NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

HANS MOLL
Bij de vraag van de chauffeur: "Zullen we over de Afsluitdijk rijden, of door de Noordoostpolder, miss Palmen?", zit de kijker al op scherp. De aangesprokene op de achterbank, een stuurs kijkende faded beauty, zwijgt. Onze aandacht is gewekt, minder vanwege de herkenbare vraag dan om het uiterlijk van de dame, de Nederlandse schrijfster Connie Palmen.

Miss Palmen is, evenals haar chauffeur, bruin. Palmen wordt naar het huis van haar amant, oud-D66 voorman Hafmo van Mierlo, gereden. So far so good, deze gegevens kennen we uit de roddelpers, maar de omgeving waar doorheen zij rijden, roept niet Friesland in herinnering, maar India. En daar is deze soap dan ook opgenomen. Wat als we een Nederlandse soap laten spelen door Indiase spelers, dachten de makers van Waskracht! en voegden de daad bij het Hindi. Het resultaat is een driedelige film die de kijker niet anders dan met open hangende mond kan volgen. Drie dames worden 24 uur van hun leven gevolgd: Connie Palmen, Daphne Deckers - de echtgenote van tennisser Krajicek - en een kunstenares geheten Tracey Emin. Uit de persberichten blijkt dat de dames één ding gemeen te hebben:zij gebruiken hun privé-leven om zich maatschappelijk te profileren. Connie Palmen - die haar leven met de enige tijd geleden gestorven journalist/ kleinkunstenaar Ischa Meijer literair gestalte heeft gegeven - wordt afgeschilderd als een tomeloze carrière bitch. Een dame wier filosofie is: het is beter middelmatig en beroemd te zijn, dan alleen middelmatig. En om beroemd te worden doet ze alles. Zo neemt ze in het geheim haar gesprekken op met intimi teneinde ze te recyclen voor een boek. Ze lijdt er vooral onder dat Margriet de Moor, met wie ze samen een lezing gaf, meer succes had. Wat Hafmo het commentaar ontlokt "You widows are so competitive". Daphne Deckers wordt afgeschilderd als een harteloze moeder. Ze ligt in een schitterende scène bewegingloos op bed, haar gezicht verscholen onder een schoonheidsmasker, terwijl aan het voeteneind de tv aanstaat en naast haar een baby zich de longetjes uit het lijfje schreit. Een paar scènes later, foetert ze haar dochtertje uit en zit de baby aan de andere kant van het bed te huilen. Hopelijk vinden we in de uiteindelijke aftiteling het bericht: voor deze film zijn geen babies gemarteld. Rudy Fuchs mag niet onvermeld blijven. We zien hem in een weergaloze Sjef van Oekel-scène met een schilder die geen seconde aan zijn eigen genialiteit twijfelt. Hij schildert doeken die hij omgekeerd laat ophangen en hij vertegenwoordigt dan ook de 'omgekeerde doeken-school'. Een suppoost die de doeken recht hangt, krijgt van de kunstenaar een kletsende oorvijg. Fuchs kan de suppoost niet ontslaan, 'want het is een Melkert-baan'. Hij vertelt de meppende schilder en passant over een nieuwe trend in de kunstwereld: het persoonlijke leven openbaar maken en daarmee tot kunst verheffen.

Waskracht!: Driving Miss Palmen, VPRO, Ned.3, 20.00-20.27u.