Voorlichters en de vijand
RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Het Servische radiostation B92 is in Belgrado vrijdag definitief uit de
lucht gehaald. Hoewel B92 twee weken geleden al van zijn zender was
beroofd, ging de redactie door met werken via Internet, en via
satelliet. Dat satelliet-signaal werd dan in Joegoslavië weer
overgenomen door kleine, onafhankelijke radiozenders, die zich hebben
verenigd in Anem (Associatie voor nieuwe elektronische media).
Het was een mooie formule waarin de Nederlandse Internet-provider xs4all
nog een rol speelde. Want die zette het uit Belgrado ontvangen signaal
op het net. Een nog krachtiger verbinding bestond tussen Belgrado en
Londen, waar het signaal de satelliet op ging. Het had allemaal - denk
ik - nog tijden goed kunnen gaan, wanneer de Britse minister van
buitenlandse zaken, Robin Cook, niet donderdag j.l. de kwestie B92 in
snoevende termen de heersers in Belgrado in het gezicht had ge[-
]slingerd. Die dagelijkse Britse briefings, te zien via CNN en BBC
World, hebben mijn liefde niet. Natuurlijk moeten ook de voorlichters
van de Navo in Brussel, en van het Pentagon allen gewantrouwd worden.
Maar hun mededelingen zijn welhaast zakelijke uiteenzettingen,
vergeleken bij de dagelijkse portie ranzige oorlogsretoriek die ons
uit Londen bereikt. Zo is er een meneer die ons
dagelijks organisatieschema's voortovert, die moeten aantonen dat het
Westen heel goed weet wie voor welke politie- of liquidatietaken in
Joegoslavië verantwoordelijk is. Als je hem mag geloven wemelt het
van bijzondere politiekorpsen in Belgrado, allen onder leiding van
sinistere generaals. Die komen, aldus de meneer, stuk voor stuk voor
berechting in Den Haag in aanmerking.
Dat aldus de internationale rechtspraak inzake oorlogsmisdaden in
Joegoslavië door politici tot een argument van propaganda wordt
gemaakt, geeft al te denken. En datzelfde gold ook voor Robin Cooks
behandeling van B92. De dictator Milosevic, aldus Cook, hield door een
ijzeren greep op de media zijn eigen volk onkundig van de in Kosovo uit
naam van het Servische volk bedreven misdaden. Maar dankzij het
ingrijpen van de Britse regering werd het informatiemonopolie in
Servië doorbroken. Want, zo liet hij weten, het was dankzij Londen
dat B92 nog gehoord kon worden: de Britse regering had voor de
satellietfrequentie gezorgd. En tot overmaat van ramp meldde Cook dat
hij ook een programmatische bijdrage aan B92 had gegeven. Die ochtend
nog, meldde hij donderdag, was er bij hem een correspondent van B92 op bezoek geweest. Dat interview, straks uitgezonden door
B92, zou de Serviërs de waarheid over de oorlog vertellen.
Een paar uur later was het dus definitief afgelopen met B92 - een met
veel goeie wil en liefde gemaakt radiostation, fijngemalen tussen de
oorlogspartijen. Want, zoveel is wel duidelijk, B92 was geen
geraffineerd propagandainstrument van het Westen, of een opzet van
geheime diensten. De laatste dagen van zijn bestaan was de berichtgeving
eerder een beetje al te voorzichtig. Maar dat B92 in zijn bulletins
zonder commentaar uitspraken van Westerse politici vermeldde, was in de
Servische situatie van dat moment misschien al heel wat.
Enfin het is voorbij, een leuke jongensdroom van een onafhankelijk
radiostation in Belgrado, spreekbuis van een rebelse jeugd in de eerste
postcommunistische jaren in Joegoslavië. Dat de ex-communisten die
de oude autoritaire vormen nu onder nationalistische vlag voortzetten
is geen verrassing. Maar dat een Britse minister ze daarbij een handje
helpt door ze het perfecte excuus - heulen met de vijand - te
verschaffen - daar sta ik toch even van te kijken.