Bijna elke gebruiker van internet is op te sporen
Ondanks een 'anoniem' emailadres
was de hacker snel getraceerd. "Je moet wel heel goed je best doen,
wil je uiteindelijk niet traceerbaar zijn op internet."
Door JOCHEN VAN BARSCHOT
ROTTERDAM, 8 MEI. De politie noemt haar een moving target. Niet
omdat de 23-jarige Philippijnse studente die ervan verdacht wordt
afgelopen donderdag het 'I love you' virus de wereld ingestuurd te
hebben elektronisch onvindbaar is, maar omdat ze letterlijk de benen
genomen heeft. Op het wereldwijde web is ze namelijk al lang
achterhaald. Een team van de Amerikaanse FBI heeft de digitale
liefdesbrieven van een zekere 'spyder' kunnen herleiden tot de computer
van de studente in een voorstad van Manila. Het speurwerk werd
vergemakkelijkt door aanwijzingen in de programmeerregels van het
computervirus. In een van de bovenste regels staat het emailadres van
'spider', ispyder@mail.com. Verderop in het virus staat een commando met
een emailadres waar het virus persoonlijke informatie (zoals
wachtwoorden) van geïnfecteerde gebruikers naartoe moet sturen:
mailme@super.net.ph. Deze twee emailadressen leiden naar twee
internetaanbieders, mail.com en super.net. Achter beide adressen gaat
een anonieme gebruiker schuil. Mail.com is een aanbieder van gratis
internet die bij aanmelding niet om identificatie vraagt. Iedereen kan
zich dus onder elke gewenste naam aanmelden. Super.net biedt
internettoegang aan door middel van prepaid-kaarten. Net als bij mobiele
telefoons die op telefoonkaarten werken, staat het abonnement niet op
naam. De gebruiker is dus anoniem en het is niet te herleiden wie een
prepaid-kaart koopt.
Toch is de gebruiker van zo'n anoniem internetabonnement op te sporen.
Wie verbinding met internet zoekt, bijvoorbeeld om elektronische post
te verzenden, heeft daarvoor hoe dan ook een aanbieder nodig die de
internettoegang verschaft. Dat kan overigens best een andere
internetaanbieder zijn dan degene die de emailfaciliteiten levert
(zoals in dit geval mail.com en super.net). Wie inlogt op het internet
krijgt van de internetaanbieder die de verbinding verzorgt een uniek
gebruikersnummer toegewezen. Dit zogeheten IP-nummer is niet gekoppeld
aan de gebruiker, maar aan de internetaanbieder zelf. Aan het IP-
nummer, dat traceerbaar is, is dus te zien via welke aanbieder de
Filippijnse studente heeft ingelogd om haar gewraakte 'I love you'
emailbericht te verspreiden.
Ze kan dat nog steeds onder een anonieme gebruikersnaam gedaan hebben,
maar de internetaanbieder kan wel zien vanaf welk telefoonnummer ze
heeft gebeld. Via de telefoonmaatschappij is dat nummer te herleiden
tot een adres, tenzij de studente een mobiel prepaid-toestel heeft
gebruikt of bijvoorbeeld een draagbare computer in een telefooncel
heeft aangekoppeld. In die gevallen is wel nog steeds de locatie op te
sporen, van waaruit is gebeld.
"Je moet wel heel goed je best doen, wil je uiteindelijk niet
traceerbaar zijn op internet", zegt directeur Mark Lastdrager van
security.nl, een website over elektronisch beveiligen. "Een anoniem
emailadres of een gratis internetaansluiting is niet genoeg."
Internetaanbieders en telefoonmaatschappijen zijn weliswaar niet
scheutig met het verschaffen van zulke informatie - als ze die al
nauwkeurig bijhouden - maar als het gaat om een strafrechterlijk
onderzoek moeten ze die uiteindelijk meestal wel prijsgeven, zegt
Lastdrager. "Die studente kan natuurlijk vanaf een openbare plek
gewerkt hebben, zoals een plaatselijke bibliotheek die internettoegang
verschaft of een computer op haar school. Maar zodra de politie daar
achter is, gaan ze mensen op die plek ondervragen en dan is de dader
meestal zo gevonden. "
In het geval van de Filippijnse kon de FBI gebruik van maken van nog een
aantal aanwijzingen uit de programmeertekst van het virus. Zo maakt het
virus gebruik van het programma 'Barok 2.1' dat ervoor zorgt dat
geïnfecteerde computers automatisch het programma gaat binnenhalen
dat in de pc opgeslagen wachtwoorden traceert. De software voor Barok,
die op de markt wordt gebracht door het softwarebedrijf Grammer Soft
Group uit Manila, is geschreven door een hacker die werkt onder
de naam 'spyder'. Tenzij de verspreider van het 'I love you' virus
bewust de gelijkenis met de auteur van de Barok-software heeft willen
suggereren, zou dit best eens een en dezelfde persoon kunnen zijn. De
beschrijving van het programma luidt namelijk 'Barok... i hate to go to
school suck - by spyder'. De zinsnede over de aversie die 'spyder'
kennelijk tegen de schoolbanken heeft, keert namelijk ook terug in de
programmeerregels van het 'I love you' virus.