Inzamelen, maar geen vredesdebat
Door onze redacteur YASHA LANGE
Zes op de tien Nederlanders steunen de
NAVO-acties tegen Servie, en het inzamelen voor de vluchtelingen is
begonnen. Maar de vraag dringt zich op in hoeverre de oorlog leeft in
Nederland.
Het is stil in Nederland, terwijl operatie Allied Force de derde week
ingaat en Nederlandse militairen meevliegen boven Servie. ,,Vrede is
uit'', sombert Henk Bos, voorzitter van het Landelijk Beraad
Vredesorganisaties (LBVO). ,,Militair geweld is normaal geworden.
Mient-Jan (Faber) slaat nogal oorlogszuchtige taal uit en Pax Christi
laat zich niet horen.'' Net als de grote milieu-organisaties willen ook
de grote vredesbewegingen tegenwoordig een `volwaardige gesprekspartner'
zijn. De `principielen' zijn ernstig in de minderheid. Steeds minder
actieve leden en altijd dezelfde gezichten bij demonstraties.
De afgelopen week werd geprobeerd om dagelijks op de Dam in Amsterdam
een `wake' te organiseren. Tegen de NAVO-bombardementen op Servie. Er
kwamen welgeteld vijf mensen. De organisatoren besloten noodgedwongen
dat ,,eens per week, op koopavond'' ook wel goed zou zijn. Vandaag is er
in de hoofdstad een protestmars, maar veel demonstranten worden niet
verwacht.
Begin jaren tachtig bracht de vredesbeweging honderdduizenden mensen op
de been om te protesteren tegen plaatsing van kruisraketten in
Nederland. Begin jaren negentig stroomde de Beurs van Berlage vol met
1.500 mensen voor een `teach-in' over de Golfoorlog. Er waren
demonstraties van groepen die principieel tegen het gebruik van geweld
zijn.
Maar nu zijn er geen teach ins, geen grote demonstraties en geen
drukbezochte publieke debatten. Er wordt wel ingezameld, enthousiast en
soms wat chaotisch. Een landelijke actie op televisie is al
aangekondigd.
Maar gediscussieerd wordt er niet of nauwelijks. Welgeteld een debat was
er, in het forum bij uitstek, de Balie in Amsterdam. Maar dat ging over
de manier waarop de onafhankelijke informatievoorziening kan worden
verbeterd. Niet over de vraag of er gebombardeerd moet worden en evenmin
over de vraag of grondtroepen nodig zijn.
STILTE; `Erg-gevoel' vertaalt zich in hulpacties
Waar ligt het aan, het gebrek aan
politieke discussie? Volgens Bos en hoogleraar Leon Wecke van het
Instituut voor Vredesvraagstukken komt het door de eenzijdige
beeldvorming. De NAVO voert geen oorlog, maar grijpt in. ,,Een
politionele actie'', noemt Wecke het. En Milosevi is de slechterik.
,,Dat is zwart-wit. Een ingewikkeld probleem wordt simpel gemaakt zodat
mensen weten waar ze aan toe zijn.'',,De propaganda van de NAVO is
kennelijk geslaagd in het demoniseren van Milosevi'', zegt
LBVO-voorzitter Bos.
Anderen wijten het gebrek aan protest juist aan de complexiteit van het
conflict. ,,Mensen weten niet meer wat ze moeten vinden, daarom zijn ze
niet meer te porren voor acties'', zegt LBVO-secretaris Wijnand Thoomes.
Dat was ten tijde van de kernwapendemonstraties anders, toen de
tegenstellingen duidelijk waren.
Soms maakt een politiek debat een publiek debat los. Daarvan is nu geen
sprake. Alle grote partijen steunen de NAVO-acties en het risico van
Nederlandse slachtoffers is (nog) bijzonder klein. Tijdens het
Tweede-Kamerdebat over het mogelijk zenden van grondtroepen verzoekt
premier Kok de discussie af te kappen, omdat de grond hem te heet onder
de voeten wordt. Het parlement accepteert het. En fractievoorzitter
Rosenmoller houdt de rijen van GroenLinkskrampachtig gesloten.
En de enige partij die `tegen' is, de Socialistische Partij, roept niet
op tot demonstraties, uit angst dat die wel eens pro-Servisch zouden
kunnen overkomen. ,,Er valt geen politieke munt te slaan uit verzet
tegen de acties of het optrommelen van het electoraat'', zegt bijzonder
hoogleraar H. Amersfoort van de sectie militaire geschiedenis van de
Koninklijke Landmacht. Bijna zestig procent van de bevolking staat
achter de bombardementen, blijkt uit een recente NIPO-enquete.
Tegelijkertijd heerst er ook een gevoel van machteloosheid. De beelden
van de tienduizenden vluchtelingen zijn pijnlijk, maar wat kan je eraan
doen? Met een ,,groeiend gevoel van onmacht'' keek pastor M. Horck van
Breda de afgelopen weken naar de televisie. ,,Ik kreeg steeds meer het
gevoel dat ik iets moest doen. Maar ik wist niet wat.'' Bellen met een
paar bevriende geestelijken hielp niet. ,,Iedereen vindt het heel erg,
maar zij wisten het ook niet.'' Uiteindelijk kwam Horck met het plan om
morgenavond een `stille tocht' a la Gorkum te organiseren. ,,Voor de
slachtoffers, niet voor een van beide partijen.''
Op het militair ingrijpen van de NAVO heeft de Nederlandse bevolking
geen invloed, dus vertaalt het gevoel dat het `heel erg' is zich in
hulpacties.
,,Het lijkt alsof mensen wakker zijn geworden en deze week massaal in
actie willen komen. Duizenden mensen hebben gebeld'', zegt Willemijn
Verloop van de stichting War Child. Samen met de stichting Motherhood
verzamelt War Child pakketten met kleding, een knuffelbeer, een
kleurboek, iets lekkers te eten en een rugzakje om alles in te stoppen.
Het Amsterdams studentencorps helpt ook mee. ,,We willen iets doen'',
zegt organisator Judith Fischer. ,,En het is persoonlijker dan geld
storten.''
Dat is wel wat de samenwerkende hulporganisaties liever ontvangen, op
giro 555. Met het geld vliegen ze hulpverleners en goederen vanuit
Nederland naar de Balkan. Ze vinden de particuliere inzamelacties niet
zo handig. Toch zamelt Moeder Theresa Nederland medicijnen in ,,voor
Kosovo''. Ook gemeenten worden actief. Onder het motto `Tilburg helpt de
Kosovaren' is een actie gestart. Groningen zamelt geld in en wil 250
vluchtelingen opnemen. ,,We moesten als stad iets doen'', zegt
burgemeester Jacques Wallage. ,,Het is de bundeling van de
machteloosheid.'' En donderdagavond volgt een landelijke
inzamelingsactie op televisie: de publieke omroepen op Nederland twee en
de commerciele zenders RTL4 en SBS6 ruimen daarvoor hun zendtijd in.
Politieke apathie en humanitaire betrokkenheid liggen dicht bij elkaar,
volgens cabaretier Freek de Jonge. ,,Dozen inpakken blijft een beetje
gratuit. De bereidheid om offers te brengen is minimaal. Mensen trekken
zich terug in hun huisje en denken: `die politici doen maar'. Dat is nu
gebeurd. Nu doen ze maar.'' De Jonge heeft het initiatief genomen tot
een benefietconcert in Carre. Hij wil dat mensen zich afvragen in
hoeverre ze bijdragen aan de ,,waanzin en zinloosheid van oorlog''.
Boudewijn de Groot, Herman van Veen, Mathilde Santing en Jaap van Zweden
zullen maandagnacht optreden.
De Jonge: ,,Het gaat langs ons heen. Het is heel cynisch. Iedereen kijkt
ernaar terwijl het gebeurt en dan gaan we weer over tot de orde van de
dag. De vredesbeweging? Die operereert stategisch, willen om de tafel
zitten. Maar als je een vredesbeweging bent moet je voor vrede zijn.''