Griekse steun voor Servisch broedervolk
Volgens veel Grieken voert de NAVO ,,oorlog tegen de orthodoxie''. Ze
begrijpen het Servische Kosovo-sentiment.
Door F.G. VAN HASSELT
ATHENE, 8 april. De voetbalwedstrijd tussen de Joegoslavische club
Partizan en het Griekse AEK, die gistermiddag in Belgrado werd gespeeld,
zal voortleven als een heel merkwaardige in de annalen van de sport. De
scheidsrechter (terwijl dat toch altijd zo zwaar weegt in beide landen),
noch de uitslag telden. Er was trouwens geen uitslag, want de wedstrijd
werd afgebroken bij de stand 1-1 omdat de Griekse spelers nog in
veiligheid naar hun land terug moesten via Boedapest. Enig doel was nog
eens te tonen hoe absoluut de verbroedering is tussen beide volken in
de huidige fase. Het was een wedstrijd voor de vrede, maar ook voor de
orthodoxie, die Serviërs en Grieken bindt. De Grieken die waren
meegekomen, zag men weliswaar nog niet het orthodoxe teken maken - drie
vingers in de lucht, de drie-eenheid symboliserend - maar het Servische
publiek des te meer. Dit publiek vulde overigens het stadion slechts
gedeeltelijk: van de 40.000 toeschouwers, die de Atheense kranten
hadden voorspeld, was geen sprake. Het was 'Grote Woensdag' voor beide
volken, de woensdag in de 'Grote Week' vóór orthodox
pasen, en alle Griekse kranten komen met toespelingen en tekeningen
over de lijdensweg die het broedervolk moet aflopen. Als de
bombardementen tot en met pasen, het grootste orthodoxe feest, doorgaan,
zal de solidariteit ongetwijfeld nog verpletterender worden. Volgens de
Atheense aartsbisschop Christodoulos, die Clinton reeds een ,,werktuig
van de satan'' heeft genoemd, gaat het om een ,,oorlog tegen de
orthodoxie''. De Grieken kunnen zich ook goed vinden in het Servische
Kosovo-sentiment, waarin een hoofdrol wordt gespeeld door de slag bij
het Merelveld van 1389 die het eind van de Servische hegemonie over dit
gebied inleidde. De Serviërs trekken parallellen met Jeruzalem,
maar ook met Constantinopel, met de Byzantijnse hoofdkerk Aya Sofia,
die in 1453 voor de Griekse Byzantijnen verloren ging. ,,Eens, na jaren
en tijden, zal zij weer van ons zijn'', leren alle Griekse kinderen nog
steeds, en toen een aantal monniken onlangs een hymne in deze geest
zong, trommelde Christodoulos instemmend de maat. In Istanbul is het
aantal Grieken de laatste 75 jaar teruggelopen van ruim 200. 000 tot
iets meer dan 2.000 - ja, men kan hier de Serviërs goed aanvoelen
als ze jammeren over het slinkende aantal hunner in Kosovo. En AEK (dat
Sportunie van Constantinopel betekent) is na 1923 opgericht door
Grieken die afkomstig waren uit de stad aan de Bosporus. Op haar vlag
prijkt de dubbele adelaar van het Byzantijnse Rijk.
De Griekse nieuwsberichten op televisie beginnen steevast met de
'barbaarse' bombardementen op Joegoslavië - pas daarna, en dat
betekent een kwartier later, komen de vluchtelingen, met weer andere
zware achtergrondmuziek. Hoewel sommige vluchtelingen wel aan het woord
worden gelaten over de gruwelen die Serviërs hun hebben aangedaan,
wordt op de meeste media de indruk nagestreefd dat ook die
vluchtelingenstroom een product is van de NAVO en haar moet worden
aangerekend. Aartsbisschop Christodoulos zei deze week heel christelijk:
,,Het vluchtelingenprobleem moet maar worden opgelost door hen die het
hebben aangericht'', en hij doelde op de NAVO. Griekenland, dat eerder
zei alles klaar te hebben voor 15.000 vluchtelingen, heeft in Luxemburg
te kennen gegeven voorlopig ook de aangekondigde 5.000 vluchtelingen
niet op te zullen nemen, uit onvrede over de verdeelsleutel,De Grieken
die Clinton met Hitler vergelijken lopen in de miljoenen, zij die
Milosevic met hem vergelijken in de tientallen. Toch is de formule
'nationale schoonmaak' deze week door premier Simitis afkeurend gebruikt
in een boodschap aan de natie; minister van Defensie
Tsochatzópoulos die dat enkele dagen tevoren deed en Milosevic
de hoofdschuldige noemde van het drama, verwekte enige sensatie.
Een deel van de rechtse oppositie is inmiddels nog anti-Amerikaanser dan
links geworden. Zij protesteert ook het felst tegen de handtekeningen
die de regering-Simitis onder de NAVO-projecten heeft laten zetten, en
misschien nog zal zetten als het komt tot een landoorlog waarin het
gebruik van de havenstad Thessaloniki onontbeerlijk zal zijn.
De zowat unanieme protesten tegen de bombardementen gaan bijna altijd
samen met waarschuwingen tegen de komst van nog meer 'Albanees-
sprekenden' naar Griekenland, dat zich reeds overspoeld voelt door de
criminele elementen onder de 400.000 gastarbeiders uit Albanië.
Daarnaast is er de vrees dat de vluchtelingen de
bevolkingssamenstelling in Zuid-Albanië ('Noord-Epirus') gaan
veranderen, waar een grote Griekse minderheid woont.
Kunstenaars uit Griekenland, Bulgarije en Roemenië, onder wie
componist Theodorakis en filmmaker Angelopoulos, ondertekenden dezer
dagen een oproep waarin om beëindiging van de bombardementen wordt
gevraagd. Pas op de tweede plaats komt ,,het stopzetten van de
oorlogshandelingen in Kosovo'' - bizar eufemisme voor de etnische
zuivering - en terugkeer van alle vluchtelingen.