|
EEN BASEBALL VAN LEVENSBELANG
EEN HEEL ERG DIKKE ROMAN
Zie ook:
Communicatie is ons lot
We hebben een machine gemaakt die door niemand beheerst wordt
De laatste dissidenten verdwijnen
We wordenniet dommer maar slimmer
|
Een baseball van levensbelang
In 'Underworld', het magum opus van de
Amerikaanse schrijver Don DeLillo, is de hoofdrol voor de bal waarmee
honkballer Bobby Thomson in 1951 een legandarische homerun sloeg.
DeLillo verbond deze bal met de atoombom: op de dag van de homerun hield
de Sovjet-Unie een kernproef. ,,In mijn roman vertel ik de
onofficiële geschiedenis van de Koude Oorlog.''
Don DeLillo heeft een gezicht als een oude foto. Je ziet nog de trekken
van een man die opgroeide in de Bronx van de vroege jaren vijftig, een
zoon van Italiaanse immigranten, maar dat is nu allemaal lang geleden.
Er ligt een zacht patina over de groeven, of de emoties en ervaringen
van dit gezicht zich in een andere tijd bevinden, niet in het hier en
nu. Die indruk wordt nog versterkt door DeLillo's houding. Hij is de
vriendelijkheid zelve, al wordt in zijn zacht uitgesproken, zorgvuldige
zinnen de eerste persoon enkelvoud zo veel mogelijk vermeden. Eigenlijk
is hij ergens anders.
DeLillo is begin zestig. Tegenwoordig geldt hij als een van de
belangrijkste schrijvers van Amerika, maar het heeft even geduurd
voordat dat ingezien werd. Pas met zijn zevende roman, White Noise
(1985), raakte hij bekend buiten de kringen van literair ingewijden.
Sindsdien wordt hij herkend als een meester, een van weinige auteurs die
erin slaagt de ervaringen van het postmoderne bestaan literair gestalte
te geven. Libra (1988), waarin DeLillo zich inleefde in de geest van
Amerika's beroemdste moordenaar, Lee Harvey Oswald, werd een bestseller.
Underworld, zijn elfde roman en magnum opus, eveneens. De schrijver is
in Nederland op uitnodiging van het Amsterdamse John Adams Instituut,
naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van Underworld.
door Bas Heijne
|
NRC Webpagina's
29 mei 1998
|
Bovenkant pagina |