Kosovo Conflict

Nieuws

Achtergrond

Nasleep

Conflict

Vluchtelingen

Etnische zuivering

Internet en Media

Links

In het Hongaarse Györ zitten illegalen vast die zijn opgepakt bij een poging naar Oostenrijk te gaan. Onder hen zijn vluchtelingen uit Kosovo en dienstweigeraars uit Joegoslavië. "De NAVO gooit bommen, maar visa geven, ho maar."

Door onze correspondent RENÉE POSTMA

GYÖR, 12 MEI. Zodra de Hongaarse grenswacht zijn sleutels uit zijn zak haalt wordt het onrustig aan de andere kant van de traliedeur. "Város, város", roepen een paar stemmen. Het is waarschijnlijk het enige Hongaars dat ze kennen en betekent dat ze naar de stad willen. Om op straat nieuwe valse paspoorten te kopen of contacten te leggen met mensensmokkelaars die hen tegen betaling van een paar duizend mark over de groene grens naar Oostenrijk loodsen.

Maar voorlopig zitten ze achter slot en grendel in wat het Hongaarse equivalent is van het 'grenshospitium'. Ze zijn gesnapt toen ze illegaal het land probeerden te verlaten, richting Oostenrijk.

Naimi kijkt somber. Weken geleden kwam hij in de eerste grote vluchtelingenstroom uit Kosovo Macedonië binnen. Samen met zijn vrouw en hun twee kleine kinderen kwam hij in het Macedonische vluchtelingenkamp Stenkovec terecht.

Zo gauw hij kon nam hij de benen. Naimi's vader en zijn broers wonen in Zweden. Hij wilde de formaliteiten niet afwachten en dacht zijn weg naar Zweden te kunnen kopen. "Geld is voor ons Kosovaren geen probleem", zegt hij, nog altijd een beetje opschepperig met een baby op de arm.

Vanuit Macedonië nam een vrachtwagen hen mee naar Bulgarije, Roemenië en Hongarije. In Boedapest kocht hij valse paspoorten voor het hele gezin. De eigen documenten waren in Kosovo afgenomen door de Serviërs. Vele duizenden marken investeerde Naimi in zijn vlucht, maar het bleek allemaal tevergeefs toen de Oostenrijkse grenswacht de valse documenten tegen het licht hield en het hele gezin aanhield. Sindsdien zit Naimi samen met nog 120 anderen opgesloten in Györ, in het westen van Hongarije bij de grens met Oostenrijk. De meesten van hen zijn Kosovaren. Een broer en een zuster kwamen gewoon met de bus via Belgrado naar Boedapest. Een ouder echtpaar wil niet vertellen hoe ze gekomen zijn. Ze zijn zonder papieren over de groene grens tussen Joegoslavië en Hongarije geslopen.

Achter de tralies in Györ weet niemand hoe het verder moet. Ze zitten in de val. Allemaal hebben ze familie in Oostenrijk, Duitsland, Nederland of Zweden. Maar er zit geen enkele beweging in de bureaucratie. "Jullie zitten daar lekker koffie te drinken terwijl de NAVO bommen gooit, maar visa geven ho maar!" roept een van de Kosovaren boos. En ze mogen niet eens de deur uit om zelf iets te regelen.

Een jonge Montenegrijn heeft veel woorden nodig om te betogen dat het een schande is dat hij hier wordt vast gehouden. Hij blijkt deserteur uit het Joegoslavische leger. "Ik heb niemand gedood en niets gestolen", roept hij met een scherpe stem. "Waarom moet ik hier dan in een gevangenis zitten? Als ik hier nog een paar dagen moet zitten maak ik me van kant.

Kijk maar." En hij toont zijn linkerarm waar hij bij wijze van dreigement alvast een scheermes in heeft gezet. Een stuk of acht diepe sneden overdwars zijn dichtgesmeerd met jodium.

Minstens vijftienduizend mark heeft hij uitgegeven, zegt hij, om weg te kunnen komen uit Kosovo waar hij met zijn eenheid gelegerd was. "Geef je paspoort hier, ik moet controleren of je echt uit Nederland komt." De deserteur voert achter de tralies van het hospitium een eigen schrikbewind. De waanzin en de wanhoop staan hem in de ogen geschreven.

De Kosovaren halen hun schouders op. "Hij zit onder de pillen.

Vraag maar niet te veel door, want hij heeft waarschijnlijk zelf ook mensen vermoord in Kosovo." Zijn ze dan niet bang? "Nee, we zitten hier allemaal op een visum te wachten. Ooit leefden we met elkaar in vrede, nu zitten we hier weer met elkaar."