|
|
De drempel moet omlaag
Studenten zijn geen culturele elite: hun plaatsen in concertzaal De Doelen blijven onbezet. Erasmus Cultuur haalt ze terug met cabaret.
Als de student niet naar de concertzaal komt, dan maar andersom. Frederieke Hoitink (36) besloot, nadat zij eerst voor Studium Generale en diverse musea had gewerkt, de cultuur weer onder de studenten te gaan brengen. Toen een haalbaarheidsonderzoek gunstig uitviel en ze een subsidie-toezegging kreeg, heeft zij twee jaar geleden Erasmus Cultuur Rotterdam opgericht. De felgekleurde kaarten zijn nu overal in de rekken met Freecards op de Erasmus Universiteit en hbo-instellingen te vinden. Volgens Hoitink wordt daarmee inmiddels tien procent van de studenten op de Erasmus Universiteit bereikt. De programma's bestaan uit een divers aantal voorstellingen. De opzet is om studenten kennis te laten maken met cultuur. De gevorderden onder hen zijn juist geen doelgroep, die weten hun eigen weg te vinden. Erasmus Cultuur biedt voor ieder wel wat, of het nu theater, muziek, musea of film betreft. Maar er is meer. Zo kunnen geïnteresseerden zich de basisbeginselen van de fotografie en van de toneelkunst eigen maken door deel te nemen aan een van de vele cursussen. Deze worden in samenwerking met de Stichting Kunstzinnige Vorming Rotterdam gegeven op diverse locaties in de stad. Na twee jaar blijkt dat Studenten Kunst en Cultuur Wetenschappen niet beduidend meer gebruik maken van de organisatie dan die van bijvoorbeeld bedrijfskunde. Is elke student dan even cultureel? Hoitink denkt van niet. "Statistieken zijn niet heilig. Het kan zo zijn dat bedrijfskundestudenten kiezen voor toegankelijk cabaret van Lebbis en Janssen, en de KCW-studenten voor de abstractere programma's in het Theater Lantaren/Venster. Daar is niets mis mee, iedereen moet zelf maar beslissen welke vorm van cultuur hem of haar het meest aanspreekt." Toegankelijk en laagdrempelig, dat zijn volgens Hoitink de steekwoorden. Verwacht geen pianotrio's van Brahms, maar cabaret van Acda en De Munnick. De student als culturele elite is tenslotte niet meer. Juist in de beoogde toegankelijkheid schuilt echter een subjectief criterium, dat niet door iedereen in gelijke mate gewaardeerd wordt. Een vluchtige blik in het programma van vorig jaar levert een voorstelling op, waarin een klassieke slagwerker cactussen en gedroogde bonen bespeelt. Voor het traditionele Rotterdamse studentenleven misschien iets te progressief? Hoitink beaamt dat de reacties niet louter positief waren. "De studenten hier lopen niet warm voor klassieke muziek." Dat de 'beginners' op dit gebied wellicht eerder gebaat zijn bij een toegankelijke symphonie van Mendelssohn dan bij een cactus-concert, is ook Erasmus Cultuur niet ontgaan. "We hebben de les geleerd dat je misschien wat laagdrempeliger moet programmeren", vertelt Hoitink. Voor de ware liefhebbers van klassieke muziek (en voor hen die dat tot nu toe goed verborgen hebben weten te houden) is er een aardige tip: op vertoon van je collegekaart kun je voor slechts een tientje in de Doelen de mooiste series bijwonen. Informatie Erasmus Cultuur; Erasmus Universiteit Rotterdam, complex Woudestein, Burgemeester Oudlaan 50, tel 010-4081394.
|
NRC Webpagina's 21 SEPTEMBER 2000
|
Bovenkant pagina |
|