"Struga is een politiestad geworden'
In Macedonië wordt de sfeer
tussen de Macedonische
meerderheid en de Albanese
minderheid steeds broeieriger. ,,Als het zo lang gaat duren als in
Bosnië loopt het helemaal mis.'
Door onze
redacteur
HARM VAN DEN BERG
STRUGA, 3 MEI. Het slome geschuifel
op de zonovergoten Kurzo, de wandelpromenade door Struga aan het meer
van Ohrid, leidt gemakkelijk tot de verkeerde conclusie. Hier is niets
aan de
hand, terrassen zitten vol, wandelaars
met volle tassen van een bezoek aan de
markt staan in groepjes te praten. Aan
de oevers van de Drim, die de stad doorsnijdt, staan jongens te vissen
of nemen
een duik.
Deze zaterdagavond kunnen ze voor
het eerst weer eens echt uitgaan. De
"avondklok' van elf uur, die sinds begin
april voor de horeca gold, is voorlopig
opgeschort, Struga wacht op de toeristen, het zomerseizoen is
begonnen.
Deze stad, 180 kilometer ten zuidwesten van de hoofdstad Skopje en een
half
uurtje rijden van de grens met Albanië,
telt met de omliggende plaatsen 60.000
inwoners. Zeventig procent is Albanees.
De afgelopen weken zijn hier 7.000
vluchtelingen uit Kosovo opgevangen
bij families thuis, soms met tien of vijftien tegelijk. De sfeer in
Struga is broeierig, onder de dunne laag van de alledaagse gang van
zaken worden de tegenstellingen tussen de Albanese meerderheid
en de Macedoniërs aangescherpt. Sinds
een week is het al heel gewoon dat Albanese gasten in een Macedonisch
café te
horen krijgen dat er helaas geen koffie
meer is, terwijl aan de belendende tafeltjes vrolijk in de kopjes wordt
geroerd.
Het omgekeerde, dat Macedoniërs een
Albanees etablissement bezoeken, is al
helemaal ongekend. Albanese taxichauffeurs worden herhaaldelijk
gecontroleerd op allerlei soorten papieren,
hun Macedonische collega's worden
met rust gelaten. ,,Struga is een politiestad geworden, de agenten
letten voornamelijk op de Albanezen', zegt een
chauffeur terwijl hij een document uit de
zonneklep peutert waaruit moet blijken
dat zijn baas belasting heeft betaald.
,,Het is stomme intimidatie.'Een week geleden ging het bijna mis,
tijdens de voetbalwedstrijd tussen de Albanese club Vlaznimi en het
Macedonische elftal Karaorman. Er waren wat
schermutselingen, scheldpartijen. Tussen de duizend supporters stonden
plotseling 150 agenten die in de 61ste minuut
de scheidsrechter afvoerden, hij werd
volgens de politie bedreigd. Het Albanese elftal stond toen met 2-1
voor. ,,Afgesproken werk, wij mochten gewoon niet
winnen', zegt een Vlaznimi-aanhanger.
Ze hebben zich, vertelt hij, rustig gehouden om het niet nog erger te
maken voor
de vluchtelingen uit Kosovo. Elke dag
zien ze met ingehouden woede hoe particuliere auto's met vluchtelingen,
vaak
familieleden, bij controleposten van de
politie worden teruggestuurd.
Dat wordt niet begrepen. Immers, de
kampen zitten overvol, de hulporganisatie UNHCR stuurt duizenden mensen
uit Kosovo naar een veld zonder tenten
bij Cegrane.
De gebrekkige, moeizame en opnieuw minimale opvang van de vluchtelingen
uit Kosovo is een van de grootste
frustraties van Sevdi Kaba, de burgemeester van het op zeven kilometer
van
Struga gelegen Velesda. Hij heeft twee
weken geleden een terrein uitgezocht en
wil daar een tentenkamp ,,voor vijf- of
tienduizend mensen' op gaan zetten. De
regering in Skopje staat het niet toe.
,,Gligorov (de president-red.) is met zijn
hoofd in Macedonië, maar zijn lijf is in
Belgrado', schampert Kaba, een prominent lid van de Democratische Partij
van
Albanezen (DPA). De Albanese meerderheid in Struga en Velesda houdt zich
volgens de burgemeester nog rustig omdat eerst het probleem Kosovo moet
worden opgelost. Daarna zullen er een
paar dingen moeten veranderen. ,,Wij
willen dat Macedonië een bi-nationale
staat wordt, half Albanees, half Macedonisch, en daar hoort ook bij dat
onze
taal officieel wordt erkend.'Zijn stad, ,,honderd procent Albanees',
staat geheel achter het UÇK, het
Kosovo Bevrijdingsleger. De vierduizend volwassenen van Velesda zamelden
bij een hulpactie 200.000 mark in,
bestemd voor wapens en munitie. Het
grootste deel kwam van 450 gezinnen die
in Duitsland, Zwitserland of elders in
Europa werken. Deze families hebben
hun leegstaande huizen in Velesda beschikbaar gesteld voor de
vluchtelingen
uit Kosovo.
Naar eigen zeggen droeg ook Leku
Bojku, één van de vier plaatselijke
nachtclubeigenaren, substantieel bij:
50.000 mark, die waren verdiend door
zijn hoeren uit Rusland. In contacten
met buitenlandse journalisten afficheert
de skinhead Bojku zich als de echte minister van Financiën van het
UÇK en
dat ergert de burgemeester mateloos.
Achter zijn met kleurenfoto's van Ohrid
versierde bureau zegt hij: ,,De man
wordt gebruikt door de regering in
Skopje, eergisteren was de lijfwacht van
president Gligorov nog de hele nacht in
zijn club. Bojku wordt regelmatig gearresteerd voor van alles en nog
wat, de
volgende dag loopt hij weer vrij rond,
hoe kan dat?'Die laatste vraag stelt Kaba ,,als ex-advocaat'. ,,Politiek
is het UÇK van belang, maar organisatorisch speelt het
hier geen rol. Er zijn genoeg vrijwilligers
om geld voor het UÇK in te zamelen,
maar niemand meldt zich aan om te
gaan vechten.' Hij begint te rommelen
in zijn bureau, op zoek naar de stukken
die zijn bewering kunnen staven. Dikke
mappen worden op het bureau gelegd,
hij haalt er een document uit. ,,Kijk hier,
eind november vorig jaar heeft de politie
invallen gedaan bij gezinnen die zogenaamd verdacht werden van
UÇK-sympathieën. Niets hebben ze gevonden, helemaal niets.'
In de media worden discussies georganiseerd over de vraag of
ronselen van UÇK-vrijwilligers is toegestaan, en of Albanese
Macedoniërs in
dat leger mogen vechten.
Kaba nam vorig jaar nog met acht andere collega's ontslag omdat de
rechten
van de Albanezen werden geschonden.
,,De Macedonische overheid heeft altijd
onze ontwikkeling willen controleren,
als het te snel ging werden we tegengewerkt.' Een voorbeeld daarvan is
volgens Kaba de gang van zaken rond de
(Albaneestalige) universiteit van Tetovo, vier jaar geleden illegaal
opgericht en
nooit erkend. ,,Het is te gek voor woorden, de eerste lichting is
inmiddels afgestudeerd. Waarom hebben de Macedoniërs wel twee
universiteiten?'Op de Kurzo van Struga zijn de verhoudingen later op de
middag goed
zichtbaar. De terrassen van de Albanese
cafés zitten vol, de Macedonische zijn
half leeg. DPA-secretaris Naser Hani
verkiest een koffiehuis in een afgelegen
straatje. ,,Wij Albanezen zullen Blace
(het modderkamp aan de grens met Kosovo, red.) nooit vergeten', zegt
Hani.
Hij betitelt de Macedonische politiek als
,,pro-Servisch'. Volgens hem laat het
probleem van de vluchtelingen de regering in Skopje totaal
onverschillig. ,,Het
liefst willen ze ze zo snel mogelijk weer
kwijt', zegt hij.
Een partijlid dat even aan is geschoven valt hem bij: ,,Wij willen hen
(de Macedoniërs-red.) niet haten, maar als ze
niet van óns houden, hoe kunnen we dan
wel om hen geven?' De mannen zwijgen
een tijdje. ,,Die onverschilligheid over
wat er met ons gebeurt, dat voelen we
heel sterk. En nu laten ze openlijk merken dat we niet meer in hun
cafés en restaurant moeten komen', zegt Hani. Volgens hem
stimuleren ,,de ex-communisten' in Struga, Velesda en omliggende
plaatsen de haat tegen het Albanese bevolkingsdeel. ,,Je ziet ze in
kleine groepen bij elkaar zitten, dat zijn vergaderingen waar
afgesproken wordt hoe ze ons
zullen aanpakken. Dan splitsen ze zich
op en worden elders weer kleine groepen
gevormd, zo gaat het verder', aldus Hani. De broeierige sfeer in de stad
bevalt
hem helemaal niet, maar direct onheil
verwacht hij niet: ,,Iedereen wil rekening houden met de vluchtelingen.
Hun
kinderen hebben trauma's opgelopen,
massamoorden gezien. Daarom zullen
we geduld hebben, maar als het net zo
lang gaat duren als in Bosnië dan loopt
het helemaal mis.'