Belgrado danst, lacht en feest bij de puinhopen
De Serviërs laten zich door de NAVO-bommen niet ontmoedigen. Bij
het luchtalarm gaan de spandoeken omhoog.
Door een medewerker
BELGRADO, 2 APRIL. Het leven in Belgrado voltrekt zich op halve kracht.
Om drie uur gaan de winkels dicht, om zes uur sluiten de bars. Waarna de
bewoners in de oude stad naar huis gaan, in de hoop er veilig te zijn,
of in Novi Beograd, dichterbij de doelwitten van de NAVO, de
schuilkelders opzoeken.
Niemand in Belgrado hoort of ziet iets van de toestand vijfhonderd
kilometer zuidelijker in Kosovo. Wie met een auto de stad in die
richting probeert te verlaten, wordt onmiddellijk staande gehouden door
de Servische politie. Iedereen voelt niettemin dat zich daar iets totaal
anders afspeelt dan in de hoofdstad. Maar in Belgrado lijkt het wel
alsof er tussen zonsopgang en zonsondergang een merkwaardig soort feest
aan de gang is, een eenheidsfeest met één doel: de
verdediging van het vaderland. Zelfs de drie Amerikaanse militairen die
gisteren krijgsgevangen werden gemaakt, zijn daarbij van ondergeschikt
belang.
Op alle plaatsen waar de bommen en raketten van de NAVO inslaan, wordt
onmiddellijk een show georganiseerd. Rond de door de NAVO vernietigde
brug in Novi Sad verzamelden zich gisteren meteen lachende mensen, met
vlaggen wapperend en patriottische liederen zingend.
En in Belgrado zelf gaat op het centrale plein het permanente concert
Target99 van 's ochtends tot 'savonds door. Toen de Russische premier,
Primakov, dinsdag in Belgrado was, werd de muziek één dag
niet onderbroken door luchtalarm, waarna de jeugd wederom zijn woede
mocht koelen op alles wat te maken heeft met de 'American way of life'.
Na de Westerse culturele instellingen was McDonald's aan de beurt.
Gisteren was de Russische popgroep Na Na te gast. Dat de muzikanten
een homoseksuele act opvoerden, deed er niet toe.
Belgrado lijkt niet een stad in oorlog, maar veeleer een revolutio[-
]naire voorpost tegen het Westen. Als het luchtalarm klinkt, gaan de
spandoeken de lucht in. Met teksten als 'Fuck off Nato' of 'Sorry, we
wisten niet dat je onzichtbaar was'. Gevolgd door minder impliciete
slogans: 'Je neukt niet met je mond' en 'Monica, leen ons jouw tanden'.
Wanneer Servische patriottische liederen weerklinken, gaan er niet
alleen Joegoslavische maar ook Ierse, Cubaanse, Koerdische en Russische
vlaggen omhoog. Vooral die laatste vlaggen zijn opmerkelijk. Want hoewel
op straat niemand weet wat de resultaten zijn van de gesprekken
tussen Belgrado en Moskou, weten sommige bewoners van Belgrado
één ding zeker: ,,Wij zijn slavischer dan de Russen. Als
je in oorlog bent met de Amerikanen dien je geen coca-cola te drinken''.