een uur of elf 's avonds, maar de zomerse warmte begint duidelijk weg te trekken. Ondanks dat zitten de terrassen redelijk vol. Veel toeristen, ouderen, en natuurlijk studenten. Op een hoekje van het terras zitten twee studentes zich in te drinken voor de nacht. Ieder al een fles rosé op en de avond moet nog beginnen. 'Lekker los' willen ze gaan. Kletsen. Dansen. Gek doen. De hertentamens zijn achter de rug, dus tijd voor een feestje. Studentendiscotheek Dansen bij Jansen, half twaalf. Warm, druk en zweterig. Hier komen studenten in alle maten, geuren en kleuren. Een hoek van de bar wordt duidelijk ingenomen door een groep corporale studenten. Barman Dario di Mango: "Corpsstudenten komen vaak in groepen, ze dragen jasje-dasje of een blouse van Ralph Lauren en ze kunnen verschrikkelijk luidruchtig zijn. Maar ook erg gezellig." En gezellig is het inderdaad. Er wordt heftig gedanst, druk gepraat en veel gedronken. Di Mango: "Vooral groepen jongens kunnen snel veel bier achterover slaan. Ze krijgen heel wat weg voordat ze dronken worden, en zijn ze dan dronken, dan drinken velen gewoon door. Tot ze lamlazerus zijn, ja." Dan krijg je brallende studenten en om even een cliché op tafel te gooien brallende studenten zijn vervelende studenten. Maar vervelende studenten bezorgen nog niet altijd overlast. Integendeel, zegt Hans Magnus, rechercheur van politie. "De enige overlast die studenten veroorzaken is wildplassen. Daar hebben we nu een boete van negentig gulden op gezet. Verder gedragen ze zich uitstekend. Studenten willen het leuk hebben, ze willen gezellig met hun vrienden uitgaan zonder problemen en die zoeken ze dan ook niet op." Wat studenten wel opzoeken is discussie. Studenten beschikken vaak over goede communicatieve en sociale vaardigheden. Beter gezegd, studenten zijn niet op hun mondje gevallen, al helemaal niet met een slok op. Café-eigenaar Kooper: "Studenten staan, zeker als groep, verbaal heel sterk. Studenten die het ergens niet mee eens zijn, beginnen graag een uitgebreide discussie en daar moet je als horeca-ondernemer wel mee om weten te gaan." Dat ondervindt de portier van nachtclub Odeon na middernacht, om een uur of half een. Twee studenten willen naar binnen maar hij weigert ze. Ze zijn te dronken en kunnen amper rechtop staan. Maar 'praten' kunnen ze nog wel. "Discriminatie!" probeert de één. "We mogen er niet in omdat we student zijn, hè? Omdat we geen geld in het laatje brengen, hè? Nou hier, kijk, vijftig gulden! Ga ik allemaal uitgeven!" Twee andere meisjes mogen wel naar binnen. "Oh, zij wel! Omdat ze borsten heeft zeker! Ze is nog niet eens achttien, man! Ik wel, dan mag ik toch ook naar binnen!" schreeuwt het tweetal beurtelings. Maar de portier houdt voet bij stuk. Nee is nee. Ook in Odeon hangt een verstikkende walm van rook, drank en zweet. Het is een komen en gaan van de meest uiteenlopende figuren. Studenten gaan er moeiteloos in op. Het publiek is van achttien tot achtenveertig jaar, van een spijkerbroek tot een leren minirokje, van een biertje tot een wodka-red bull. Dennis Luts, organisator van Dance Valley en vele andere housefeesten, beaamt dat studenten zich niet meer beperken tot de geijkte studenten uitgaansgelegenheden. "Studenten begeven zich nu overal in het uitgaanscircuit. Ook steeds meer in de house scene", aldus Luts. Een voorbeeld van zo'n housefeest is het Love-boat bootfeest, opgezet door feestorganisatie Healers & Beads. Om twee uur 's nachts vaart de boot af. Binnen gaat men uit z'n dak op de stampende muziek van DJ's Bas & Ram en Erick E. Dit is duidelijk het party-publiek. Iedereen is er op gekleed. Beglitterde haren en gezichten, strakke truitjes met lichtgevende schouderstukken, neon kettingen en armbanden. Wederom een gemêleerd publiek, en wederom veel studenten. Studenten zijn op steeds meer plekken in het uitgaanscircuit te vinden maar ze vallen ook steeds minder op. Een student haal je er niet zo snel meer uit.
|
NRC Webpagina's 21 SEPTEMBER 2000 |
Bovenkant pagina |
|