NAVO en VN op doodlopend spoor in Kosovo
J. Schaberg
Het Instituut Clingendael, de
onafhankelijke denktank voor ons buitenlands beleid, heeft vorige week
een studie uitgegeven over de NAVO-strategie tijdens de Kosovo-oorlog.
Men velt een hard oordeel en dat komt tot uiting in de titel: 'Van
crisis tot crisis'. Zo'n terugblik is belangrijk, van fouten moet
geleerd worden. Het mag echter de aandacht van de huidige moeilijkheden
niet afleiden. Kosovo en Bosnië zijn wat uit het nieuws geraakt,
maar het gaat daar niet goed. Alleen al het feit dat zo'n 3.000
Nederlandse militairen hun moeilijke taak op de Balkan vervullen, zou
ons gespannen moeten houden.
In Orahovac hadden de Nederlandse Gele Rijders al maanden geleden moeten
worden afgelost door Russische troepen. De Albanese Kosovaren
verhinderen dat en een oplossing is niet in zicht. In Mitrovica zijn
Franse troepen dag en nacht in de weer om te verhinderen dat Servische
Kosovaren en de Albanezen hun eigen oorlog beginnen. Van tijd tot tijd
vallen er weer doden en de spanning is groot. Elders in Kosovo zijn de
afgelopen weken verschillende keren bommen ontdekt in VN-gebouwen en een
VN-medewerker werd op klaarlichte dag neergeschoten, omdat hij Servisch
sprak. De Amerikanen zijn zo bang voor terroristische aanslagen dat zij
hun troepen concentreren in een kampement van enkele vierkante
kilometers omvang, waarin circa 5.000 militairen worden gelegerd. Deze
lijst van zorgen is praktisch onbeperkt aan te vullen. De chef van de
VN-missie in Kosovo, Kouchner, staat voor een hopeloze taak, enig
optimisme is bij hem niet te bespeuren, het tegendeel is waar. Ook de
secretaris-generaal van de VN, Kofi Annan, sprak deze week bezorgd over
de groeiende spanning tussen de Albanese Kosovaren en de VN.
Niet de NAVO en de VN bepalen de agenda in Kosovo, maar het UÇK.
Officieel is het UÇK ontbonden en gedemilitariseerd. Het heet nu
het Kosovo Beschermingskorps. Feit is dat het UÇK gewoon doorgaat
onder zijn oude commandant, alleen onder een andere naam en met een wat
veranderd uniform. Er zijn wapens in overvloed en men kent het terrein.
Ze eisen alle macht op, zij hebben de oorlog immers gewonnen.
Serviërs zijn hun leven niet zeker, maar ook zigeuners en Albanezen
die een tolerante houding aannemen en geen bezwaar hebben tegen een
multi-etnisch Kosovo, worden geterroriseerd. Er zijn al vele honderden
slachtoffers gevallen. De NAVO beheerst de provincie niet, slechts delen
daarvan heeft men onder controle. Als het UÇK ondergronds gaat,
is de hel los. Een versplinterd UÇK met alle terroristische en
criminele uitwassen is een even groot gevaar.
Wat zijn de vooruitzichten? De spanningen tussen de VN met de NAVO-
macht KFOR en de Albanese Kosovaren en de Serviërs zullen toenemen.
Een gezuiverd Kosovo met een door het UÇK gedomineerde regering
en enkele vlekken waar Serviërs in een door de NAVO bewaakt gebied
leven, ligt in het verschiet. Servië, met welke regering dan ook,
zal de NAVO van verraad beschuldigen. Het door Rusland bemiddelde
akkoord van juni, tussen Belgrado en de groep van grote Westerse landen
en Rusland, is geschonden. Een oprukkend islamisme brengt bij de
Serviërs een spookbeeld teweeg. Ze hebben hierbij de Russen, met
onder meer hun moeilijkheden in de Kaukasus, aan hun zijde. Servische
bewapende groeperingen zullen de Albanezen in Kosovo gaan bestrijden.
KFOR zal de Albanese bevolkingsgroep moeten beschermen. Tegelijk moeten
Servische enclaves in Kosovo beschermd worden tegen militante Albanezen.
De NAVO dreigt zo steeds meer gebonden en door de situatie gegijzeld te
worden. De NAVO kan daar een eeuwigheid blijven en steeds verder
gemanipuleerd worden door de diverse partijen, zonder dat het politieke
doel van een vreedzame multi-etnische samenleving dichterbij komt.
Massale botsingen met de bevolking waarbij geschoten wordt moeten tot
alle prijs worden vermeden. Commandanten hebben tot nu toe grote
wijsheid betracht en de troepen zijn gedisciplineerd. Het gezag van de
NAVO neemt echter af en de afschrikking gaat zo verloren. Maar is er
wel een alternatief? Kosovo aan het UÇK laten en KFOR
terugtrekken? Dan gaan Rusland en Servië door het lint en wordt het
oorlog in heel de regio. Servië is niet gebroken, woensdag verbood
het alle commerciële vluchten op Pristina, die werden dan ook
prompt gestaakt. Bovendien zit Milosevic nog stevig in het zadel en
heeft de internationale gemeenschap niemand anders om mee te
onderhandelen dan degenen die zij eerder als oorlogsmisdadigers heeft
aangeklaagd. Het is allemaal onsamenhangend ad hoc beleid. Toch zou de
nieuwe werkelijkheid onder ogen moeten worden gezien en het akkoord van
juni moeten worden herzien. Dat kan slechts door nieuw overleg tussen de
groep van grote Westerse landen met Rusland, maar ook met Servië.
Er zal daarbij aan Servië en Rusland een compensatie moeten worden
geboden voor het verlies van Kosovo aan het UÇK. Die compensatie
kan bestaan uit het opsplitsen van Kosovo in een zuidelijk deel dat
zelfstandig wordt en een kleiner noordelijk deel, waar van huis uit al
de meeste Serviërs woonden, dat bij Servië wordt gevoegd. Het
streven naar multi-etniciteit moet zijn grenzen hebben. Het is niet de
enige graadmeter voor een menswaardige samenleving, zelfs niet de
belangrijkste. Pogingen om ook Bosnië op te splitsen zullen
waarschijnlijk volgen en in Macedonië zou het Albaniërs tot
afscheiding kunnen aanzetten. Dit zijn echter problemen die toch onder
ogen moeten worden gezien, ook zonder Kosovo. De kans dat de
internationale gemeenschap haar beleid binnenkort bijstelt is echter
gering. Het zou betekenen dat de regeringsleiders van de grote Westerse
landen toegeven een oorlog met verkeerde doelstellingen te hebben
gevoerd. Dat zullen ze blijven ontkennen en blijven ze optimistisch
gekleurde berichten verspreiden en stug volhouden in het huidige beleid.
Het is niet voor niets dat een van de grote voorvechters van de gevoerde
oorlog, de Brit Robertson, door de grote landen zo snel naar voren werd
geschoven als de nieuwe secretaris-generaal van de NAVO. Zijn eerste
reis ging naar de Balkan. In het kader van de 'teamvorming' nam hij alle
19 NAVO-ambassadeurs mee. Toch is het de vraag of hij de NAVO ten
aanzien van Kosovo wel bij elkaar kan houden. De NAVO heeft de Balkan
niet kunnen pacificeren, maar Kosovo dreigt nu wel de NAVO te
balkaniseren.
J. Schaberg is generaal-majoor b.d. van de Koninklijke Landmacht.