Kosovo Conflict

Nieuws

Achtergrond

Nasleep

Conflict

Vluchtelingen

Etnische zuivering

Internet en Media

Links

Milan Milutinovic is een vriend en vertrouweling van Milosevic sinds beiden samen in Belgrado rechten studeerden. Hij speelde in de jaren zeventig een hoofdrol bij de wegzuivering van de links-liberale dissidente intellectuelen van de Praxis-groep. Later werd de zware man met het vollemaansgezicht minister van Onderwijs en directeur van de Nationale Bibliotheek alvorens in 1989 als ambassadeur naar Athene te worden gestuurd. Hij werd in augustus 1995 minister van Buitenlandse Zaken nadat zijn voorganger kritiek had geuit op de wijze waarop Belgrado de Kroatische Serviërs in de steek had gelaten.

Eind 1997 werd hij ingezet toen Zoran Lilic bij de Servische presidentsverkiezingen dreigde ten onder te gaan. Milutinovic deed wat Milosevic van hem verwachtte: hij won, met 58,6 procent van de stemmen. De opkomst was 50,9 procent van het electoraat, net genoeg om te verhinderen dat de verkiezingen ongeldig moesten worden verklaard. Die verkiezingen waren overigens vervalst: de opkomst van 50,9 procent werd alleen bereikt door een enorm aantal 'spookstemmers', vooral in Kosovo. Daar werden meer stembiljetten ten gunste van Milutinovic ingevuld dan er Servische kiezers waren. De eerste belangrijke maatregel van Milutinovic als president was de benoeming van Mirko Marjanovic tot premier, een man die volgens een criticus elders nog niet gekwalificeerd zou zijn voor de functie van de chef van de plaatselijke brandweer. Milutinovic kwam begin dit jaar naar voren als de informele leider annex waakhond van de Servische delegatie op de Kosovo-conferenties van Rambouillet en Parijs.