|
Servet Tuluk en Amalia Bendriss, bewoners van de Enschede rampwijk Roombeek, zullen door deze krant de komende maanden worden gevolgd. Van hun ervaringen doet correspondent André Ritsema verslag.
Nu komen de nachtmerries
(30 juni 2000)
Amalia Bendriss heeft de laatste
weken vaak nachtmerries. Dan beleeft ze de vuurwerkramp opnieuw. Deel
vijf van een serie over slachtoffers van de ramp in Enschede.
'De gemeente Enschede pronkt met ons geld'
(3 juni 2000)
Servet Tuluk, een van de
slachtoffers van de vuurwerkramp in Enschede, raakt wat verbitterd. De
gemeente Enschede komt haar beloften niet na en de pers toont steeds
minder belangstelling voor de nasleep van de ramp. Deel vier van een
serie.
'De wond bloedde en bloedde'
(16 mei 2000)
Ze heeft een dik, blauw oog en een groot verband op haar voorhoofd. Haar slippers
zijn geleend, want ze rende blootsvoets de straat op. Amalia Bendriss
(18) doet de avondmavo en had een kamer aan de Pluvierstraat 26. Daar
lag ze zaterdagmiddag even te slapen toen de vuurwerkknallen haar
wekten.
Ik riep: 'Onder de tafel!'
(16 mei 2000)
Het was mooi weer, dus hadden ze een eindje gefietst met de kinderen. Eenmaal thuis, was Servet Tuluk (37) in de diepvries gedoken om een ijsje voor de kinderen te pakken. En toen hoorde hij knallen. Hij deed de voordeur open en zag de vuurpijlen bij S.E. Fireworks, twintig meter bij hem vandaan, de lucht in vliegen.
Terug naar Amsterdam
(22 mei 2000)
In het derde deel van een serie over slachtoffers van de vuurwerkramp, een nadere kennismaking met Amalia Bendriss en Servet Tuluk.
Praten komt later wel
(22 mei 2000)
Servet Tuluk is druk, druk, druk. Vrijdag kreeg hij een woning toegewezen gekregen
aan de Marconistraat - en hij is er zeer over te spreken. "Een mooi
huis", zegt hij, daar kan hij wel iets mee. "Ik denk dat we hier de
komende jaren wel kunnen blijven wonen."
|
NIEUWS
SUPPLEMENT
DOSSIERS
ARCHIEF
ADVERTENTIES
SERVICE
